زندگی دوگانه فوتبال ما

بحث تفاوت بین مبلغ قراردادهای ذکر شده در هیات های فوتبال استان ها و قراردادهای حقیقی موجود در باشگاه ها که پیشتر نیز به آن پرداخته بودیم, با پیگیری سازمان بازرسی کل کشور و اعلام آمار و قیاس هایی از سوی این نهاد جدی تر شده است و به نظر می رسد که پدیدآورندگان این جور قراردادهای دوگانه دفاعیه ای نداشته و خطای شان ثابت شده باشد

بحث تفاوت بین مبلغ قراردادهای ذکر شده در هیات های فوتبال استان ها و قراردادهای حقیقی موجود در باشگاه ها که پیشتر نیز به آن پرداخته بودیم، با پیگیری سازمان بازرسی کل کشور و اعلام آمار و قیاس هایی از سوی این نهاد جدی تر شده است و به نظر می رسد که پدیدآورندگان این جور قراردادهای دوگانه دفاعیه ای نداشته و خطای شان ثابت شده باشد.

ماجرا به طور خلاصه از این قرار است که برخی باشگاه ها برای این که مالیات کمتری بابت نقل و انتقال بازیکنان خود و خرید و فروش بازیکنان و عقدقرارداد با آنها بپردازند، ارقامی که گزارش می کنند، متفاوت و کمتر از مبالغی است که واقعا می پردازند. صریح تر بگوییم آنها ارقامی بسیار کمتر را در متن قرارداد های ظاهری خود می گنجانند و امضا می کنند. با این نیت که مالیات بسیار کمتری بپردازند زیرا اگر ارقام حقیقی و کلان موجود را گزارش کنند، باید مالیات زیادی بدهند.

● اشاره و استناد

نمونه ها و موارد زیادی در این خصوص ارایه شده و در گزارش های سازمان بازرسی کل کشور مورد اشاره و استناد قرار گرفته و به ثبت رسیده اند، یک نمونه آن به بازیکنی مربوط می شود که عضو پرسپولیس است و در حالی که برای دو سال بازی ۴۵۰ میلیون تومان گرفته، در قرارداد موجود در هیات فوتبال و سازمان لیگ ۲۰ میلیون دریافت داشته است! وقتی حبیب کاشانی مدعی شد که متن قراردادهای بازیکنان پرسپولیس شفاف و بدون خدشه است و ناهمخوانی فوق در آن مشاهده نمی شود، مدیر کل نظارت و بازرسی تربیت بدنی سازمان بازرسی کل کشور نمونه فوق را رو کرد تا به مدیرعامل پرسپولیس متذکر شود که ماجرا آن طور نیست که وی می گوید. قاسم کوهستانی نژاد بدون این که مایل باشد نام فوتبالیست قرمز مورد بحث را به صراحت و با شفافیت بگوید، اظهارمی دارد: قرارداد این بازیکن در تاریخ ۲۶/۶/۸۵ به بهای ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال برای دو سال منعقد شده، اما در سازمان لیگ در تاریخ ۷/۴/ ۸۵ به قیمت ۲۰۰ میلیون ریال به ثبت رسیده است.

● افزایش نظارت

مورد و اتفاق مذکور ظاهرا در زمان مدیر عاملی محمدحسن انصاری فر روی داده و به دوره فعلی ( کاشانی) ارتباط نداشته و به گفته کوهستانی نژاد موارد دیگری هم وجود دارد که باز تخلف هایی از همان دست را در دوره قبلی کار پرسپولیس روشن می کند. به عنوان مثال بازیکن دیگری هم در تیم پرسپولیس وجود داشته است که ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال برای یک فصل گرفته اما در هیات فوتبال مبلغ قرارداد وی فقط ۳۰ میلیون تومان عنوان و قید شده است.

توضیح بر مسایل فوق را به باشگاه های در مظان اتهام می سپریم، اما بد نیست خواننده های این سطور بدانند که سازمان بازرسی کل کشور براساس اصل ۱۷۴ قانون اساسی ( ناظر بر حسن اجرای امور) نظارت خود بر قراردادهای بازیکنان را بیشتر کرده و به حقایق و مواردی خاص نیز دست یافته است. این سازمان در تازه ترین یافته های خود همان طور که قبلا نیز گفتیم به قراردادهایی دسترسی پیدا کرده است که نشان می دهد تعدادی از باشگاه های دولتی در انعکاس صحیح مبلغ قرارداد بازیکنان خود کوتاهی کرده اند و قصد فرار از پرداخت مالیات را داشته اند.

این تخطی از قواعد، بر طبق تحقیقات و گزارش های موجود بیشتر از باشگاه های پرسپولیس و استقلال یعنی پرطرفدارترین تیم های کشور سر زده است.

کاشانی گفته بود که برخلاف این ادعا قرارداد بازیکنان پرسپولیس در حال حاضر فاقد هرگونه خدشه ای است، اما کوهستانی نژاد در اظهاراتی که هم موید و هم ردکننده ادعای کاشانی است، می گوید: آن چه مورد بررسی تحقیق گران سازمان بازرسی کل کشور قرار گرفته، عملکرد و قراردادهای بازیکنان پرسپولیس و استقلال در ۶ فصل گذشته لیگ برتر است و فصل جاری را در بر نمی گیرد.

● بر طبق قانون

در نتیجه برای این که بفهمیم آمار سال هفتم لیگ نیز واجد چنین ایرادهایی هست یا خیر و از تفاوت قراردادهای حقیقی و صوری مطلع شویم فعلا باید صبر پیشه کرد اما آن چه اینک می توان گفت این که بازیکنان و مربیان فوتبال کشورمان بر طبق قانون موجود باید برای هر سال کاری ۵ درصد از میزان و مبلغ قرارداد خود را به عنوان مالیات بپردازند، ولی این مبلغ نیز به سبب این که رقم و بهای کلی قرارداد بسیار بالا است، به حد چشمگیری می رسد و بعضی افراد و باشگاه ها ظاهرا به این نتیجه رسیده اند که برای عدم پرداخت این مبالغ دست به کارهایی بزنند و بهتر بگوییم ارقام و برگه هایی را به عنوان مبلغ قرارداد به سازمان های ذیربط بدهند که مغایر ( و گاه بسیار مغایر!) با ارقام حقیقی است.

● ساده انگاری

این که تصور شود مدیران درجه اول باشگاه های مورد بحث و یا حداقل تعدادی از آنها از اتفاق فوق بی خبر بوده باشند، تصور غیرواقعی و بیش از حد خوش بینانه و ساده انگارانه ای است و بنابراین کارهای مورد بحث عاملا و با قصد قبلی صورت گرفته است و باید جلوی آن گرفته شود. این که فرار از پرداخت مالیات قانونی، یک قانون شکنی و قابل پیگرد و لازم به تصحیح است، یک سوی ماجرا و وجه قانونی آن است، اما ماجرا یک وجه ورزشی نیز دارد و آن وقوع اشاعه تقلب های بزرگ در محیط ورزشی است که به خودی خود نیز به اندازه حاشیه و تقلب و برخورد دارد و از فوتبال حرفه ای تنها یادگار و نشانه ای که دارد، پرداخت های سنگین و بالا و فراوان است.

پرداخت هایی که طبق اطلاعات فوق حتی گزارش و ثبت هم نمی شود(!) و یک زندگی دوگانه به فوتبالیست ها و باشگاه های ما بخشیده و حقیقت را زایل کرده است.

وصال روحانی