اتوبوس ایرانی جلوی آرژانتین هم نتیجه می دهد

تحلیل سایت «خارج از ۹۰ دقیقه» از بازی ایران

نیجریه و ایران پس از ۹۰ دقیقه تلاش در کوریتیبا به نتیجه‌یی جز تساوی دست نیافتند. این نخستین مساوی جام بود و حالا هر دو تیم برای صعود نیاز به امتیاز‌های بیشتر دارند.

تاکتیک توپ‌های بلند

ایران و نیجریه برای حمله به دروازه یکدیگر به تاکتیک ارسال توپ‌های بلند متوسل شدند. آنها خیلی مستقیم بازی می‌کردند. مقصر اصلی در اتخاذ این سیستم،تیم نیجریه بود. آنها بازیکنان با مهارتی همچون جان اوبی میکل را دارند که در این بازی به‌طور مداوم می‌خواست با پاس‌های بلند و قطری تیمش را به موفقیت برساند. عقاب‌ها اغلب اوقات به جای استفاده از سرعت گوش‌های تند و تیزشان یعنی ویکتور موزس و رامون عزیز،از توپ‌های بلند و عرضی برای رسیدن به هدف‌شان استفاده می‌کردند. مقابله با این روش برای تیمی همچون ایران که در خط دفاعی به خوبی سازماندهی شده بود آسان بود.

البته ایران هم برای رسیدن به گل تنها از توپ‌های بلند استفاد می‌کرد. با این حال انزوای رضا قوچان‌نژاد در خط حمله باعث می‌شد تا ایران موقعیت‌های گلزنی کمی پیدا کند و هیچگاه موج سوم حمله شکل نگیرد.

توپ‌های بلند مدوام ارسالی از سوی دو تیم نشان داد که هیچ‌یک از تیم‌های ایران و نیجریه خلاقیت لازم برای گلزنی را نداشتند.

اتوبوس ایرانی

کارلوس کی‌روش، سرمربی ایران قبل از بازی گفته بود که تیم ایران تاکید بسیاری روی خط دفاعی خودش دارد. بازی هم نشان داد که آنها یک مهاجم تنها مانده در میانه زمین دارند و ۱۰ بازیکن دیگرشان همیشه عقب‌تر از توپ هستند. ایران از سیستم ۱-۳-۲-۴ استفاده کرده؛ سیستمی که پنج هافبک دارد تا بتوانند زمان و فضا را از تیم رقیب بگیرند. ایران به دنبال شکستن موج حملات از سوی امنیکه بود. عقاب‌ها هم نتوانستند از میان این خط دفاعی منسجم و هافبک‌های دفاعی بگذرند و راهی به سوی دروازه پیدا کنند. آندرانیک تیموریان و کاپیتان نکونام هر دو با دفاع از میانه میدان،امیدهای نیجریه را نقش بر آب کردند.

ساختار و ظرفیت دفاع ایران آنها را در موقعیت خوبی مقابل آرژانتین،یکی از مدعیان اصلی قهرمانی این جام قرار می‌دهد.

نیجریه به نقشه‌راه دوم احتیاج دارد

نیجریه در ۲۰ دقیقه اول بازی بهتر بود اما نتوانست سرعت بازی‌اش را در کل ۹۰ دقیقه حفظ کند.

گوش‌های این تیم توسط مدافعان ایران مهار شدند.

در ابتدا افه امبروسه در سمت راست توانست چند بار مدافع پیش رویش را بردارد و موقعیت‌های خوبی ایجاد کند اما از وقتی که ایران بازی را کنترل کرد،نیجریه خلاقیت لازم را برای حمله از دست داد؛ چیزی که در تضاد با سرعت اولیه آنها در بازی بود.

حتی میکل که به نوعی تکیه‌گاه خط میانی نیجریه محسوب می‌شود و قدرت پاس‌دهی خیلی خوبی دارد هم رو به پاس‌های بلند و هوایی آورد. شاید بهتر بود عقاب‌ها برای رسوخ به خط دفاع ایران رو به پاس‌های سرعتی زمینی می‌آوردند.

بازی بعدی آنها مقابل بوسنی بسیار چالشی خواهد بود و کی‌روش نیاز دارد تا بیشتر روی سرعت تیمش کار کند. آنها می‌توانند با کمی سرعت بیشتر از کناره‌ها به خط دفاع بوسنی آسیب برسانند.

خط حمله ایران روی شانه‌های قوچان‌نژاد قرار دارد

با وجود نتیجه پایانی بازی باید از عملکرد درخشان رضا قوچان‌نژاد،مهاجم تیم ملی ایران تقدیر کرد. با اینکه خط دفاعی و تاکتیک کلی ایران به او کمکی نکرد اما این مسائل نتوانست او را از استایل همیشگی‌اش دور کند. حتی ضربه سر او که توسط انیاما مهار شد،جدی‌ترین موقعیت گلزنی دو تیم در کل بازی بود.

ایران برای صعود به مرحله بعد احتیاج به فراهم کردن پاس‌های بهتری برای او دارد و باید رضا را در مرکز تاکتیک‌های خود قرار دهد. به ویژه در برابر مردان قدرتمند تیم آرژانتین. مردان کی‌روش باید تمرکز بیشتری در نقاط قوت‌شان در خط حمله داشته باشند و یک هافبک را که بتواند سرعت بازی را کنترل ‌کند و پاس‌های دقیق‌تری به مهاجمان برساند،در ترکیب خود داشته باشند.

مترجم: رسول مجیدی