آنالیز دیدار ایران نیجریه

رگه های جذابیت در کسل کننده ترین دیدار

بی تردید دیدار تیم‌های ملی ایران و نیجریه در بین دیدارهای کلاسیک جام‌های جهانی جای نمی‌گیرد و حتی بسیاری آن را دیداری کسالت‌آور توصیف کردند اما همین دیدار به ظاهر کسل‌کننده، جنبه‌های تاکتیکی جالبی داشت. این تساوی بدون گل شاید نتواند به هیچ یک از دو تیم برای صعود به مرحله بعد کمک کند اما به نظر می‌رسید که اولویت اصلی دو تیم در این دیدار، نباختن بود. نیجریه بازی را با ضرباهنگ بالا آغاز کرد و تلاش می‌کردند که با رساندن توپ به محوطه جریمه ایران، خطرساز شوند. آنها خیلی هم در انجام این کار موفق نبودند اما در نهایت توانستند در ۱۰ دقیقه ابتدایی، دو موقعیت خوب ایجاد کنند.

۱ اما ایران خیلی زود توانست این روند را تغییر بدهد. هرچند شاگردان کی روش نمی‌توانستند برای زمان زیادی توپ را در اختیار داشته باشند اما دیگر اجازه ندادند که تیم حریف مانند ۱۰ دقیقه ابتدایی صاحب موقعیت شود. دو تیم در مجموع تنها پنج شوت به سمت دروازه داشتند که چهار تا از آنها، از خارج محوطه جریمه زده شد.

۲ نیجریه پس از اینکه دیگر نتوانست به محوطه جریمه ایران برسد، ارسال‌هایش را آغاز کرد؛ ارسال‌هایی که یکی پس از دیگر، بی‌نتیجه می‌ماند. تنها بعد از ۲۷ ارسال ناموفق بود که شاگردان استفان کشی، در دقیقه ۸۶، توانستند برای نخستین بار از ارسال‌های‌شان استفاده کنند؛ هرچند در نهایت ضربه مهاجم این تیم را بازیکنان ایران برگشت دادند. شاید استفان کشی بتواند ادعا کند که تیمش بعد از تغییر تاکتیک، بهتر کار کرد اما شاید این بدترین Plan B ممکن بود.

۳ عدم موفقیت نیجریه در استفاده از توپ‌های ارسالی، تنها ناشی از بی‌دقتی بازیکنان این تیم نبود. خط دفاعی ایران منظم، منسجم و سازمان یافته کار کرد و بازیکنان این تیم توانستند ۴۱ بار توپ را از محوطه جریمه‌شان دفع کنند. خط میانی ایران هم اگرچه به اندازه خط دفاعی فعال نبود، اما با انجام ۲۰ تکل در نقاط مختلف زمین، نقش مهمی در دفع حملات نیجریه داشت.

۴ اوگنیی اونازی، هافبک نیجریه، یکی از معدود بازیکنانی بود که تا اندازه زیادی توانست به افزایش کیفیت بازی کمک کند. ستاره لاتزیو در این دیدار ۷۷ پاس داد، سه بار به سمت دروازه حریف شوت زد که یک بار آن در چارچوب بود. او همچنین شش بار هم با تکل‌هایش، توپ را از بازیکنان حریف گرفت.

۵ نیجریه در اواسط نیمه دوم، چند تغییر ایجاد کرد تا بتواند خلاقیت بیشتری به حملاتش وارد کند اما حضور شولا آمئوبی، مهاجم نیوکاسل، هم نتوانست به نیجریه در گلزنی کمک کند. او در ۳۸ دقیقه‌یی که در میدان بود، دو شوت در چارچوب داشت که یک بار توپ توسط علیرضا حقیقی مهار شد و بار دوم، توپ دفع شد. شاید آمار بدی نباشد اما برای باز کردن دروازه ایران کافی نبود.

۶ دیگر ستاره لیگ برتری که در نیمه دوم برای نیجریه به میدان رفت، پیتر اودموینگی، ستاره استوک سیتی، بود. او خیلی زود به محور حملات نیجریه تبدیل شد. به‌طوری که در ۲۱ دقیقه‌یی که در میدان بود، بیش از همه بازیکنان ایران در تمام طول بازی، پاس سالم داد. با این وجود، او هم نتوانست به نیجریه در گلزنی کمک کند.

۷ نخستین تساوی جام‌جهانی ۲۰۱۴، با یک نمایش ایده‌آل فاصله زیادی داشت و مطمئنا مربیان دو تیم باید برای دیدارهای بعدی، روی جنبه‌های دیگر بازی‌شان کار کنند. شاید تنها منطقه‌یی که می‌تواند به عملکردش افتخار کند، خط دفاعی ایران است که شب بی‌نقصی را پشت سر گذاشت.

۸ از همان دقایق ابتدایی کاملا مشخص بود که کی‌روش از شاگردانش خواسته چندان به دنبال گل زدن نباشند و بیشتر به دفاع کردن فکر کنند. به همین دلیل عجیب نیست که بیشترین حضور بازیکنان ایران در زمین، خارج از یک سوم دفاعی حریف است.نکته جالب متوسط محل استقرار قوچان نژاد است که مثل یک هافبک میانی نزدیک به مرکز زمین قرار می‌گرفته است.