آشنایی با بیماری بورگر

این بیماری ازسال ۱۸۷۹توسط شخصی به نام فون وینی واترشناخته شد.شیوع آن درآمریکادرطی ۵۰سال گذشته روبه کاهش بوده است ودرحال حاضربه نظرمی رسد که این بیماری درآسیاشیوع بیشتری …

این بیماری ازسال ۱۸۷۹توسط شخصی به نام فون وینی واترشناخته شد.شیوع آن درآمریکادرطی ۵۰سال گذشته روبه کاهش بوده است ودرحال حاضربه نظرمی رسد که این بیماری درآسیاشیوع بیشتری داشته باشد.

عوامل متعددی ازجمله تنباکو،مصرف موادمخدر،هورمون های جنسی ،اتیولوژی باکتری – ویروسی ،شرایط محیطی وژنتیک باعث ایجادکننده ی این بیماری هستند

علائم این بیماری با سوزش وسوزن سوزن شدن ودرد شدید که تحمل بیمار را برای انجام فعالیت ها کم می کندو گاهی منجر به زخم های مزمن می شود همراه است به گونه ای که بیمار اندام خود را در بغل گرفته تا حدی که دچار جمود مفصلی که در نها یت مجبور به قطع عضو از بالای مفصل می شود ،همچنین ارغوانی شدن اندام بر اثر از بین رفتن ساختما ن های محا فظ مویرگها و آویزان نگه داشتن عضو باعث سرد و متورم شدن عضو میگردد ،خشکی انگشتان نیز به علت لخته شدن خون در مسیر مویرگها وکند شدن برگشت خون باعث سیاه شدن اندام می شود که در نها یت به قطع عضو می انجامد ,این بیماران در برابر سرما حساسیت زیادی دارند.

درمان این بیماری بستگی به میزان پیشرفت بیماری داشته و از طرق مختلف نظیر استفاده از دارو, اشعه درمانی و جراحی امکان پذیر است .

نویسندگان: اعظم حقی ، فهیمه میر ( پژوهش سرای دانش آموزی خوارزمی تبادکان )

منابع

(۱http://magiran.com/npview.asp?id=۱۳۱۰۰۵۵

(۲http://hamshahri.org/news/?id=۱۰۲۳۲

(۳http://hamshahri.org/news/?id=۱۵۰۲۵

(۴www.niksalehi.com/news/archives/۰۰۱۳۳۶.php-۱۶۶۱۲

۵) کتاب بیماری بورگر(ترومبوانژئیت اوبلیترانس) تالیف: دکتربهاره فاضلی

عباس لعل منفرد