راكت مقصر نیست

تمرینات بدنسازی كه این عضله را در سرتاسر بكار گیرد بسیار می تواند در پیشگیری از این آسیب كارساز باشد

● آشنایی با بیماری آرنج تنیس‌بازان

بر اساس تحقیقات دانشمندان دانشگاه كالیفرنیا در لس‌انجلس، چرخش بد دست و نامناسب به دست گرفتن راكت تنیس دلیل اصلی بیماری آرنج تنیس‌بازان است.

اندازه راكت چه كوچك و چه بزرگ دلیل ناخوشی و احساس درد در افرادی كه بازی تنیس انجام می‌دهند، نیست.

اندازه طبیعی و ایده‌ال راكت ممكن است روی نیرویی كه یك ورزشكار برای ضربه زدن به توپ به راكت وارد می‌كند، تاثیر بگذارد اما موجب ایجاد این بیماری نمی‌شود. به گفته این محققان اغلب پزشكان برای درمان، به بیماران مبتلا به آرنج تنیس‌بازان توصیه می‌كنند تا برای رفع خستگی عضلات از راكت‌هایی با اندازه‌هایی متفاوت‌تر استفاده كنند اما این یافته‌ها نشان می‌دهد این توصیه‌ها پایه علمی ندارد و راكت در اندازه مناسب فقط موجب احساس راحتی ورزشكاران می‌شود.

بر اساس این یافته‌ها، بازیكنان تنیس می‌توانند برای راحتی از راكت با اندازه مناسب استفاده كنند اما آنها باید برای پیشگیری از بیماری روش خود را تغییر دهند. این تحقیقات نشان می‌دهد شكل نامناسب دست بزرگترین خطر برای پیشرفت بیماری و التهاب تاندون ها است. بیماری‌‌ ‌آرنج‌‌ ‌تنیس‌‌‌بازان‌‌ ‌عبارت‌‌ ‌است‌‌ ‌از‌ ‌التهاب‌‌ ‌نواحی‌‌ ‌استخوانی‌‌ ‌آرنج،‌ ‌عضلات‌‌‌،‌ ‌تاندون‌‌‌ها‌ ‌و ‌اپی‌‌‌كوندیل. این بیماری آرنج‌‌ ‌را‌ ‌درگیر‌ ‌می‌‌‌كند بیشتر،‌ ‌بزرگسالان‌بین ۲۰ تا ۴۰ سال به آن مبتلا می‌شوند.

‌ ‌علائم‌‌ ‌شایع‌‌ ‌این بیماری شامل درد و حساسیت‌‌ ‌به‌‌ ‌لمس‌‌ ‌در‌ ‌اپی‌‌‌كوندیل‌‌‌ است. درد‌ ‌در‌ ‌هنگام‌‌ ‌حركات‌‌ ‌پیچشی‌‌ ‌دست‌‌ ‌یا‌ ‌بازو‌ ‌مثلاً‌ ‌حین‌‌ ‌استفاده‌‌ ‌از‌ ‌پیچ‌‌‌گوشتی‌‌ ‌یا‌ ‌بازی‌‌ ‌تنیس‌‌ ‌نیز از دیگر علائم این بیماری است.

علت این بیماری‌ ‌پارگی‌‌ ‌نسبی‌‌ ‌تاندون‌‌ ‌یا‌ ‌كشیده‌‌ ‌شدن‌‌ ‌تاندون‌‌ ‌روی‌‌ ‌استخوان‌‌‌است كه معمولا در اثر استرس‌‌ ‌مكرر‌ ‌مزمن‌‌ ‌بر‌ ‌بافت‌‌‌هایی‌‌ ‌كه‌‌ ‌عضلات‌‌ ‌ساعد‌ ‌را‌ ‌به‌‌ ‌ناحیه‌‌ ‌آرنج‌‌ ‌وصل‌‌ ‌می‌‌‌كنند، كشیدگی‌‌ ‌ناگهانی‌‌ ‌ساعد ایجاد می‌شود. شغل‌‌‌هایی‌‌ ‌كه‌‌ ‌مستلزم‌‌ ‌حركات‌‌ ‌شدید‌ ‌یا‌ ‌مكرر‌ ‌ساعد‌ ‌باشند‌ ‌مثل‌‌ ‌مكانیكی‌‌ ‌یا‌ ‌درودگری‌‌ ‌، شركت‌‌ ‌در‌ ‌ورزش‌‌‌هایی‌‌ ‌كه‌‌ ‌مستلزم‌‌ ‌حركات‌‌ ‌شدید‌ ‌یا‌ ‌مكرر‌ ‌ساعد‌ ‌باشند‌ ‌مثل‌‌ ‌تنیس‌ ‌یا‌ ‌پینگ‌ ‌پونگ و وضعیت‌‌ ‌فیزیكی‌‌ ‌نامناسب‌‌‌ از دلایل ایجاد كننده این بیماری است. این بیماران برای‌‌ ‌افزایش‌‌ ‌تدریجی‌‌ ‌قدرت‌‌ ‌خود می‌توانند:

▪ از‌ ‌تمرینات‌‌ ‌وضعیت‌‌ ‌دهنده‌‌ ‌ساعد‌ ‌استفاده‌‌ ‌كنند.

▪ ‌قبل‌‌ ‌از‌ ‌شركت‌‌ ‌در‌ ‌ورزش‌‌‌ها‌ ‌به‌‌ ‌ویژه‌‌ ‌رقابت‌‌‌ها،‌ ‌به‌‌ ‌آهستگی‌‌ ‌و‌ ‌به‌‌‌طور‌ ‌كامل‌‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌گرم‌‌ ‌كنند.

▪ تمرینات‌ ‌بدنسازی‌ ‌كه‌ ‌این‌ ‌عضله‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌سرتاسر‌ ‌بكار‌ ‌گیرد‌ ‌بسیار‌ ‌می‌ ‌تواند‌ ‌در‌ ‌پیشگیری‌ ‌از‌ ‌این‌ ‌آسیب‌ ‌كارساز‌ ‌باشد.

▪ ممكن‌‌ ‌است‌‌ ‌مجبور‌ ‌باشید‌ ‌برای‌‌ ‌بی‌‌‌حركت‌‌ ‌كردن‌‌ ‌آرنج‌‌ ‌از‌ ‌یك‌‌ ‌اسپلینت‌‌ ‌ساعد‌ ‌استفاده‌‌ ‌كنید. در‌ ‌زمان‌‌ ‌استفاده‌‌ ‌از‌ ‌اسپلینت،‌ ‌۳ تا ۴ بار در روز بازوهای‌‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌بكشید؛‌ ‌مچ‌‌ ‌دست‌‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌خم‌‌ ‌كنید؛‌ ‌سپس‌‌ ‌پشت‌‌ ‌دست‌‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌روی‌‌ ‌یك‌‌ ‌دیوار‌ ‌فشار‌ ‌دهید و‌ ‌آن‌‌ ‌را‌ ‌به‌‌ ‌مدت‌‌ ‌یك‌‌ ‌دقیقه‌‌ ‌نگه‌‌ ‌دارید.

در‌ ‌صورت‌‌ ‌شكست‌‌ ‌سایر‌ ‌روش‌‌‌های‌‌ ‌درمانی‌‌ ‌ممكن‌‌ ‌است‌‌ ‌آزاد‌ ‌كردن‌‌ ‌تاندون‌‌ ‌در‌ ‌اپی‌‌‌كوندیل‌‌ ‌با‌ ‌جراحی‌‌ ‌لازم‌‌ ‌باشد.‌