مدیریت بحران در شرایط اضطراری کرونا

بعدازظهر شنبه سوم آبان 99 رخداد زمین‌لرزه متوسطی در نزدیکی آوج در مرز استان‌های قزوین و همدان موجب شد تا در بخش‌هایی از شهر تهران به ویژه در مناطق مرکزی و جنوبی شهر و در طبقات بالای آپارتمان‌ها، لرزه‌ها به ‌شدت حس و موجب اضطراب ساکنان آنها شود. اظهارات شهروندان در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌داد که بسیار نگران بود xند که در شرایط همه‌گیری کرونا، وقوع زمین‌لرزه‌ای مخرب، شرایط را دشوار‌تر از آنچه هست بکند.  در همان روز شنبه فرمانده ستاد مقابله با بیماری کرونا در کلانشهر تهران خواستار یک آرایش نوین جنگی در برابر ویروس کرونا شد. او گفت:«با توجه به اینکه امروز موضوع اول و اولویت کشور مساله مقابله با کروناست، مشارکت دستگاه‌ها برای مقابله با کرونا باید به مشارکت حداکثری تبدیل شود و در کنار آن نهادینه‌سازی یک کار جهادی در همه دستگاه‌ها شکل بگیرد. در شرایط فعلی، آرایشی که در برخی از دستگاه‌های اجرایی وجود دارد، متناسب و در اقتضا با سختی و صعوبت این بیماری نیست.» همه‌گیری کرونا یک وضعیت نوظهور و در حال تحول سریع است. طی 9 ماه گذشته تجربیات بین‌المللی در این زمینه کسب شده که بخشی از این تجربیات مهم نیز در کشور ما حاصل شده است. کشور ما در جایی از دنیا قرار دارد که در طول سال رخداد زمین‌لرزه و سیلاب موجب خسارت‌های جانی و مالی به مردم می‌شود. به تدبیری فراتر از آنچه تاکنون اندیشیده شده برای پاسخ علمی به شرایطی که زلزله یا سیلی هنگام همه‌گیری کرونا رخ دهد، نیاز داریم.  جهان در مدیریت بلایا با مشکل روبه‌رو است. این تلاش‌های جاری در سازمان‌های مختلف در همه کشور‌ها انجام می‌شود: از بخش کمک ‌های بشردوستانه تا سازمان‌های رسمی مدیریت بحران کشوری و شهری، واحدهای بهداشتی و درمانی، آب و فاضلاب. هدف حفظ زندگی بشر به ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر از دیدگاه امنیت انسانی باید باشد. سازمان‌ها و جوامع محلی نقش مهمی در مدیریت سوانح دارند و اطلاعات مربوط به ریسک که با دانش علمی پشتیبانی شود، ضروری است.   درحالی که تلاش برای کاهش سرعت گسترش همه‌گیری کرونا ادامه دارد، جهان در مدیریت سوانح طبیعی با مشکل روبه‌ر