۱۰ بازیکن بزرگ فوتبال دنیا

در فوتبال اروپا ستارگان بزرگی ظهور می کنند ۱۰ بازیکن بزرگ سال های دور و نزدیک در لیست پیش رو معرفی شده اند تیم ذخیره ای وجود ندارد

در فوتبال اروپا ستارگان بزرگی ظهور می‌کنند. ۱۰ بازیکن بزرگ سال‌های دور و نزدیک در لیست پیش‌رو معرفی شده‌اند. تیم ذخیره‌ای وجود ندارد. فقط حق یک انتخاب وجود داشت و متأسفانه هیچ ستاره لیگ برتری در این جمع حضور ندارد. سری A و لالیگا بار دیگر قدرت خود را به رخ کشیدند.هر ۱۰ بازیکن موردنظر در این ۲ لیگ مشغول به بازی هستند و ۴ نفر از آنها سابقه حضور در هر ۲ لیگ را دارا هستند. این بازیکنان در عرصه بین‌المللی شورآفرینی بزرگی خلق کردند. با هم به مرور اوقات خوش ستارگان دنیای فوتبال می‌پردازیم.

۱. باتیستوتا

دیه‌گو مارادونا و ماریو کمپس را فراموش کنید. رکورد گلزنی در بازی‌های ملی آرژانتین از آن گابریل عمر باتیستوتا است. ”باتی گل“ در ۷۸ بازی ملی ۵۶ گل به ثمر رساند. او در فیورنتینا عملکردی فوق‌العاده داشت. باتی ۱۶۸ کل برای فلورانسی‌ها به ثمر رساند. او یک تمام‌کننده مادرزاد بود، اما هنرنمائی بازی‌اش به همین جا ختم نمی‌شد.

باتیستوتا در فیورنتینا به افتخار قهرمانی در سری A نرسید، به همین دلیل تصمیم گرفت ابراز وفاداری خود را پس گرفته و راهی رم شود. او در اولین فصل، همراه با روباه‌های رم، سری A را فتح کرد. این اتفاق در سال ۲۰۰۱ به وقوع پیوست. وی با افتخار مدال طلا را بر سینه زد. باتی نقش عمده‌ای در راه شکسته شدن طلسم ۱۸ ساله رم ایفا کرد. او به‌خاطر زحماتی که در راه موفقیت فیورنتینا متحمل شد همواره در قلب هواداران فلوانسی جای دارد. ستاره آرژانتین در ۳ جام‌جهانی به ایفاء نقش پرداخته است، اما هرگز نتوانست همراه با تیم کشورش به فراتر از مرحله یک‌چهارم نهائی پا بگذارد. سرگردان فوتبال اروپا در جام‌جهانی، صاحب رکورد گلزنی مناسبی است. دانیل پاسارلا یکی از مخالفان او بود. وی در زمان تصدی پست مربیگری تیم ملی، بایت را به‌خاطر داشتن موی بلند به تیم ملی دعوت نمی‌کرد. با این حال توانائی‌های وی در حین بازی قابل انکار نبود. هم‌اکنون بازیکنان بزرگی در جهان فوتبال وجود دارند، اما چه کسی قادر به تکرار آمار فوق‌العاده اوست؟

۲. ادگار داویدز

او چیزی بیشتر از لقب ویژه‌اش (pitbull) بود. دوره رخشان او در یوونتوس طی شد. وی با تکل‌های خطرناک خود بانوی پیر را از حریفان متمایز کرد. حریفان مقابل، از وی متنفر بودند. دایویدز بهترین فردی است که برای حضور در جنگ‌های تن به تن می‌شناسیم. اگر او از بداخلاقی‌های خود کم می‌کرد و با سایر بازیکنان هماهنگ می‌شد جایگاه ممتازتری می‌یافت.

او در آژاکس، تیم قهرمان سال ۱۹۹۵ اروپا یک موفق تمام عیار بود، اما وقایع بعدی مطابق انتظارش رقم نخورد. او در سال ۱۹۹۶ به میلان پیوست، اما هرگز موفق نبود و در یورو ۱۹۹۶ نیز ناکام ماند. این اواخر شرکت در ادوری نرآتزوری نیز دستاورد زیادی به وی نیفزود. او در زمان اوج یکی از خوش‌فکرترین هافبک‌های اروپا بود.

۳. لوئیس فیگو

در فوتبال اسپانیا تغییرات و تحولات بسیاری به وقوع می‌پیوندد. این تحولات می‌تواند یک بازیکن را از عرش به فرش بکوبد. نمونه عینی این مسئله لوئیس فیگو بود. رئال‌مادرید در سال ۲۰۰۱ با پرداخت مبلغ ۵/۳۷ میلیون یورو ستاره بزرگ دشمن را به خدمت گرفت. این مبلغ در زمان خود یک رکورد جهانی بود. آخرین یادگار کرایف باری بارسا، در لباس سفید رئال چندان درخشان نبود و از سوئی دیگر هواداران سابقش حالا به شکل هیولاهائی درآمده بودند که برای ترساندنش از کله‌ خوک استفاده می‌کردند!

پرزیک فرد مشهود و ثروتمند بود، اما برای تکیه زدن بر بالاترین پست یک تیم پادشاهی از حربه جذب فیگو استفاده کرد. در توانائی‌های فیگو هیچ‌گونه تردیدی وجود ندارد، او از سانترهای خوبی بهره می‌برد و به خوبی در سمت راست زمین حکمرانی می‌کند.

لوئیس در یورو ۲۰۰۴ تولد دوباره‌ای داشت. این تورنمنت برای فیگو داستان ”جن و پری“ را در برنداشت. فیگو یک هافبک بزرگ جهانی است و در آینده می‌تواند نمایش‌هائی به مراتب بهتر از نمایش‌های اخیر خود را به معرض دید بگذارد.

۴. پائولو مالدینی

در مورد این اسطوره طی یک دهه اخیر صحبت‌های زیادی به میان آمده است. او هر افتخار باشگاهی را کسب کرده، اما در دوران درخشانش کمبود مدال قهرمانی جام ملت‌های اروپا یا جام‌جهانی خودنمائی می‌کند. پائولو یکی از برترین مدافعان تاریخ فوتبال محسوب می‌شود. او با انجام ۱۲۶ بازی از تیم ملی بازنشسته شد. دیر یا زود کاپیتان با رکورد بیشترین تعداد حضور در بازی‌های سری A به‌طور کلی از عالم فوتبال خداحافظی می‌کند. مالدینی با انجام بیش از ۲۰۰ بازی در رقابت‌های مختلف اروپائی رکورد دیگری رقم زده است. آمار تنها برای مثال آوردن کاربرد دارد.

در عرصه عملی پائولو یکی از بهترین مدافعان سمت چپ تاریخ بوده و هم‌اکنون با ۳۶ سال سن، پست پرمشغله دفاع میانی را به خوبی پوشش می‌دهد. او به آسانی نمایش درخشان حسرت‌برانگیز خود را تکمیل می‌کند. تکل‌های مؤثر پائولو حتی بزرگترین مهاجمان دنیا را نیز ناکام گذاشته است. مالدینی در دیافت جوایز بزرگ، چون مرد سال فوتبال جهان و توپ طلای اروپا کمتر توفیقی داشته است. اینجا یک سؤال دیگر مطرح می‌شود: آیا یک زندگی موفق صرفاً با کسب عناوین مختلف شیرین می‌شود؟ حداقل در مورد مالدینی این قضیه نفی شده است!

۵. پاول ندود

بدشانس بزرگ، لیاقت‌های زیادی دارد. او ۲ سال پیش فینال لیگ قهرمانان را از دست داد. به این ترتیب تیم در غیاب او جام مورد علاقه را از دست داد. او در ادامه بازی مرحله نیمه نهائی یورو ۲۰۰۴ مقابل یونان را به‌دلیل آسیب‌دیدگی از دست داد.

پاول بسیار جوان بود که طعم حضور در تیم ملی را چشید. ندود یکی از بهترین گل‌هایش را در فینال جام برندگان جام اروپا و با پیراهن لاتزیو به ثمر رساند. بدشانسی تنها حاصل عمر حرفه‌ای وی نبود. او روز به روز به رشد خود افزود. پاول یک بار با لاتزیو و بار دیگر همراه با یوونتوس اسکودتو را فتح کرد. او در پایان فصل ۲۰۰۳ عنوان برترین بازیکن اروپا را به‌دست آورد. ندود بدشانس بوده، اما همواره در زمره بهترین‌ها جایگاه ویژه‌ای خواهد داشت.

۶. ریوالدو

چه کسی تصور می‌کرد جواهری مانند ریوالدو روزی پیراهن شماره ۵ تیمی مانند المپیاکوس را به تن کند؟ ریوالدو تنها سایه‌ای از بازیکن مخوف گذشته است. او زمانی شماره ۱۰ طلائی بارسلونا بود و با گلزنی‌هایش هواداران حاضر در نیوکمپ را به وجد می‌آورد. قوه ادراک و روح رهبری مرد سال سابق فوتبال جهان زبانزد خاص و عام بود. آیا صرف حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان برای ستاره بزرگی چون ریوالدو ارضا کننده است؟ هت‌تریک وی در هفته آخر فصل ۲۰۰۱ مقابل والنسیا که بارسا را به لیگ قهرمانان رساند، درخشان‌ترین لحظه حرفه‌ای ”بوربا“ به حساب می‌آید. او از آن جمله بازیکنانی نبود که آمار گلزنی پائینی داشته باشد. ریوالدو این توان را داشت که در یک فصل ۲۰ گل به ثمر برساند.

ستاره پاناتینایکوس در تیم ملی برزیل جایگاه ویژه‌ای داشت. او در تمام رده‌های سنی، پیراهن کشورش را به تن کرد تا به‌جائی رسید که مرد اول فینال جام‌جهانی نام گرفت. ریوالدو هم‌اکنون از تیم ملی خداحافظی کرده، اما خاطراتش در اذهان فوتبال‌دوستان جاری است.

۷. رونالدینیو

مُرید ”ریوالدو“، در عرصه ملی و باشگاهی یک نمونه موفق است. او ۲ سال پیش راهی دیار کاتالانها شد و هم‌اکنون با نام مرد سال فوتبال جهان شناخته می‌شود. رونالدینیو مهمترین بازیکن خط آتش برزیل و بارسلونا محسوب می‌شود. دفاع موضوع مهمی نیست. رونالدینیو یک بازیکن آزاد است. او رها از هر گونه همکاری به جلو می‌تازد.

ستاره دندان خرگوشی بارسا در فصل ۲۰۰۴ همکاری مناسبی با داویدز داشت و سبب شد بارسای میانه جدولی در پایان بالاتر از رئال‌مادرید، رتبه دوم را به‌دست بیاورد. رونالدینیو طی جام‌جهانی ۲۰۰۲ ستاره درخشانی بود. قرارداد رونالدینیو برای سال آینده تمدید شده و این برزیلی ۲۵ ساله آماده است در پایان فصل آینده همراه با هموطنانش از عنوان قهرمانی جام‌جهانی ۲۰۰۲ دفاع کند.

۸. رونالدو

او مسئله‌دارترین بازیکن ۲ جام‌جهانی اخیر بوده است. رونی پس از جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه دچار یک آسیب‌دیدگی وحشتناک از ناحیه زانو شد، اما با ۸ گل خود در جام‌جهانی ۲۰۰۲ بازگشت پرشکوه خود را اعلام کرد. الماس بارسلونا در اینتر زنجیره‌ای از مصدومیت‌های متوالی را پشت سر گذاشت و تاکنون برای رئال‌مادرید یک مهره مؤثر و قابل اعتماد بوده است.رونالدو یکی از بهترین مهاجمان و گلزن‌ترین بازیکنان فوتبال دنیا شناخته می‌شود. او ۲ بار در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ عنوان بهترین بازیکن جهان را به‌دست آورد. وی در بارسلونا یک همه‌کاره بود. در واقع او دفاع چپی بود که از منطقه خود فرار کرده و با جا گذاشتن تمام بازیکنان حریف، توپ را به دروازه می‌چسباند. سرعت رونالدو با وجود اضافه وزن فوق‌العاده است. آدریانو و روبینیو درصدد اشغال جای رونالدو در جام‌جهانی هستند، اما رونی بخشی از تاریخ جام‌جهانی است.

۹. آندری شوچنکو

مهاجم اوکراینی جو جدیدی در خط حمله میلان به‌وجود آورده است. او تحت هر شرایطی انتخاب اصلی باشگاهش است. ”شوا“ در فوتبال ملی، همراه با اوکراین موفقیت‌های بزرگی به‌دست نیاوره و به هیچ تورنمنت بزرگی راه نیافته، اما در باشگاه خود به هنرنمائی می‌پردازد.

”شوا“ دارنده عنوان مرد سال فوتبال اروپا است. شوچنکو در لیگ قهرمانان داستان ویژه‌ای دارد. ۳ فصل پیش باعث قهرمانی تیمش شد و امسال جام را از تیمش گرفت. شوچنکو شاگرد بزرگ لوبانفسکی محسوب می‌شود. او طی اولین فصل حضورش در ایتالیا عنوان آقای گلی اسکودتو را تصاحب کرد. او سال پیش با ۲۴ گل، چنین عنوانی را تکرار کرد. شوچینکو برای تیفوسی‌های میلان یادآور فان‌باستن است.

۱۰. زین‌الدین زیدان

۹ مرد دیگر یک طرف و ”زیزو“ در طرفی دیگر! او قابل وصف نیست و فقط در این مورد می‌توان از یک توصیف استفاده کرد: زین‌الدین زیدان، پس از نمایش متوسط در یورو ۹۶ درخشش خود را آغاز کرد. او قهرمان جام‌جهانی ۱۹۹۸ بود و در یورو ۲۰۰۰ بهترین بازیکن شناخته شد، اما ۲ سال بعد مصدوم شده و در غیاب او فرانسه در دور اول از رقابت‌ها حذف شد. وی تنها در آخرین دیدار حاضر بود و هرگز نتوانست قابلیت‌هایش را ارائه دهد.گل جادوئی زیدان، رئال را برای نهمین و تاکنون آخرین بار، فاتح لیگ قهرمانان نمود. او در ایتالیا و اسپانیا طعم قهرمانی لیگ را چشید.زیزو گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. او پیرو یک زندگی راهب‌وار است. فکر کردن به جلوه‌های درخشان بازی مرد فرانسوی، لذت‌بخش است. ”زیزو“ با تکنیک و رفتار خود در خاطره‌ها، جایگاه ابدی دارد.