قرار بود «جباری» به اندازه ۵ بازیکن کارآیی داشته باشد

استقلال از «علیزاده» دل بکند, ترکیبش را تغییر دهد

هرگز خود را در حدی ندیده و نمی بینیم که در حوزه فنی تیمی واردشویم و در رابطه با مسائل مختلفش اظهارنظر کنیم اما بعضاً لازم می بینیم مواردی که در این ارتباط به نظرمان می آید را روی کاغذ آوریم و مطمئناً این به معنای دخالت و اظهارنظر احساسی در زمینه ای غیرتخصصی نیست.

به عنوان مثال وقتی تیمی چون استقلال طی چند هفته خوب نتیجه نمی گیرد و به همین خاطر انتقادات فراوانی متوجهش می شود با احترام به کادر فنی مجرب این تیم نظرات خود را به عنوان یک تماشاگر بازگو می کنیم با این هدف و به این امید که مشکل گشا باشد و بتواند در حد و نوع خود به خروج آبی ها از بحران به وجود آمده کمک کند.

اینکه امیر قلعه نویی به بازی علی علیزاده اعتقاد دارد و می خواهد زوج وی و اکبرپور را در ترکیب تیمش جا بیندازد کاملاً قابل احترام است اما با توجه به آنچه از توانایی های اوت انداز آبی پوشان سراغ داریم بعید است چنین ترکیبی در خط حمله استقلال جواب دهد و با عنایت به کنار رفتن اجباری روانخواه و عقب کشیدن فرهاد مجیدی منطقی تر و بهتر می باشد که برهانی به جای علیزاده وارد ترکیب اصلی شود تا حداقل در کنار گل نزن بودن پیکان تهاجمی تیم مثلثی متشکل از بازیکنان سرعتی و تکنیکی با قابلیت حمل توپ یعنی اکبرپور، مجیدی و برهانی به وجود آید و ۳-۴-۳ یا همان ۲-۵-۳ آبی ها بازده بیشتری در حمله داشته باشد.

در این حالت این مزیت وجود دارد که خط دفاع حریف بیشتر تحت فشار قرار می گیرد- با توجه به بازیسازی جباری - احتمال خطا کردن مدافعان آنها وجود دارد در چنین شرایطی حداقل ضربات ایستگاهی بیشتری در پشت محوطه جریمه نصیب استقلالی ها می شود و تعداد پنالتی ها نیز به نفع آنها فزونی می یابد که در مجموع قدرت خط حمله این تیم را نسبت به حالت فعلی بالاتر می برد. اینکه نتیجه حضور نود و اندی دقیقه ای علی علیزاده پرتاب چند اوت بلند باشد و بس در عمل استقلال را تضعیف می کند و به نظر می رسد ورود برهانی به ترکیب آبی پوشان امتیاز مذکور را برای آنها به همراه داشته باشد...

علیرضا عباسفرد مهاجمی که در مقطعی از زمان نظر علی دایی- بخوانید بهترین و گلزن ترین مهاجم سال های اخیر فوتبال ما- را به خود جلب کرد و در نتیجه به تیم ملی هم دعوت شد، هنوز آن طور که باید در استقلال مورد استفاده قرار نگرفته که البته می تواند به مصدومیت وی مرتبط باشد اما اگر قلعه نویی واقعاً به حضور مهاجمانی بلندقد، گلزن و گل ساز در کنار پا به توپ هایی چون اکبرپور و مجیدی اعتقاد دارد، باید به این مهم توجه کند که مهاجم فصل قبل صباباتری از خیلی جهات به علیزاده ارجحیت دارد و حتی اگر قدرت گلزنی اش چیزی شبیه و در حد مهاجم کرمانی آبی ها باشد حداقل تکنیک و قابلیت حمل توپش خیلی بیشتر از توانایی های وی در این زمینه است. ۳-۴-۳ استقلال با اکبرپور، مجیدی و عباسفرد یا ۲-۵-۳ این تیم با حضور اکبرپور و عباسفرد در خط حمله و فرهاد پشت سر آنها می تواند بازده بیشتری در قیاس با ترکیب بازی های اخیر این تیم داشته باشد و اگر در عمق این موضوع دقت شود شاید بشود گره کور آبی پوشان را در یک سوم میانی و دفاعی حریفان باز کرد.

مورد قابل ذکر دیگر در مورد ترکیب استقلال- که البته بازهم نمی تواند نامرتبط با مصدومیت بعضی از بازیکنان جدید و قدیمی این تیم باشد- به حضور امیرآبادی راست پا به عنوان بازیکن کناری سمت چپ برمی گردد که این جناح از ترکیب تیم آبی پوش پایتخت را- به ویژه در کارهای تهاجمی- دچار مشکل کرده و اگر نفراتی چون منیعی و بیک زاده در این منطقه به کار گرفته شوند شاید استقلال در جناح چپ نیز مثل جناح راست صاحب بازیکن مؤثری گردد که در کنار بازیکنانی چون کاظمی، جباری، مجیدی و ... قادرند قدرت تهاجمی تیم را به طرز محسوسی افزایش دهند.

قبول داریم قابلیت های جباری «پاسور» یا روانخواه «پا به توپ و زننده به عمق دفاع حریفان» متفاوت است اما وقتی امیر قلعه نویی از غیبت اجاری هافبک ریز نقش تیمش ابراز گلایه و نارضایتی می کند، یعنی مجتبی نتوانسته در راه پر کردن جای روانخواه کار چندانی انجام دهد و این را وقتی کنار خواسته های زیاد این بازیکن در فصل نقل و انتقالات و نیز ادعایش مبنی بر اینکه به اندازه ۵ بازیکن درجه یک استقلال می ارزد و کارآیی دارد می گذاریم، ناخودآگاه این حس در درونمان ایجاد می شود که جباری «باید» در چنین شرایطی به داد تیمش برسد و به جای آن ۵ نفر حداقل جای یک نفر را در میانه میدان پر کند چرا که وی با این وعده مدیران باشگاه را به پرداخت مبلغ مورد درخواستش را ضی - یا مجبور- کرد اما آنچه ما از او در بازی با سپاهان و مس دیدیم هیچ گونه تطابقی با ادعای چند هفته قبلش نداشته و اینچنین است که عنوان می کنیم امیر قلعه نویی به تنهایی مقصر ناکامی های این چند هفته استقلال نیست...