محبت فراوان پیامبر(ص) نسبت به فاطمه(س)

اذا اشتقت الی الجنهٔ قبلت نحر فاطمهٔ:
هنگامی كه شوق بهشت در دلم پیدا می‏شود گلوی فاطمه را می‏بوسم!
همه مورخان و ارباب حدیث نوشته‏اند كه پیامبر(ص) نسبت به دخترش فاطمه‏(س) علاقه عجیبی داشت.
بدیهی است علاقه پیامبر تنها به خاطر رابطه پدری و فرزندی نبود، هر چند این عاطفه در وجود پیامبر(ص) موج می‏زد، اما تعبیرات و سخنانی كه پیامبر(ص) به هنگام اظهار علاقه نسبت به دخترش فاطمه‏(س) بیان می‏كرد، نشان می‏داد كه در اینجا معیارهای دیگری مطرح است. و:
این محبت از محبتها جدا است‏
حب محبوب خدا، حب خدا است‏
از میان روایات فراوانی كه در این زمینه رسیده است كافی است به چند روایت زیر كه در كتب معروف شیعه و اهل سنت آمده اشاره كنیم:
- ما كان احد من الرجال احب الی رسول اللّه من علی و لا من النساءٍ احب الیه من فاطمهٔ:
«احدی از مردان نزد پیامبر(ص) محبوبتر از امیر مؤمنان علی‏(ع) نبود و نه از زنان، محبوبتر از فاطمه(س).
جالب این است كه این حدیث را گروه زیادی از عایشه نقل كرده‏اند.
- هنگامی كه آیه شریفه:
لا تجعلوا دعاء الرسول بینكم كدعاءٍ بعضكم بعضاً:
پیامبر را آن گونه كه یكدیگر را صدا می‏زنید، صدا نزنید
نازل شد مسلمانان پیامبر(ص) را با خطاب «یا محمد» صدا نكردند، بلكه «یا رسول اللّه و یا ایها النبی» می‏گفتند.
فاطمه(س) می‏گوید:
بعد از نزول این آیه من دیگر جرأت نكردم پدرم را به عنوان «یا ابتاه» (پدرجان!» صدا كنم، و هنگام كه خدمتش می‏رسیدم «یا رسول‏اللّه» می‏گفتم.
یكی دوبار این خطاب را تكرار كردم، دیدم پیامبر(ص) ناراحت شد و از من روبرگردانید. دفعه سوم رو به من كرد و گفت:
یا فاطمهٔ انها لم تنزل فیك و لا فی اهلك و لا نسلك، انت منی و انا منك، انما نزلت فی اهل الجفاء و الغلظهٔ من قریش!:
ای فاطمه این آیه درباره تو نازل نشده، و نه درباره خاندان و نسل تو، تو از منی و من از توأم، این در مورد جفاكاران و تند خویان بی ادب از قریش نازل شده است!
سپس این جمله عجیب و روح پرور را افزود:
قولی: یا ابه! فانها احیا للقلب و ارضی للرب!
«بگو پدرجان! كه این سخن قلب مرا زنده می‏كند و خدا را خشنود می‏سازد».
آری آهنگ دلنواز پدرجان فاطمه‏(ع) با روح پیامبر(ص) همان می‏كرد كه امواج نسیم بهاری با شكوفه‏های لطیف درختان.
- در حدیث دیگری آمده است پیامبر چنان مشتاق فاطمه(س)‏ بود كه هر گاه به سفر می‏رفت آخرین كسی را كه با او وداع می‏كرد زهرا(س) بود، و به هنگامی كه از سفر باز می‏گشت نخستین كسی را كه به دیدنش می‏شتافت فاطمه‏(س) بود.
- این حدیث را نیز بسیاری از محدثان شیعه و اهل سنت نقل كرده‏اند كه پیامبر فرمود:
من آذاها فقد آذانی.
و من اغضبها فقد اغضبنی.
من سرها فقد سرنی.
و من سائه فقد سائنی.
هر كس او را آزار دهد مرا آزار داده است.
و هر كس او را خشمگین كند مرا خمشگین ساخته.
هر کس او را مسرور كند مرا مسرور ساخته نموده.
و هر كس او را اندوهگین سازد مرا اندوهگین ساخته است!
بدون شك شخصیت والای فاطمه(س)‏ علیها و آینده درخشان و مقام عرفان و ایمان و عبادتش اینهمه احترام را ایجاب می‏كرد. چرا كه امامان، همه، از نسل او بودند. و بعلاوه او همسر بزرگمرد اسلام امیر مؤمنان علی‏(ع) بود.
اما پیامبر(ص) با این عمل می‏خواست حقیقت دیگری را نیز به مردم تفهیم كند و دیدگاه اسلام را در زمینه دیگری روشن سازد و انقلاب فكری و فرهنگی بیافریند و بگوید:
دختر موجودی نیست كه باید زنده به گور شود.
ببینید من دست دخترم را می‏بوسم، او را بر جای خود می‏نشانم، و اینهمه عظمت و احترام برای او قائلم.
دختر انسانی است همچون سایر انسانها، نعمتی است از نعمتهای پرودرگار، موهبتی است الهی.
دختر نیز می‏تواند مانند پسر مدارج كمال را طی كند و به حریم قرب خدا راه یابد.
و به این ترتبیب شخصیت در هم شكسته زن را در آن محیط تاریك احیاء فرمود.

. فضائل الخمسهٔ جلد ۴۳ صفحه .۱۲۷
. مضمون این حدیث در دهها روایت از طرق اهل سنت نقل شده است (احقاق الحق)، جلد ۱۰، صفحه .۱۶۷
. سوره نور، آیه .۶۳
. مناقب این شهر آشوب، جلد۳، صفحه .۳۲۰
. فضائل الخمسهٔ، جلد۳، صفحه .۱۳۲
منبع : سایت بلاغ

منبع : سایت پیامبر اعظم