خط میانی، مشکل عمده ”دومه‌نش“

● تیم ملی فوتبال فرانسه، آخرین گام‌های خوش‌شانسی
با توجه به دیدارهای تدارکاتی یکی، دو هفته گذشته به‌نظر می‌رسد دومه‌نش در خط دفاع و حمله، بازیکنان اصلی خود را شناخته باشد، اما در چیدمان میانه زمین جائی‌که از نظر دفاعی و هجومی همه ترفندها در محور آن می‌چرخد مرد فرانسوی، کار دشواری پیش رو خواهد داشت.
دومین دیدار تدارکاتی تیم ملی فوتبال فرانسه، پس از انتخاب ۲۳ بازیکن حاضر در آلمان در حالی مقابل دانمارک برگزار شد که حرف و حدیث‌های مربوط به گزینش دومه‌نش و برخورد نامناسب تماشاگران حاضر در ورزشگاه استادوفرانس، هنگام بازی با مکزیک، کم و بیش وجود داشت.
بیشتر کارشناسان بر این باور بودند که شاگردان دومه‌نش جدا از نتیجه‌ای که مقابل مکزیک به‌دست آوردند یعنی با تنها گلی که مالودا در لحظه‌های واپسین نیمه اول به ثمر رساند، کار را به سود خود تمام کردند، از منظر تاکتیکی و تکنیکی، هماهنگ و قابل توجه ظاهر نشدند به‌ویژه با تمام احترامی که برای زیدان قائل هستند، بازی او را با واژه متوسط و حتی ضعیف ارزیابی کردند، ضمن اینکه بحث و حرف و حدیث در مورد نبود یک جانشین کارآمد برای ستاره بزرگ فوتبال فرانسه در صورت نیاز به تعویض او در جام‌جهانی، در جمع بازیکنان موردنظر دومه‌نش نیز همچنان به قوت خود باقی بود که پس از بازی با دانمارک هم باقی مانده است.
در واقع پس از برگزاری دو دیدار مقابل مکزیک و دانمارک به ‌روشنی مشخص شد که حضور بازیکنانی چون میکود و ژولی حتی هافبکی مانند روتن می‌توانست به میزان بسیار زیادی در عملکرد تاکتیکی فرانسه ثمر‌بخش باشد.
با همه این حرف‌ها، فرانسه در رویاروئی با دانمارک جدا از کسب نتیجه بهتر نسبت به مسابقه با مکزیک از منظر تاکتیکی و نمایش‌های انفرادی نیز دست کم یک گام به جلو برداشت و در این رهگذر دومه‌نش به نتایج تعیین‌کننده‌ای در دفاع و حمله دست یافت، ضمن اینکه ترکیب میانه میدان که باید و می‌تواند محور تمام حرکت‌های تاکتیکی این تیم باشد با توجه به همزمانی ویه را و ماکلله از یک سو و بازی دست بالا متوسط زیدان هنوز به‌عنوان یک علامت سؤال بزرگ خودنمائی می‌کند.
● خط دفاع، خاطر جمع نشان می‌دهد
دومه‌نش در نیمه اول تیمی را روانه میدان کرد که حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد همان ترکیب اصلی فرانسه در دیار با سوئیس خواهد بود. حضور بارتز در درون دروازه یک سو و به میدان آمدن زوج گالاس-تورام همراه با سانبول در راست و آبیدال در چپ از طرف دیگر را باید تا ۹۰ درصد مقابل سوئیس نیز شاهد بود با این تفاوت که اگر قرار بر تغییر در میان باشد. بدون تردید سانیول، آبیدال و گالاس را دربر نخواهد گرفت.
به هر حال خط دفاع فرانسه نه تنها در دیدارهای تدارکاتی که در طول ۲ سال گذشته عملکرد خوبی بر جای نهاده است. در این رهگذر و با توجه به تعویض‌های دفاعی دومه‌نش اینگونه استنباط می‌شود که از مرکز دفاع خود خاطر جمع است ضمن اینکه آمدن سیلوستره و در دقایق پایانی شیمبوندا به جای آبیدال و ساتیول را هم می‌توان موفقیت‌آمیز قلمداد کرد و به این نتیجه رسید که گزینش‌های او در خط دفاع کارآمد نشان می‌دهد.
● آنری و سپس دیگران
در خط حمله این بار با ترکیبی دگرگون شده روبه‌رو بودیم. زوج آنری-ساها که در نیمه اول هم بسیار هماهنگ و مفید نشان داد اگر یا خط میانی کامل و هماهنگ همراه باشد، بدون تردید می‌تواند بیش از اینها کارآمد ظاهر شود. زوج مورد بحث به خاطر تفاوت کیفی میان نوع بازی و آنری و ساها یعنی تحرک، تکنیک فردی شوت‌زنی و قابلیت گل‌زنی اولی در کنار دوندگی، جاگیرهای‌ بدون توپ و گلسازی دومی در قیاس با دیگر گزینه‌های موردنظر دومه‌نش تا این جای کار بهتر نشان داده است.
از سوی دیگر هنگامی‌که رییری به بازی آمد با توجه به قدرت جسمانی و انگیزه و جسارت فراوانی که دارد، تاکتیک‌های هجومی فرانسه را دگرگون کرد. در مورد گزینش‌های هجومی دومه نش گفتنی است که آنری، ساها، ریبری، حضوری بسیار موفق داشتند به گونه‌ای که هر ۳ بازیکن در شکل‌گیری هر ۲ گل فرانسه نقش اصلی داشتند، در حالی‌که سیسه در هر ۲ دیدار - زمان زیادی مقابل مکزیک و مدتی کوتاه در دیدار با دانمارک - با وجود دوندگی و انگیزه زیاد، اما در قد و قواره‌های یک مهاجم ثابت ظاهر شد. در ارتباط با ترزگه که به‌نظر می‌‌رسد زوج ثابت آنری مقابل سوئیس باشد گفتنی است هنر منحصربه‌فرد او یعنی جایگیری در نقاط کور خط دفاع و توان مادرزادی گشودن دروازه هنگامی‌ در عمل خودنمائی می‌کند که مانند بازی در ترکیب یووه یک خط میانی کامل در کناره‌ها و مرکز زمین هماهنگ و سرشار از تکنیک در زمین حضور داشته باشد.
ترزگه مهاجمی است که بر خلاف آنری از تکنیک بالا برخوردار نیست و به همین خاطر بیرون از محوطه جریمه حریف و به‌ویژه در اطراف نقطه پنالتی نمی‌تواند و نباید به دنبال توپ بگردد. در این رهگذر زوج آنری - ترزگه در شرایطی می‌تواند ثمر‌بخش باشد که خط میانی فرانسه نه تنها در کناره‌ها باید کیفیت و هماهنگی فراوان از خود نشان دهد، بلکه لازم است مشکل حضور همزمان ماکلله و ویه را در کنار نزول جسمانی زیدان نیز برطرف شود.
● خط میانی، مشکل عمده فرانسه
در هر ۲ بازی تدارکاتی مقابل مکزیک و دانمارک، خط میانی فرانسه که در ۳ دهه اخیر همواره اصلی‌ترین و کارآمدترین بخش تاکتیکی این تیم را تشکیل می‌داده است از نظر فردی و گروهی عملکرد کاملی از خود بر جای نهاد.
هنگامی‌که بازی ویه را در یوره مورد بحث قرار می‌گیرد در می‌یابیم که وجود ۲ هافبک کناری - ندود و کامورانزی-از یک سو و بازیکن مکملی چون امرسون در مرکز از طرف دیگر، یکی از دلایل عمده حضور موفق این فرانسوی در سری A به حساب می‌آید. در حالی‌که در تیم ملی فرانسه هنگامی‌که به ترکیب مالودا، زیدان و ماکلله نگاه می‌کنیم مشخص می‌شود که ویه را به‌عنوان یک هافبک کناری در سمت راست خط میانی فرانسه به‌هیچ روی با ویه را در میانه میدان یووه قابل قیاس نشان نمی‌دهد.
به‌عنوان نمونه در بازی با دانمارک، ماکلله مانند همیشه در نقش یک هافبک دفاعی جلوی خط دفاع خوب کار می‌کرد و مالودا نیز در کناره چپ با آبیدال همکاری قابل قبولی نداشت، اما هنگامی‌که قرار بود زیدان به‌عنوان هافبک هجومی پا به توپ شود خط میانی فرانسه نه تنها در مرکز ناکارآمد جلوه می‌کرد، بلکه در طرف راست جائی‌که باید بازی خوب و مفید سانیول کامل شود نیز با مشکل روبه‌رو بود. بدون تردید چیدمان دومه‌نش در میانه زمین با داشته‌های کنونی‌اش کاری بسیار حساس و دشوار خواهد بود.
● جای خالی ژوالی، میکود و روتن
اگر قرار بر چیدمان ۲-۴-۴ باشد یعنی حضور دو مهاجم، یکی به‌عنوان نوک خط حمله و دیگری در نقش گوش چپ و راست - به‌طور مثال ترزگه و آنری - و همچنین خط دفاع ۴ نفره - آبیدال، تورام- گالاس و ساتیول - آنگاه در میانه زمین، دومه‌نش با مشکل روبه‌رو می‌شود به‌ این معنا که ماکلله در پست هافبک تدافعی و تخریبی حضوری گریزناپذیر خواهد داشت. از طرف دیگر زیدان را هم باید در ترکیب اصلی انتخاب شده دانست، در این رهگذر برای ویه را چه نقشی باید طراحی کرد؟ میان ماکلله و زیدان یا در کناره راست؟ در حالی‌که تجربه نشان داده است این بازیکن چه در آرسنال و چه در یووه و ترکیب سال‌های قبل فرانسه همواره در مرکز خط میانی و در کنار یک هافبک شوت‌زن، دونده و دارای خصوصیت توأمان دفاعی و هجومی بهترین عملکرد را بر جای نهاده است.
از طرف دیگر اگر قرار بر گزینش شیوه ۱-۴-۱-۴ باشد یعنی حضور ماکلله جلوی خط دفاع و ۴ هافبکی که در دفاع و حمله کارآمد باشند آنگه انتخاب تک‌ مهاجم اصلی میان آنری، ترزگه و ساها چگونه خواهد بود؟
بدون تردید تیم ملی فوتبال فرانسه اگر در کناره‌های خط میانی خود از ۲ بازیکن مناسب به‌طور مثال مالودا، ویلنورد و حتی ریبری استفاده کند و در میانه زمین نیز بتواند از خدمات ماکلله، ویه‌را و زیدان همزمان سود ببرد از منظر دفاع عمومی و اجراء تاکتیک‌های هجومی کارآمدتر نشان خواهد داد. در این رهگذر گفتنی است اگرچه در جمع برگزیده‌های دومه‌نش، بازیکنانی وجود دارند که از قابلیت بازی در نقش هافبک دفاعی برخوردار هستند - به‌طور مثال دیارا و حتی گالاس و تورام - اما بدون تردید خط میانی فرانسه بدون حضور ماکلله و ویه را از منظر دفاعی ناقص خواهد بود.
به هر حال و با وجود اینکه جمع ۲۳ نفره موردنظر دومه‌نش از نظر کارهای فردی و تاکتیک‌پذیری از معدل خوبی برخوردار است. اما با توجه به تجربه ۲ سال گذشته و عملکرد برآمده از آخرین بازی‌های تدارکاتی می‌توان به این نتیجه رسید که به‌جای ژیوه - که امکان حضورش در زمین حتی به‌عنوان ذخیره هم بسیار اندک است - دوراسو - که در میانه میدان نمی‌تواند در نقش زیدان، ویه‌را، دیارا، ویلتورد و مالودا به‌جای هیچ‌کدام مؤثر ظاهر شود - و حتی سیسه، مرد یک دنده فرانسوی می‌توانست و باید از ژولی، میکود و روتن دعوت می‌کرد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی