«فولر» از كارآموزی تا كاردانی

«رودولف فولر» كه همه فوتبالدوستان او را به عنوان «رودی فولر» می شناسند، تا اواسط دهه ۹۰ میلادی یكی از مهاجمان موفق و درخشان فوتبال آلمان بود.

وی از سال ۲۰۰۰ به مدت ۴ سال مربیگری تیم ملی فوتبال آلمان را برعهده داشت. فولر در تاریخ ۱۳ آوریل ۱۹۶۰ در شهر «هاناو» واقع در ایالت هسن آلمان، در خانواده ا ی فوتبالدوست چشم به جهان گشود. پدرش كه مربیگری تیم جوانان این شهر را برعهده داشت، او را از ۸ سالگی همراه خود به تمرین های فوتبال می برد.

فولر از همان آغاز می خواست در خط حمله بازی كند و در این پست از خود استعداد زیادی نشان داد. فولر ۱۵ ساله بود كه توجه مربی تیم دسته دومی «كیكرز اوفن باخ» را جلب كرد اما مادر فولر می خواست او در كنار فوتبال، حتماً دوره كارآموزی خود را در رشته بازرگانی اداری به پایان برساند. چنین نیز شد و فولر در همان تیم باشگاهی، دوره كارآموزی خود را همراه با ورزش فوتبال دنبال كرد. ۱۶ ساله بود كه برای نخستین بار با بازیكنان حرفه ای كیكرز اوفن باخ شروع به تمرین كرد. وی به عنوان بازیكن حرفه ای روی هم ۶۷ بازی برای این تیم انجام داد و ۱۷ گل به ثمر رساند. در سال ۱۹۸۰ به تیم دسته اولی « مونیخ ۱۸۶۰» پیوست.

باشگاه مونیخی برای این انتقال هفتصد هزار مارك به باشگاه اوفن باخ پرداخت و این رقم نشان می داد فولر در همان زمان بازیكن باارزشی به شمار می رفته است. تیم «مونیخ ۱۸۶۰» در نخستین سال پیوستن رودی فولر به این تیم چهره موفقی نداشت و به دسته دوم سقوط كرد. با اینكه رودی در نخستین فصل بازی ها در دسته دوم ۳۷ گل برای این تیم به ثمر رساند و آقای گل مسابقه های بوندس لیگای ۲ شد اما تیم مونیخ نتوانست به لیگ یك راه پیدا كند، از همین رو فولر در سال ۱۹۸۲ به تیم موفق وردربرمن در «بوندس لیگا» پیوست.

«رودی» در همان سال به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی ملی خود را در نوامبر سال ۱۹۸۰ مقابل ایرلند شمالی انجام داد. آلمان با شگفتی، آن بازی را با نتیجه یك بر صفر واگذار كرد اما این شكست، آغاز راهی پرافتخار بود. فولر در سال ۱۹۸۶ با تیم ملی فوتبال آلمان به مقام نایب قهرمانی جهان و ۴ سال پس از آن در ایتالیا به مقام قهرمانی جهان رسید. وی با همین تیم در سال ۱۹۹۲ نایب قهرمان اروپا شد.

رودی در سطح باشگاهی نیز دوره های موفقی داشت. وی در نخستین فصل حضور خود در وردر برمن، آقای گل مسابقات بوندس لیگا شد و در همان سال به عنوان بهترین بازیكن آلمان برگزیده شد و روی هم ۱۳۷ بازی برای وردربرمن انجام داد و ۹۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. فولر در سال ۱۹۸۷ به تیم «رم» پیوست و به مدت ۵ سال برای این تیم صاحبنام ایتالیایی توپ زد. وی با این تیم یك بار قهرمان جام حذفی فوتبال ایتالیا شد. او ۱۴۲ بازی برای رم انجام داد و ۴۴ گل به نام خود ثبت كرد.

«رودی» در سال ۱۹۹۲ به تیم «المپیك مارسی» فرانسه پیوست و یك سال پس از آن با همین تیم قهرمان باشگاه های اروپا شد. ترازنامه فولر در این باشگاه فرانسوی نیز درخشان بود. او در ۵۸ بازی ۲۴ گل وارد دروازه حریفان كرد. وی در سال ۱۹۹۴ به میهن خود بازگشت و این بار در خدمت تیم بایرلوركوزن قرار گرفت. ۲ سال پایانی فعالیت ورزشی او در این تیم سپری شد و در ۶۲ بازی برای این تیم، ۲۶ بار دروازه حریفان را فروریخت.

به موازات آن، ۹۰ بار برای تیم ملی فوتبال آلمان به میدان رفت و ۴۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. وی در سال ۱۹۹۴ كفش هایش را آویخت اما این به معنای گسستن پیوندهای او با فوتبال نبود. تیم ملی آلمان در سال ۲۰۰۰ در حالی در چهارچوب رقابت های جام ملت های اروپا شركت كرد كه مقام قهرمانی اروپا را همراه خود یدك می كشید اما این تیم با مربیگری «اریش ریبك» در همان دور مقدماتی در گروه خود آخر شد و از صعود به دور بعدی بازماند.

این برای فوتبال آلمان یك فاجعه و آغاز بحرانی جدی بود. سرانجام پس از كشمكش های فراوان میان مسئولان فوتبال در آلمان برای تعیین مربی جدید تیم ملی، قرار شد این پست به مدت یك سال در اختیار رودی قرار بگیرد. تیم ملی فوتبال آلمان با مربیگری فولر، توانست بر بحران غلبه كند و در جام جهانی سال ۲۰۰۲ در ژاپن و كره جنوبی به دیدار نهایی راه یابد. آلمان آن دیدار را مقابل تیم ملی برزیل با نتیجه ۲ بر صفر واگذار و به مقام دومی جهان بسنده كرد. این بزرگترین افتخار ورزشی رودی فولر در مقام مربیگری بود.

پس از اینكه تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقه های جام ملت های اروپا در سال ۲۰۰۴ در رقابت های گروهی ناموفق ماند و حذف شد، فولر از مقام مربیگری این تیم كناره گیری كرد و پس از آن برای مدت بسیار كوتاهی مربی تیم باشگاه «رم» و بایرلوركوزن بود. او هم اكنون مدیر ورزشی باشگاه بایرلوركوزن است.