|
|
|
بيمارى لايم توسط باکترى‌هاى کوچکى به شکل مارپيچ (اسپيروکت‌ها) به نام بورليا بورگ دورفرى که از راه نيش کنهٔ گوزن انتقال مى‌يابد، ايجاد مىشود. بيمارى لايم مانند سيفليس 'مقلّد بزرگ' لقب گرفته است زيرا در زمان‌هاى مختلف مى‌تواند از بيمارى‌هاى متعددى که يکى از آنها التهاب مفصلى است، تقليد کند. نام اين بيمارى از لايم، کانکتيکات (ناحيه‌اى در آمريکا -م)، يعنى محلى که اولين بار بيمارى در سال ۱۹۷۵ در آنجا شناسائى شده گرفته شده است. در واقع اين بيمارى سال‌هاى بسيارى در استراليا، آفريقا و اروپا شناخته شده بود و احتمالاً از اروپا به اين کشور (آمريکا) وارد شده است.
|
|
|
اولين تظاهر بيمارى لايم يک جوش کوچک قرمز در محل گزش کنه است. اين ضايعهٔ ابتدائى ممکن است گسترش يابد و يک ضايعهٔ پوستى گرد با مرکز روشن شبيه چشم گاو که اندازهٔ آن از يک سکهٔ ده سنتى تا قطر چند اينچ متغير است، ايجاد کند. اگر چند نقطهٔ گزش وجود داشته باشد، ضايعات چشم گاوى متعددى ايجاد مىشود. اين بثورات جلدى معمولاً با علائمى شبيه آنفلوانزا مثل سردرد، خشکى گردن، درد عضلانى و خستگى همراه است.
|
|
|
اگر اين بيمارى با آنتى‌بيوتيک درمان نشود، حدود نيمى از مبتلايان به بيمارى لايم دچار التهاب مفصلى مىشوند که اغلب شبيه التهاب مفصلى روماتوئيد است. در اين بيمارى به‌ويژه مفاصل زانو درگير مىشوند. درد و تورم متناوب مى‌تواند سال‌ها طول بکشد. علائم عصبى شبيه بيمارى تصلب متعدد (M.S)، مثل ضعف خفيف، از دست دادن حس درد، و از دست دادن تعادل عضلاني، ممکن است بروز کنند. در تعدادى از افراد سرگيجه، تنگى نفس، و ضربان قلب نامنظم نيز ايجاد مىشود.
|
|
|
تشخيص بيمارى لايم ممکن است دشوار باشد، زيرا در همهٔ مبتلايان به اين عفونت ضايعهٔ جلدى ايجاد نمى‌شود و علائم اوليهٔ شبيه آنفلوانزا ممکن است با ساير بيمارى‌ها اشتباه شود. آزمايش‌هاى خونى اختصاصى معمولاً تا چند هفته بعد از ظهور ضايعهٔ جلدى مثبت نمى‌شوند. يافتن کنه و نيش آن نشانه‌هاى قابل اعتمادى براى ضرورت شروع درمان هستند.
|
|
|
|
|
بيمارى لايم خوشبختانه در صورت تشخيص داده شدن نسبتاً به آسانى درمان مىشود. با وجود اين بهترين درمان پيشگيرى است. کنهٔ گوزن (ايکسودز داميني) در طول ساحل شرقى از نيوهمپشاير تا شمال کاليفرنيا، و در مينه‌سوتا و ويسکونسين، يافت مىشود. در ساحل اقيانوس آرام اين بيمارى توسط خويشاوند نزديک آن يعنى کنهٔ ايکسودز پاسيفيکوس انتقال مى‌يابد. اينها کنه‌هايى کوچکى هستند که قطر آنها تنها يک هشتم اينچ است. اين کنه‌ها از اوايل بهار تا اواخر تابستان فعال هستند. بعد از بازگشتن از جنگل بايد خود را به‌دقت بازرسى کنيد و هر کنه‌اى را با ملايمت و توسط موچين از خود دور کنيد. مراقب باشيد که بدن کنه را فشار ندهيد. روى محل گزش يک مادهٔ ضدعفونى‌کننده مثل الکل بماليد و کنه را درون يک ظرف شيشه‌اى نگهدارى کنيد تا در صورت بروز علائم بيمارى لايم براى شناسائى مورد استفاده قرار گيرد. در صورت يافتن اين کنه‌ها نگران نشويد، زيرا آنها براى انتقال اسپيروکت به دو يا سه روز تغذيه نياز دارند، ولى نسبت به علائم به‌ويژه علامت ضايعهٔ جلدى چشم گاوى هوشيار باشيد.
|
