خوشحالم که خودم برای خودم تصمیم می گیرم

زین الدین زیدان کلاً یک بازیکن خجالتی است و کمتر خودش را درگیر مسائل مطبوعاتی و رسانه یی می کند

زین الدین زیدان کلاً یک بازیکن خجالتی است و کمتر خودش را درگیر مسائل مطبوعاتی و رسانه یی می کند. بعد از اتفاقات فینال جام جهانی او کمتر از قبل خود را در دسترس خبرنگاران قرار داد. و در این پنج، شش ماه گفت وگوی او با شبکه پلاس فرانسه و توضیحاتی که زیزو در مورد برخوردش با ماتراتزی در آن برنامه ارائه داد تنها مصاحبه یی بود که از این بازیکن بازنشسته منتشر شد. زیدان چند روز پیش در گفت وگو با سایت فیفا به طور کامل در مورد تمامی اتفاقات جام جهانی و کارهایش در این مدت توضیح داده است که متن مصاحبه وی را می توانید در زیر بخوانید.

● زیدان شما در زوریخ برای مراسم بهترین بازیکنان جهان حضور دارید. نظرتان راجع به فابیو کاناوارو و رونالدینیو چیست؟

▪ فابیو کاناوارو یک مدافع است و در گذشته اصولاً شاهد حضور مهاجمان و بازی سازان در این مراسم بودیم. با این وجود او شایسته حضور در اینجا است شک نکنید. در فینال جام جهانی او در نبرد با تیری آنری بسیار سریع عمل کرد.

او در آن بازی واقعاً عملکرد خوبی داشت. شما باید به خاطر داشته باشید که او قهرمان جهان هم هست و این مساله اهمیت فو ق العاده یی دارد. در مورد رونالدینیو باید بگویم بیشتر از سایرین نمی توانم در مورد او اظهارنظری بکنم. او یک بازیکن استثنایی است. گلی که او اخیراً در دیدار مقابل ویارئال به ثمر رساند نشانه کامل بودن او است. حرکت او بسیار سریع بود اما او دقیقاً می دانست چه کاری می خواهد انجام دهد و این مساله مستلزم داشتن توانایی استثنایی است. او پشتش به دروازه بود. اما به گونه یی به سرعت بازگشت که انگار می داند دروازه دقیقاً کجا است.

● در سال ۲۰۰۶ اتفاقات فراوانی برای شما رخ داد. مهمترین و برجسته ترین آن برایتان چه بود؟

▪ بدون شک جام جهانی مهمترین اتفاق برایم بود. تقریباً هیچ کسی فکرش را نمی کرد که ما به فینال راه یابیم و این مساله جام جهانی را برای ما لذت بخش تر کرد. آن موفقیتی بود که ما با تلاش خودمان به آن دست یافتیم. حقیقتاً نمی توانم یک لحظه را به عنوان استثنایی ترین و خاص ترین لحظه معرفی کنم. تمام لحظات جام جهانی برای ما فوق العاده بود. من می دانستم این تورنمنت آخرین حضور من در میادین خواهد بود و ما توانستیم تا فینال پیش برویم هرچند که باید بگویم دوست داشتم پایان خوش تری برایم رقم می خورد. در جام جهانی همه ما با جدیت برای موفقیت جنگیدیم و این مساله واقعاً لذت بخش بود.

● و از لحاظ شخصی مهمترین اتفاق سال ۲۰۰۶ برایتان چه بود؟

▪ از زمانی که بازی کردن را کنار گذاشتم در کارهای مختلفی شرکت داشته ام و واقعاً وقت این را نداشتم که در مورد این مساله فکر کنم. دیدن و مصاحبت با افرادی که فوتبالی نیستند بی نهایت جالب است. من از حضور در بنگلادش لذت بردم. من در این چند وقت با افراد جالبی چون برنده جایزه نوبل صلح ملاقات کرده ام و حتی این فرصت را یافته ام که به الجزیره جایی که به آن تعلق دارم، بروم.

● هرچند اخراجتان در فینال جام جهانی بر مسائل دیگری که برایتان اتفاق افتاد سایه افکنده اما اتفاقات بسیاری برای شما رخ داد مثل آن ضربه پنالتی. برای ما در این باره صحبت کنید.

▪ اصلاً قصد نداشتم پانکا بزنم (پنالتی چیپ) اما می دانستم باید کاری خاص انجام دهم. من اصولاً ضربات پنالتی ام را به یک جای خاص می زنم اما این بار در برابر مردی قرار گرفته بودم که در کنار بارتز بهترین دروازه بان دنیا بود. باید سعی می کردم کاری متفاوت ارائه دهم و زمانی که ضربه را زدم می دانستم توپ در وسط دروازه فرود خواهد آمد و خوشبختانه دیدم توپ از خط عبور کرد.

● زمانی که بوفون آن ضربه سر شجاعانه شما را مهار کرد یکی دیگر از لحظات زیبای بازی رقم خورد.

▪ بله دقیقاً همینطور است. زمانی که او ضربه ام را مهار کرد نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و ناخودآگاه فریاد می زدم. اگر ضربه ام گل می شد بدون شک قهرمان جهان می شدیم. زمان زیادی تا پایان بازی باقی نمانده بود و همه تقریباً تمام انرژی شان را صرف کرده بودند. آن ضربه سر و تلاش ریبری در انتهای بازی می توانست جام قهرمانی را برای ما به ارمغان بیاورد. من عصبانیتم را بر سر بوفون خالی کردم البته نه به شکل بد زیرا من او را به خوبی می شناسم؛ او انسان نازنینی است. او زمانی که من از زمین اخراج شدم با من همدردی کرد. البته شکی ندارم که پس از اخراجم خیالش راحت شد زیرا او به خوبی می دانست من می توانم در لحظات واپسین سرنوشت بازی را تغییر دهم و این بدین معنا بود که او دیگر نباید ضربه پنالتی من را مهار کند. البته نمی توانم به شما بگویم اگر قرار بود پنالتی بزنم چگونه پنالتی می زدم.

● چگونه و در کجا آخر بازی را تماشا کردید؟

▪ به تنهایی و در رختکن. خیلی سخت بود که دیدم هم تیمی هایم آنگونه در ضربات پنالتی شکست خوردند. قبول آن برایم بسیار سخت بود. قبل از شروع ضربات پنالتی واقعاً عصبی بودم.

● از نظر بسیاری از مردم شما بهترین بازی تان را در مقابل برزیل انجام دادید. آیا برای آن بازی برنامه خاصی را درنظر گرفته بودید؟

▪ بازی کردن مقابل برزیل همیشه متفاوت است. البته ما برای این دیدار برنامه خاصی در نظر نگرفته بودیم اما انگیزه هایمان بالا بود. ما اصلاً قصد نداشتیم در برابر آنها بازی را پیچیده کنیم فقط رفتیم و بازی خودمان را به نمایش گذاشتیم. من فکر نمی کنم تنها به خاطر عملکرد من در آن دیدار پیروز شدیم. در آن روز همه تیم فوق العاده بودند. البته من در آن دیدار کارهایی کردم که کارهایی عادی نبودند و همین ها زیبایی های فوتبال هستند.

● شما شروعی دشوار در این تورنمنت داشتید آیا این طور نبود؟

▪ با گذشت جام جهانی ما بهتر و بهتر می شدیم. ما شروعی کند در این رقابت ها داشتیم. ما اعتماد به نفس لازم را نداشتیم. بنابراین بازی های مرحله گروهی برایمان بسیار سخت شد. پیروزی در برابر توگو باعث شد فشارها بر تیم کاهش یابد. سپس ما اسپانیا را که یکی از مدعیان اصلی قهرمانی بود شکست دادیم و این مساله باعث بیشتر شدن اعتماد به نفس و روحیه ما شد. و زمانی که به برزیل برخورد کردیم می دانستیم چیزی برای از دست دادن نداریم بنابراین جنگیدیم.

● در بازی دور دوم زمانی که به اسپانیا برخورد کردید پیش از بازی مطبوعات این کشور به شدت از شما انتقاد می کردند این مساله چقدر باعث افزایش انگیزه شما شد؟

▪ من برای رویارویی با اسپانیا به انگیزه های مضاعفی نیاز نداشتم. حضور در جام جهانی آرزوی هر بازیکنی است و من این فرصت را یافته بودم که سه بار حضور در این تورنمنت را تجربه کنم و در جام جهانی دومم حضوری ناموفق را تجربه کرده بودم با این وجود حرف های مطبوعات اسپانیا به هیچ وجه برایم اهمیتی نداشت، من دوست داشتم به آنها بگویم «نه، امشب آخرین بازی دوران بازیگری ام نخواهد بود.» من از اینکه آنها را شکست دادیم و توانستیم ماجراجویی هایمان را ادامه دهیم خوشحال بودم.

● آیا حقیقتاً فکر می کردید که بتوانید به فینال برسید؟

▪ ما تیم بزرگی داشتیم. قبل از شروع جام جهانی می دانستیم اگر به اوج شرایط فیزیکی مان برسیم به این دلیل که در شرایط خوب روحی هستیم می توانیم در آلمان تا انتها پیش برویم و این درست همان اتفاقی بود که افتاد. ما هر روز قوی تر و قوی تر شدیم و به جز دیدار مقابل پرتغال در سایر دیدارهایمان عالی بودیم.

من از شیوه پایان دادن به فوتبالم راضی ام زیرا خودم برای خودم تصمیم گرفتم. آنچه پذیرفتنش دشوار است این است که شخص دیگری برای شما تصمیم بگیرد. مثلاً اینکه به شما بگویند دیگر وقت رفتن تان رسیده است. من بازنشسته شدم زیرا بهترین زمان برای این کار فرا رسیده بود. من دوران بازیگری ام را همانطور که می خواستم پشت سر گذاشته بودم و همانطور هم که می خواستم آن را به پایان رساندم. اگر حقیقت را بگویم باید بگویم دوران بازیگری ام بالاتر از آنچه بود که آرزویش را داشتم. به طور طبیعی اکنون که یک بازی فوتبال را می بینم به یاد روزهای بازیگری خودم می افتم.

● با پایان دوران بازیگری یک بازیکن بهترین فرصت را دارد که به گذشته نگاه کند. به نظرتان بهترین عملکرد دوران بازیگری تان چه زمانی بوده است؟

▪ بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان در دیدار یوونتوس مقابل آژاکس. ما ۴ بر یک بردیم. من دو گل ساختم و یک گل هم به ثمر رساندم. من پس از آن بازی وقتی به آمار بازی نگاه کردم دیدم که فقط چند پاس اشتباه داشته ام.

● و نقطه اوج در دوران بازیگری تان؟

▪ قهرمانی در جام جهانی. برای هر بازیکنی این مساله نهایت است. البته من بسیار خوش شانس بوده ام که در خاک کشورم به این موفقیت دست یافته ام.

● و بهترین بازیکنی که تاکنون در کنارش بازی کرده یی؟

▪ رونالدو وقتی روی فرم است یک بازیکن استثنایی است. برخی از کارهای او حقیقتاً باعث شگفتی من می شد. شما بازیکنان زیادی را با توانایی های رونالدو نخواهید دید.

● چه کسی بیشترین تاثیر را بر دوران بازیگری شما داشته است؟

▪ اولین کسی که به من ایمان آورد آقای وارود مربی ام در «آ اس کن» بود. او واقعاً از من حمایت می کرد. بعد از او افراد بسیاری به من کمک کردند که آنقدر زیاد هستند که نمی توانم نام تمامی آنها را بگویم.

● شما نزدیک به ۱۵ سال در میادین فوتبال بازی کرده اید. در این مدت چه جنبه هایی از فوتبال تغییر کرده است؟

▪ در دهه ۸۰ مهمترین مساله تکنیک بود. در آن زمان مدافعان و بازی تدافعی آن طور مطرح نبود. بنابراین شما فضای بیشتری برای بازی کردن در اختیار داشتید. امروز فقط بازی سریع و تفکر سریع مطرح است. امروزه شما باید از لحاظ فیزیکی قدرتمند باشید و اگر تکنیک و قدرت هم چاشنی کارتان شود مثل رونالدینیو آن گاه بازیکن کاملی می شوید.

● اگر بخواهیم در مورد آینده فوتبال صحبت کنیم آیا تغییراتی وجود دارد که شما بخواهید در فوتبال داده شود؟

▪ وقتی شما قدم به ۳۰ سالگی می گذارید بدنتان شروع به تغییر می کند و برای هر بازی به استراحت بیشتری نیاز دارید. این مساله زمانی که قرار باشد سه بار در هفته بازی کنید بدتر هم می شود و اگر مسوولان واقعاً نگران آینده فوتبال هستند باید از تعداد بازی ها بکاهند.

مینا شرفی

زیدان در گفت وگو با فیفا