چیستان عربستان

پاسخش خیلی چیزها را مشخص می کند

نتیجه دیدار با عربستان، پاسخ بسیاری از معادلات کنونی فوتبال ماست که «مجهولاتش» ذهنمان را به شدت درگیر خود ساخته و مطمئناً تا روز بازی یک لحظه نیز ما را به حال خود رها نخواهد کرد. تیم ملی فوتبال کشورمان در حال حاضر شرایط مشخص و پایداری ندارد، به گونه ای که نمی توان برداشت درستی از توان حقیقی اش داشت و در رابطه با نتایج بازی های آینده اش، «گمانه زنی با حداقل اطمینان» را انجام داد. احتیاج به یادآوری نیست که در روند آماده سازی این تیم در اروپا چه وقفه هایی ایجاد شد و چگونه مانع از محقق گشتن تمام اهداف علی دایی و دستیارانش شدند.

از سوی دیگر باید به مشکل همیشگی فوتبال ما که شاید در زمان دایی از شدتش کاسته شده باشد اما هنوز وجود دارد، اشاره کرد. منظورمان تمرین کردن با یکسری بازیکن و به میدان رفتن با عده دیگری است که در بازی با عربستان نیز رخنمایی خواهد کرد. هافبک های میانی ترکیب اصلی تیم ملی نفراتی چون نکونام، آندو و شجاعی هستند ضمن اینکه ترکیب خط حمله ما هنوز نامشخص است و معلوم نیست کدام بازیکنان داخلی یا خارجی مقابل عربستان در زمین حاضر باشند.

استراحت داشتن ایران در روز دوم مسابقات (چهارشنبه ۲۰ شهریور) هم یکی از مواردی است که می تواند استرس زا باشد، به ویژه اگر خدای ناکرده در بازی روز شنبه امتیازی به ما تعلق نگیرد چرا که در این صورت تا ۲۴ مهر که تیم ملی میزبان کره شمالی است و رقیبانی چون کره جنوبی و عربستان یک بازی بیشتر انجام داده اند، نگرانی مطلق بر وجودمان حاکم خواهد شد و آزارمان خواهد داد. متأسفانه این حالت یک معضل خیلی بزرگ را هم به دنبال دارد که می تواند بسیار خطرناک باشد و همچون شوکی مرگبار بر پیکره فوتبال ایران وارد شود.

به طور حتم حدس زده اید که چه می خواهیم بگوییم؛ جریانات هفته قبل و اتفاقاتی که در برنامه ۹۰ و بعد از آن افتاد، منتقدان دایی و فدراسیون را «نیم خیز» کرده تا در صورت ناکامی احتمالی تیم ملی، سیل انتقادات خود را به سوی آنها روانه کنند. البته در ارتباط با اتفاقات مزبور اعتقادمان بر این است که اگر مسئولان فدراسیون اندکی درایت به خرج می دادند، چنین چالشی به وجود نمی آمد و علی دایی اینچنین مقابل رسانه ها و مدیران عامل و مربیان تیم های لیگ برتری قرار نمی گرفت. اینکه چرا در هفته پنجم لیگ هشتم یکی، دو تن از مهره های کلیدی برخی تیم ها غایب هستند و به چه علت این بازی ها به تعویق نیفتاده به دایی ارتباط پیدا نمی کرد و با توجه به جریانات ماههای اخیر، او «حداقل» حق خود یعنی در اختیار داشتن تمام نفرات در آستانه بازی اول مسیر منتهی به جام جهانی آفریقای جنوبی که بسیار حیثیتی و سرنوشت ساز می باشد را طلب می کرد.

اگر واقعاً می شد با لغو دیدارهای هفته پنجم، منافع تیم ملی و باشگاه ها را «توأمان» تامین کرد، چرا پیشتر این کار انجام نشد تا اختلافات قدیمی افراد سرشناس فوتبال این سرزمین عمق بیشتری پیدا نکند؟ اکنون و با توجه به اتفاقات افتاده، خیلی ها منتظر نتیجه دیدار با عربستان هستند و این موضوع است که آینده فوتبال ما از هفدهم شهریور به بعد را رقم خواهد زد. تصور کنید بعد از این همه جنجال و تهدید که منجر به تعطیلی حدود ۲ هفته ای لیگ برتر شد، تیم ملی از عربستان با دست خالی به ایران بازگردد، خدا کند چنین نشود...

غیر از مواردی که ذکر شد و دیدار با عربستان را به «چیستان» بدل کرده، باید به نتایج حریف عربی روز شنبه ما در بازی های دوستانه اخیر اشاره کرد که وضعیت روشنی از این تیم در ذهنمان ایجاد نمی کند. شکست ۲ بر صفر مقابل سامپدوریا، توقف مقابل پاراگوئه و پیروزی ۱۰ بر صفر مقابل تیم آماتور فوتبال باشگاهی سوئیس در شرایطی رقم خورده که اخبار موثقی درباره ترکیب حریفان عربستان در دست نیست. حتی در مورد بازی با پاراگوئه سایت AFC خبر از شکست عربستان داده اما برخی خبرگزاری ها نتیجه آن دیدار را یک بر یک درج کرده اند که این نشان می دهد دیدارهای تدارکاتی اخیر این تیم عربی، ملاک مناسبی برای ارزیابی و قضاوت در مورد آن نیست حتی اگر چشم های علی دایی از نزدیک بعضی از آن بازی ها را دیده باشد. به نظر شما پاسخ چیستان عربستان چه تبعاتی را برای ما به دنبال خواهد داشت؟