محلولی که مشکلش حل شد

هرج و مرج پایان ناپذیر در تنیس ایران

مدت ها بود وقتی حرف از دوپینگ بازیکنان تنیس به میان می آمد، با هر تنیسوری که صحبت می کردی ادعا می کرد تمام تنیسورها- صد البته به غیر از خودش- دوپینگی هستند، با این حال خبری از ماموران مبارزه با دوپینگ در مسابقات جایزه بزرگ، لیگ و اردوی تیم ملی نبود تا اینکه بالاخره نوبت راکت به دست ها رسید. ناگهان ماموران مبارزه با دوپینگ از در و دیوار پیدایشان شد و قرعه به نام دو بازیکن درآمد. در این میان یکی از دو بازیکن به دلیل شایعاتی که از مدت ها پیش شنیده می شد، در معرض توجه قرار داشت اما به هر حال او مجبور شد نزدیک دو ماه برای رسیدن نتیجه آزمایش صبر کند اما جالب آنکه حتی پیش از رسیدن جواب ادعا می شد پاسخ تست منفی بوده است. با این حال بخت با این ملی پوش تنیس همراه نبود و اواسط آبان ماه خبری در گوشی در راهروهای فدراسیون دهان به دهان چرخید که خبر از مثبت بودن آزمایش می داد. البته فدراسیون هیچ عکس العملی به این خبر که خیلی زود در محافل تنیس پیچید نشان نداد اما بلافاصله این بازیکن را از تیم ملی خارج کردند و او به اصفهان برگشت. اگرچه او ادعا می کرد از دلیل اخراجش خبر ندارد اما وقتی بدون هیچ اعتراضی اردو را ترک کرد، قضیه مبهم تر شد. در همان گیر و دار دکتر علی طاهری سخنگوی ستاد مبارزه با دوپینگ اعلام کرد؛ «در بین نمونه گیری های مختلف که از زمان شروع رقابت های المپیاد ورزشی ایرانیان تا پایان بازی های ماکائو در سطوح مختلف به عمل آمده، یک بازیکن تنیس هم دوپینگی است (خبرگزاری مهر- ۲۳/۸/۸۶). اما در بازه زمانی مورد نظر دکتر طاهری تنیس فقط دو نمونه گیری داشت که اخراج همزمان این بازیکن از تیم ملی، نشان می داد احتمال دوپینگی بودن او بیشتر از بازیکن دیگر است.

یازده روز بعد هنوز تنیس دوپینگی داشت و ستاد ملی مبارزه با دوپینگ از رئیس این فدراسیون دعوت کرد تا همراه روسای ۴ فدراسیون دیگر در جلسه این ستاد شرکت کنند. قرار بود در این جلسه زیر نظر دکتر کرم الله علیمرادی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی و دبیرکل ستاد ملی مبارزه با دوپینگ، دکتر علی طاهری و اعضای شورای صدور رای این ستاد، محرومیت بازیکنان براساس قوانین آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (وادا) اعلام شود (خبرگزاری مهر- ۴/۹/۸۶). علیرضا خروشی در جلسه ستاد ملی شرکت کرد و بعد از آن بود که خبر دوپینگی بودن ملی پوش تنیس جدی تر مطرح شد؛ مساله یی که البته برای رقبایش کاملاً بدیهی بود اما نباید با آبروی او بازی می کردند. هیچ خبری هم رسماً منتشر نشد و هرچه گفته می شد براساس اخباری بود که از داخل فدراسیون به بیرون درز می کرد. مثلاً می گفتند خانواده او برای حل مشکل پسرشان دست به کار شده اند. این طور بود که در کمتر از یک هفته ورق برگشت و این ملی پوش بار دیگر به اردوی تیم ملی برگشت و در تست بدنی شرکت کرد. علیمرادی روز هشتم آذرماه یعنی دقیقاً چهار روز بعد از آنکه نام فدراسیون تنیس بین فدراسیون های دوپینگی آورده شده بود، با اشاره به ابهام در مورد نتیجه گیری تست به عمل آمده از او گفت؛ «آزمایشگاه کلن پاسخ قانع کننده یی در مورد آزمایشغ...ف به ما اعلام نکرده است. در یک مرحله نتیجه آزمایش او مثبت اعلام شده در حالی که نتیجه همان آزمایش در مرحله دوم منفی بوده است،» اگرچه علیمرادی تقصیر را به گردن آزمایشگاه کلن می اندازد اما به هر حال این نخستین بار بود که نام این بازیکن به عنوان «آن تنیسور دوپینگی» کذایی رسماً مطرح می شد تا تمام حدسیات پیشین تایید شود. این در حالی بود که پیش از آن و زمانی که حرف از مثبت بودن آزمایش به میان آمده بود، نه فدراسیون و نه هیچ نهاد دیگری نام او را به عنوان فرد دوپینگی اعلام نکردند. علیمرادی درباره این پرونده گفت؛ «ادامه بررسی این پرونده را به معاونت حقوقی سازمان تربیت بدنی واگذار کرده ایم. مسوولان سازمان باید در گام اول علت اعلام دو نتیجه از یک آزمایش را از آزمایشگاه کلن بررسی کنند.»

(خبرگزاری مهر- ۸/۹/۸۶)

اما اینکه چطور در عرض چهار روز نتیجه یک آزمایش تغییر می کند و یک بازیکن دوپینگی به بازیکنی پاک تبدیل می شود، موضوعی است که حتی علیمرادی هم پاسخی برای آن ندارد. جالب آنجا است که وقتی هنوز تکلیف نهایی این مساله مشخص نشده و این بازیکن به جمع ملی پوشان برگشته و حتی شنیده شده ادعا کرده باید از او بابت این مساله عذرخواهی شود،

مشکل اینجاست که با اعلام منفی شدن نتیجه آزمایش دوپینگ در عرض کمتر از یک هفته کم نبودند افرادی که مطمئن شدند کاسه یی زیر نیم کاسه است. بزرگ ترین دلیل این مساله هم همراهی همیشگی این بازیکن با فردی بود که در جامعه تنیس به عنوان فردی که داروهای نیروزا به بازیکنان می فروشد، معروف است. او که یک بازیکن ساده است این ملی پوش را در جریان تمام بازی در طول لیگ همراهی می کرد و حتی اردیبهشت ماه گذشته که او برای شرکت در مسابقات فیوچرز به الجزایر سفر کرد، وی را به عنوان مربی با خود برد اما کسی نپرسید چرا یک بازیکن در سطح ملی یک بازیکن ساده را به عنوان مربی همراه خود می برد و حتی هزینه سفرش را هم می پردازد؟

اما پای این فرد به تیم ملی هم باز شده بود تا جایی که همراه با تیم و در جریان مسابقات دیویس کاپ عازم کویت شد و در تهران هم در بازی پلی آف مقابل هنگ کنگ گرمکن تیم ملی به تن کرد و در جمع کادر فنی نشست. اگرچه تیم ایران در هر دو بازی باخت و به یک دسته پایین تر سقوط کرد اما اینکه چرا فدراسیون به حضور چنین فردی در کنار تیم ملی تن داده بود، سوالی است که بی پاسخ مانده. البته گفته می شود شهرت او به زمانی برمی گردد که در جریان مسابقات فیوچرز کیش در سال گذشته او محلولی به یکی از بازیکنان داده و او هم توانسته بازی خوبی مقابل یک تنیسور قدرتمند انجام دهد.

اما نزدیکی فرد مذکور با ملی پوش کذایی تا حدی بود که در جریان بازی های او در لیگ و جایزه بزرگ همیشه همراهی اش می کرد. این مساله نهایتاً به شکایت رسمی گاز خوزستان منجر شد اما کمیته انضباطی فدراسیون در اقدامی عجیب بازیکن تیم خوزستان را به دلیل این ادعایش محکوم کرد و هیات تنیس اصفهان هم نامه یی نوشت با این مضمون که به ساحت مقدس ورزش توهین شده است.

اما این تنها مشکل این روزهای فدراسیون تنیس نیست. داستان جدایی اشکان شکوفی و انوشا شاهقلی از تیم ملی هم اگرچه در جنجال دوپینگ غ...ف گم شده، اما بی اهمیت نیست. دو بازیکن اصلی تیم ملی که در طول شش سال گذشته ۹۸ درصد بازی های ملی را برای ایران انجام داده اند، از تیم جدا شده اند اما هنوز دلیل اصلی این مساله مشخص نیست. ابتدا گفته شد این دو به دلیل بی انضباطی از تیم اخراج شده اند و حالا صحبت از این است که به میل خود اردو را ترک کرده اند. به همین دلیل از آنها خواسته اند به اردو برگردند. اما آنچه مشخص است اینکه این دو ادعا می کنند به آنها بی احترامی شده و تحت هیچ شرایطی حاضر به بازگشت نیستند. ماجرا از این قرار است که دو روز مانده به پایان اردوی تیم ملی در کیش، ساعت ۱۱ شب از پذیرش هتل با اتاق این دو تماس گرفته می شود و از آنها می خواهند اتاق را تخلیه کنند. شکوفی و شاهقلی که تصور می کردند اشتباهی رخ داده به مدیر تیم ملی مراجعه می کنند و در کمال تعجب دو بلیت هواپیما برای بازگشت به تهران به آنها داده می شود. در گیر و دار اینکه این دو بازیکن در حال جابه جایی به هتل دیگر بوده اند با وساطت شهریاری مسوول ورزش کیش ظاهراً مشکل همان شب حل می شود اما حالا در تهران فدراسیون همه چیز را تکذیب می کند و در حالی که ادعا می کنند این دو به میل خود اردو را ترک کرده اند، از آنها دعوت شده در مرحله بعدی اردو شرکت کنند. اما دو بازیکن ملی پوش فعلاً از تصمیم خود منصرف نشده اند و معتقدند رفتار زشتی که با آنها در کیش شده اجازه بازگشت به اردوی تیم را نمی دهد. حتی گفته می شود سرمربی تیم علاقه یی به حضور دو ستاره ندارد و تحت فشار فدراسیون تن به این کار داده است. جالب آنکه این دو هم حاضر به تمرین زیر نظر این سرمربی نیستند و او را در حد تیم ملی نمی دانند.

به هر حال برای فدراسیونی که در هر دو ارزشیابی سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک در رده های آخر ایستاده، وضعیتی بهتر از این تصور نمی شود. فدراسیون خروشی در طول این سال ها نه تنها در بازیکن سازی و در سطح ملی موفق نبوده، حالا گرفتار بحران های مختلف شده تا تنیس رسماً در هرج و مرج فرو رود. تنیس ایران این روزها حتی مقابل کشورهای عربی هم حرفی برای گفتن ندارد و خروشی نشان داده تفکرش دردی از تنیس دوا نمی کند. شرایطی که توصیف شده، ماجرای سه نفر از چهار نفر اول تنیس ایران است که به طور طبیعی باید در تیم ملی حضور داشته باشند و چهار نفر اصلی تیم را تشکیل دهند. اما به هر حال تنیس ایران به شکلی درآمده که توانایی استفاده از هیچ یک از چهار نفر اصلی را ندارد چرا که نفر آخر هم مدت ها است به دلیل انتقادات تندی که به فدراسیون داشته، به بازی گرفته نمی شود.

نهال پاکدل