یک طرف فوتبال, یک طرف همه ورزش ها

مدتی پس از آن که تیم ملی والیبال جوانان ایران در جام جهانی جوانان که در مراکش برگزار می شد با اقتدار به مقام سوم جهان رسید و تیمی همچون ایتالیا را, آن هم نه یک بار, بلکه دو بار شکست داد, نوبت به تیم ملی بسکتبال ایران رسید تا در جام ملت های آسیا شگفتی بزرگی را رقم زند

مدتی پس از آن که تیم ملی والیبال جوانان ایران در جام جهانی جوانان که در مراکش برگزار می شد با اقتدار به مقام سوم جهان رسید و تیمی همچون ایتالیا را، آن هم نه یک بار، بلکه دو بار شکست داد، نوبت به تیم ملی بسکتبال ایران رسید تا در جام ملت های آسیا شگفتی بزرگی را رقم زند.

بسکتبالیست های کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا که در ژاپن برگزار می شد و حکم انتخابی المپیک ۲۰۰۸ پکن را هم داشت، در نمایشی غیر قابل پیش بینی، برای نخستین بار در تاریخ این مسابقات قهرمان شدند و علا وه بر آن، پس از ۶۰ سال به المپیک راه یافتند. حتما می دانید که تنها تیم قهرمان بسکتبال جام ملت های آسیا می توانست به المپیک صعود کند و سایر تیم ها - حتی لبنان که نایب قهرمان شده است - باید در مسابقات انتخابی سنگینی که در کانادا برگزار می شود شرکت کند. آخرین حضور تیم بسکتبال ایران درجام ملت های آسیا - که اولین حضور تیم نیز محسوب می شود - مربوط به المپیک ۱۹۴۸ لندن بود و این گونه است که ارزش کار بسکتبالیست های کشورمان در جام ملت های آسیا بیشتر آشکار می شود.

تیم ملی بسکتبال ایران که به دلیل مصدومیت تعدادی از بازیکنانش موفق نشده بود با آمادگی کامل پای به این مسابقات بگذارد و از ابتدا هم مربیان این تیم، امید چندانی حتی برای صعود به جمع چهار تیم برتر این مسابقات نداشتند، تمامی حریفان خود را از پیش رو برداشت و تنها در مرحله دوم مسابقات، در شرایطی که صعود خود به مرحله نیمه نهایی را قطعی کرده بود، در مسابقه با لبنان شکست خورد که این شکست هم صرفا به دلیل عدم وارد آوردن فشار به بازیکنان و تقویت تیم برای مسابقه مرحله نیمه نهایی بود. پیروزی ملی پوشان بسکتبال ایران در مقابل قزاقستان و سپس لبنان در مرحله نیمه نهایی و فینال نشان دهنده توان بالا ی بسکتبالیست های ما بود. این موفقیت بزرگ در شرایطی برای تیم ملی بسکتبال ایران به دست آمد که بازیکنی همچون جابر روزبهانی که او را با لقب آسمان خراش می شناسند در این مسابقات کمتر مورد استفاده قرار گرفت و این نشان می دهد که بسکتبال ایران از پتانسیل های بیشتری هم برخوردار است.

موفقیت تیم ملی بسکتبال ایران در جام ملت های آسیا که برای نخستین بار در تاریخ این رشته ورزشی رخ می دهد و پس از کسب مقام سوم جهان توسط تیم ملی والیبال جوانان ایران در جام جهانی جوانان، در شرایطی توجه کارشناسان، صاحب نظران و علا قه مندان به ورزش را به خود جلب کرده است که تیم ملی فوتبال ایران با تبلیغات گسترده و حمایت های مادی و معنوی کم نظیر - اگر نگوییم بی نظیر - به رقابت های فوتبال جام ملت های آسیا رفت تا آرزوی ۳۱ ساله ملت ایران برای قهرمانی در این مسابقات را تحقق بخشد، اما نه تنها در این امر موفق نبود، بلکه بهترین تیم تاریخ فوتبال ایران که در جام ملت های آسیا، خبرنگاران و رسانه ها خبری، آن را با نام تیم ستاره ها می شناختند از مرحله یک چهارم نهایی هم پیش نرفت و از دور رقابت ها حذف شد.

این مساله که به کنایه در سخنان اخیر احمدی نژاد در دیدار با ورزشکاران رشته های والیبال و دوومیدانی که این یکی هم امسال به دستاوردهای بی نظیری نایل شد - مطرح شده است. نشان می دهدکه باید در نگرش خود نسبت به ورزش تجدید نظر کنیم. وقتی فوتبال از همه امکانات تبلیغاتی و پشتیبانی های مادی و معنوی برخوردار می شود و به نتیجه نمی رسد و مردم را مایوس و سرخورده می کند، اما ورزشکاران رشته هایی که توجه چندانی به آنها نمی شود - همچون بسکتبال و والیبال و دو و میدانی - فراتر از انتظار ظاهر می شوند بدین معناست که مسوولا ن، رسانه ها و مردم همگی راه را اشتباه رفته اند (و رفته ایم) . شاید همین توجه بی حد و حساب به فوتبالیست هاست که آنها را چون بادکنکی باد می کند که خیلی زود هم می ترکند. البته شاید مسوولا ن بیشتر مقصر باشند. وقتی آقای احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور و مهندس علی آباد به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی، لباس ورزشی می پوشند و در تمرین تیم ملی فوتبال شرکت می کنند و بسکتبال و والیبال و دو و میدانی را فراموش می کنند، چه انتظاری می توان از عموم داشت. ای کاش در روش خود تجدید نظر کنیم.

نویسنده : فرشاد رضایی