نستا, توتی و تیم ملی ایتالیا

پس از راهیابی ایتالیا به دور پایانی رقابت های یورو ,۲۰۰۸بسیاری بر این باورند که «الساندرو نستا» و «فرانچسکو توتی» نیز باید مجدداً به تیم ملی فراخوانده شوند تا لاجوردی پوشان بتوانند مانند جام جهانی, به قهرمانی دست یابند

پس از راهیابی ایتالیا به دور پایانی رقابت های یورو ،۲۰۰۸بسیاری بر این باورند که «الساندرو نستا» و «فرانچسکو توتی» نیز باید مجدداً به تیم ملی فراخوانده شوند تا لاجوردی پوشان بتوانند مانند جام جهانی، به قهرمانی دست یابند. سایت گل در مطلبی به بررسی بازگشت این ۲ بازیکن به تیم ملی ایتالیا پرداخته که در ادامه می خوانید: در آغاز دوره جدید میلان «فرانچسکو توتی» و «الساندرو نستا» ۲ تن از بهترین بازیکنان در جهان بودند. این ۲ هم اکنون ۳۱ ساله هستند و آن شادابی و طراوت را ندارند. این بازیکنان با وجود درخشش های فوق العاده در تیم های باشگاهی خود آنچنان در رده ملی خوش شانس نبودند. توتی ستاره رقابت های یورو ۲۰۰۰ که در هلند برگزار شد، بود. او در این مسابقات ۲ گل برای لاجوردی پوشان به ثمر رساند و در گل های دیگر تیم نقش بسزایی داشت. او در بازی مقابل فرانسه که در روتردام این کشور برگزار شد، با وجود شکست این تیم، به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد. بهتر از این نمی توانست باشد. فرانچسکو به یکی از چهره های محبوب در تیم ملی تبدیل شده بود. وی در سال ۲۰۰۲ و در رقابت های جام جهانی اشتباهاً کارت قرمز دریافت کرد. در این بازی که مقابل کره جنوبی برگزار می شد، گفته شد توتی قصد داشت داور را فریب دهد.

در رقابت های یورو ۲۰۰۴ پس از آنکه به «کریستین پولسن» در دیدار با دانمارک آب دهان پرتاب کرد، ۴ بازی محروم شد تا مشکلات این بازیکن بیش از پیش شود. توتی در سال ۲۰۰۶ و در رقابت های جام جهانی آن بازیکن همیشگی نبود چرا که تازه از مصدومیت رهایی یافته بود و نمایش بسیار ضعیفی در این رقابت ها داشت. اما «نستا» بازیکنی است که در همه رقابت های بین المللی ایتالیا که از یورو ۹۶ آغاز شد، حضور داشته است اما در این رقابت ها حتی یک دقیقه هم به میدان نرفت. در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به عنوان گزینه نخست در دفاع راست حضور داشت. در این رقابت ها او تنها در اولین دیدار حاضر بود و ادامه مسابقات را به دلیل مصدومیت از ناحیه زانو از روی نیمکت دنبال می کرد.بهترین و درخشان ترین دوران حضور توتی در یورو۲۰۰۰ بود. او در کنار فابیو کاناوارو مستحکم ترین خط دفاع ایتالیا را سازماندهی کرد. وی در جام جهانی ۲۰۰۲ پس از ناکامی ایتالیا در بازی مقابل کره جنوبی نتوانست خوب بدرخشد. سال ۲۰۰۴ که انگیزه بالایی داشت نیز پس از تساوی ۲ بر ۲ دانمارک و سوئد از راهیابی به مرحله حذفی بازماند.در رقابت های جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نیز نستا در کنار کاناوارو حضور داشت و توانست قوی ترین خط دفاع این دوره از رقابت ها را تشکیل دهند. این بازیکن ارزنده میلان پس از سومین بازی مرحله گروهی مقابل جمهوری چک، سایر رقابت های لاجوردی پوشان را نیز از دست داد. سپس ماتراتزی جانشین وی شد.

او پس از قهرمانی در جام جهانی نیز در کنار سایر همتیمی هایش حضور نداشت زیرا معتقد بود در کسب این قهرمانی لاجوردی پوشان حضور مؤثری نداشته است.در مجموع نستا ۷۸ بار با پیراهن لاجوردی پوشان به میدان رفت. این رکورد سبب شد او در رده یازدهم بازیکنان حاضر در تیم ملی قرار بگیرد. در این بین توتی ۵۸ بار در تیم ملی حاضر شده و توانسته ۹ گل به ثمر برساند. با این همه از نستا و توتی به درستی تجلیل نشده است. اگر بخواهیم در تاریخ فوتبال ایتالیا به دنبال بهترین مدافعان باشیم، در کنار پائولو مالدینی، فرانکو باره سی، کلودیو جنتیله، گائتانو شیره آ باید نام نستا را هم ذکر کرد زیرا او از جمله بازیکنان تأثیرگذار ایتالیا و میلان است. هر بار که نستا برای ایتالیا به میدان رفته است، این تیم بهترین بازی ها را به نمایش گذاشته اما مهمترین مشکلی که این بازیکن سابق لاتزیو را در فشار قرار داده، مصدومیت های طولانی بوده که به روند آماده سازی او لطمات زیادی وارد کرده است. در سوی دیگر توتی هرگز آنچنان که برای باشگاه خود به میدان می رود، برای تیم ملی بازی نمی کند. هیچ کس نمی تواند آمادگی و مهارت و بازی های خوب کاپیتان رم را در یورو ۲۰۰۰ از یاد ببرد. او در این مسابقات یک بازیساز تمام عیار بود و فرصت های زیادی را برای ایتالیا ایجاد کرد. توتی به دلیل رفتارهای ناپسندی که داشته، نتوانسته محبوبیت چندانی در رده ملی برای خود دست و پا کند. توتی با اکثر داوران مشکل دارد و این باعث می شود در هر بازی تقریباً کارت زرد یا قرمز دریافت کند. وی جای خالی «مارکو دل وکیو» را به خوبی پر کرده و نام خود را به عنوان جانشین این بازیکن ارزنده مطرح نموده است. با این همه در شرایطی که می توانست در تیم ملی پیشرفت کند، نتوانست همچون دوران باشگاهی، خوش بدرخشد. با این حال نستا با وجود مصدومیت های پی درپی در رده ملی بهتر از توتی ظاهر شد اما به هر حال رمی ها، توتی را اسطوره خود می دانند.