حوصله

تمام این روزها
مرا ببخش اگر نمی خندم
مرا ببخش که گاه و بی گاه
شبیه هزار پنجره ی بسته می شوم؛
بسته به روی آرزوهایت
مرا ببخش که حوصله ی مهربانی ندارم
برای خاطر این همه کوه بودن
این همه بی روح بودن...
مرا ببخش که هیچوقت تو را نمی بخشم!
رفتن
دلتنگی من
اتفاقی بود
که افتاد
و سفر
حادثه ای
که در کفش های تو
رخ داد!
فروش سال
... و من از سهم خودم گذشتم
درروزگاری که قحطی بهانه است
لبخندهایم را حراج کردم.
درجمعه بازار روزنامه
شادی هایم را زیر قیمت فروختم
و احساساتم را
با شاعری سنگدل معامله کردم
دیروز
هرچه در آینه نگاه کردم
کسی را ندیدم
شاید
خودم را مضایغه کرده ام!

شعر ها:یاسمن رضائیان. ۱۶ ساله. تهران
«عضو تیم ادبی و هنری مدرسه»

منبع : روزنامه کیهان