یک نفر قطبی را بیدار کند

آن چه جای تعجب دارد, این است که چرا گوشی را به دست افشین قطبی نمی دهند تا دست از گفتن حرف های رویایی و گاه خنده دار خود بردارد و بر اساس شرایط کلی مسابقات و میزان توان رقبا اظهارنظر کند و فقط با یک برد در میان ده ها نتیجه بد فیل اش دوباره یاد قلب شیر را نکند و از قهرمانی ای نگوید که تیمش در حال حاضر به لحاظ فنی نیز از آن دور نشان می دهد

نمی دانیم درباره مسابقه روز چهارشنبه (۱۱ اردیبهشت) پرسپولیس با شیرین فراز کرمانشاه چه باید گفت زیرا سرخ ها هرگونه رایزنی را درباره خود دشوار ساخته و با بازی های بدشان اغلب فاکتور ناامیدی را نصیب هواداران خود کرده و دنیایی ابهام پیرامون خویش را نیز فراروی افراد بی طرف و کل فوتبالدوستان قرار داده اند.پرسپولیس بعد از برد صفر-۲ خود در برابر ملوان چنان از خود بیخود شد که شروع به شعار دادن کرد و آن را بازگشت به راه قهرمانی خواند، اما همان طور که به راحتی قابل پیش بینی بود قرمزها در روز پنجشنبه ۵ اردیبهشت در هفته بیست و نهم لیگ برتر کشور به نتیجه ای بهتر از تساوی بدون گل در زمین مس کرمان نرسیدند و شانس آوردند که هم مهدی واعظی درون دروازه شان درخشید و هم تیر دروازه به یاری شان آمد و چند ضربه آخر مردان قلعه نویی بد نواخته شد و در غیر آن صورت پرسپولیس فقط با شکست از کرمان بر می گشت.

هیچ یک از این ها جای تعجب ندارد، زیرا پرسپولیس هم وحدت رفتاری اش را از دست داده و هم درخشش بازی اش را، و ثابت شده است که کادر فنی اش توانایی جمع کردن این تیم را ندارد. آن چه جای تعجب دارد، این است که چرا گوشی را به دست افشین قطبی نمی دهند تا دست از گفتن حرف های رویایی و گاه خنده دار خود بردارد و بر اساس شرایط کلی مسابقات و میزان توان رقبا اظهارنظر کند و فقط با یک برد در میان ده ها نتیجه بد فیل اش دوباره یاد قلب شیر را نکند و از قهرمانی ای نگوید که تیمش در حال حاضر به لحاظ فنی نیز از آن دور نشان می دهد.

● آن مساوی بد نبود، ولی ...

طبق هر معیاری مساوی کردن در کرمان و نباختن به مسی که در ،۱۲ ۱۳ هفته اخیر و به واقع پس از الحاق قلعه نویی به این تیم متحول و محکم شده، نوعی پیروزی است، اما در کورس قهرمانی و در حالی که سرخ ها اندوخته عظیم قبلی خود را از دست داده و نه فقط سپاهان بلکه صباباتری را بالای دست خود دیده اند. این یک حقیقت است که تک بردهایی مانند پیروزی اخیر بر ملوان به تنهایی چاره ساز نیست و باید در این امر تداوم داشت که پرسپولیس مدتی است ندارد. اضافه بر این برنامه هفته های آخر به قدری فشرده و تعداد بازی های سخت در میان آن ها به حدی زیاد است که فقط تیمی قوی و سرپنجه و سریع می تواند از اکثر آن ها به سلامت عبور کند و تیم فعلی پرسپولیس چنین تیمی نیست و از وضعیت پرشور و سریع و خواهنده نیم فصل اول خود به وضوح فاصله گرفته و تیمی قابل مهار و بدون آتش اشتیاق گذشته شده و در اکثر روزها می توان راه کنترل آن را یافت.متاسفانه چون قطبی این نکات را نمی داند یا ترجیح می دهد درباره آنها نگوید، حرف هایش پس از هر یک از تک بردهای کم شمار ،۲ ۳ ماه اخیر پرسپولیس عاری از حقایق روز تیمش و مسایلی غیرقابل سرمایه گذاری و مشتی وعده و برداشت احساسی بوده است و او حتی متوجه نبود که پس از ملوان باید به کرمان برود و پیروزی در آن جا واقعا دشوار است و نتیجه آن شد که دیدیم و یک توقف (تساوی) دیگر ضربه سنگین دیگری به قطبی و حرمت تیمش در مسیر قهرمانی بود و حقایق را به او گوشزد کرد و اگر باز نفهمیده باشد، باید افرادی پیدا شوند که سرمربی سرخ ها را از خواب عمیق بیدار و حقایق را به او گوشزد کنند و بگویند که با هر برد از قهرمانی نگوید و برعکس از قصورهای خودش و سایر اعضای کادر فنی و برخی اختلاف نظرها در بین بازیکنان و البته مدیریت قوی (!) در باشگاه صحبت کند که باعث شد ۶ امتیاز تیم مفت و مجانی از دستش برود.

● کاندیدای سقوط

اینک هم این بیم وجود دارد که در سایه پیروزی احتمالی روز چهارشنبه در برابر یک تیم قعرنشین هم چون شیرین فراز دوباره قلب های شیر قطبی از ذهن او خارج و بر زبان وی جاری شوند و او از یاد ببرد که پرسپولیس در هفته های اندک باقی مانده با امثال سایپا، برق شیراز، صباباتری و خود سپاهان بازی دارد و تیمی که فراروی ما است، به لحاظ فن و وحدت و کارآیی اش هیچ تضمینی را برای پیروزی در برابر رقبای فوق به دست نمی دهد و معلوم نیست سرمربی رویایی اش چطور با هر برد تیمش چنان هیجان زده می شود که از قرار گرفتن تیمش در راه قهرمانی می گوید و از شرایط و ظرفیت هایی در نیمش می گوید که اینک مجال و فرصت تبلور آن وجود ندارد و چیزهایی گم شده و کم پیدا است. رقیب چهارشنبه قرمزها تیمی است که کاندیدای مسلم سقوط به دسته ای پایین تر است و از قضا یکشنبه ای که گذشت میزبان سپاهان بود و چون هنوز باور دارد که امکان و شانس رهایی از سقوط و ابقای در لیگ برتر را دارد، از هیچ تلاش و کاری فروگذار نمی کند.اگر قرمزها بر چنین رقیبی فایق آیند، به احتمال قوی آنالیزور سابق تیم ملی کره جنوبی باز با گم شدن در هیجان لحظه ای و شادی آن برد مشتی شعار درباره قهرمان شدن سرخ ها خواهد داد، اما حقیقت آن است که او باید از خود بپرسد که چرا تیمش در کرمان مس را نبرده است و آیا امکان تکرار آن فرآیند در مسابقه ۱۴ اردیبهشت با سایپا نیست و اگر هست، آیا بهتر نیست که قلب شیر را برای یک بار هم شده است بایگانی کند و بدون آن و بر اساس قلب و روح و روال واقعی موجود در صحنه حرکت کند و تا می تواند از خواب و خیال و حرف زدن درباره مسایل موهوم احتراز ورزد و برعکس به شاگردانش برنامه هایی دقیق و طرح هایی موثر برای هفته های باقی مانده از مسابقات لیگ برتر و به عنوان مثال دیدار بعدی (با سایپا) بدهد و اجازه بدهد که فضای کلی رقابت ها حکم کند که قلب شیر کجا است و آیا اصلا شیری وجود دارد یا خیر!

● شیرهای گمشده

روحیه بخشیدن به یاران و شاگردان چیز خوبی است، اما ضرر عملکرد و نوع برخورد قطبی با مسایل مختلف این است که از برتری و مسایلی می گوید که واقعا وجود ندارد و یا اگر دارد بر اثر توان فراوان حریفان و شرایط برتر آنها در جدول مجالی برای تجلی کامل نمی یابد. بازی با شیرین فراز هم سخت است زیرا روحیات رویایی سرمربی پرسپولیس و برخی اظهارات غیرحقیقی وی همچنان ادامه دارد و او به جای بررسی فنی دقیق رقبایش بیشتر روی تیم خود متمرکز است و هر گل احتمالی و درخشش را به همان شیرها نسبت می دهد و گاه هر چه بیشتر می گردیم، اثری از این شیرها نمی یابیم.