جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا
مردی از مردستان تاریخ
تاریخ،جایگاه حضور همه مردمان روی زمین نیست. تاریخ، دفتر ثبت بزرگمردمان روزگار است، مردان و زنانی که عرض زندگی را بیش از طول آن پیمودند و سنگ سنگ آن را به نیروی فکر و توان و شهامت و راستی خویش صیقل دادند و بهاءالدین ادب یکی از این مردان تاریخ بود. کسی که حتی رنج جانفرسای سرطان نیز از اراده وی برای خدمت به خلق نکاست.
کسی که عمر طولانی نیافت اما کارنامهای به قدر دیرپاترین مردمان این دیار فانی در عرصه سیاست و فرهنگ و اقتصاد و انسانیت از خود بهجا گذاشت. حضور پر اثر و تأثیرگذار وی در کسوت نمایندگی مردم سنندج، کامیاران و دیواندره در دورههای پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی نمادی از قد برافراشتن این خطه محروم برای مشارکت در سرنوشت کشور خود بود. ادب به شهادت موکلین خویش یک نماینده تمام عیار بود. شجاعت وی در ابراز عقاید صائبش، ارادهاش در پیگیری مطالبات مردم کرد و تمام اقلیتهای قومی و مذهبی کشور، صراحت لهجهاش در گفتن ناگفتهها و شخصیت پرصلابتش او را بدل به چهرهای ممتاز در میان نمایندگان تمام ادوار کرده بود. دغدغه انسجام، اتحاد، تشکلگرایی و تحقق جامعه مدنی، جامعهای که در آن شهروندانش حاکمان راستین کشور باشند و صدای همه آنها به یک اندازه شنیده شود در مرکز آمال و افکار وی قرار داشت.
او با تمام وجودش در این راه تلاش میکرد. اگرچه بیماری وی در واپسین ماههای حیاتش چهره او را بسیار شکسته و رنجور ساخته بود اما نتوانست وی را لحظهای از تلاش و کوشش در راه اعتقاداتش باز دارد. وی تا آخرین لحظه هم با بیماریش جنگید و هم برای پیشبرد اهداف عالیهاش. ادب هیچگاه وجود تاریکخانهها و حیاطخلوتهای اقتصادی را برنتافت. او اولین کسی بود که - در کسوت عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران - با حاکمیت فردی و بی برنامگی این تشکل مهم به مخالفت برخاست و اگرچه این مخالفت به قیمت کنارگذاشته شدن او از این مجموعه تمام شد اما گام مهمی در ایجاد تحول در اتاق بود، تحولی که چند سال پس از به مخالفت برخاستن ادب و تنها اندکی پیش از پرواز ابدی او به بار نشست و او را در اوج بیماری شادمان نمود.
وی همیشه اتاق را به جهت نداشتن برنامه، فقدان مدیریت و سازماندهی صحیح مورد انتقاد قرار میداد. وی میگفت: <اتاق ایران تبدیل به حیاط خلوت یک گروه خاص شده است. هر ماه نمایندگان اتاقهای شهرستانها را به تهران میکشانند ولی حتی یک دستور جلسه مشخصی برای این جلسات وجود ندارد.> ادب مرد تلاش و سازندگی بود. آثار حضور وی در تمامی سازمانها تشکلها و مجموعههایی که وی در آنها مسوول و یا حتی عضو بود کاملا مشهود بود و این اثرات باقیات صالحاتی است که وی از خود بهجای گذاشته است. بهاء الدین ادب مردی بود از مردستان تاریخ؛ یاد و نامش همیشه ماندگار و راهش استوار و پر رهرو باد.
کسی که عمر طولانی نیافت اما کارنامهای به قدر دیرپاترین مردمان این دیار فانی در عرصه سیاست و فرهنگ و اقتصاد و انسانیت از خود بهجا گذاشت. حضور پر اثر و تأثیرگذار وی در کسوت نمایندگی مردم سنندج، کامیاران و دیواندره در دورههای پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی نمادی از قد برافراشتن این خطه محروم برای مشارکت در سرنوشت کشور خود بود. ادب به شهادت موکلین خویش یک نماینده تمام عیار بود. شجاعت وی در ابراز عقاید صائبش، ارادهاش در پیگیری مطالبات مردم کرد و تمام اقلیتهای قومی و مذهبی کشور، صراحت لهجهاش در گفتن ناگفتهها و شخصیت پرصلابتش او را بدل به چهرهای ممتاز در میان نمایندگان تمام ادوار کرده بود. دغدغه انسجام، اتحاد، تشکلگرایی و تحقق جامعه مدنی، جامعهای که در آن شهروندانش حاکمان راستین کشور باشند و صدای همه آنها به یک اندازه شنیده شود در مرکز آمال و افکار وی قرار داشت.
او با تمام وجودش در این راه تلاش میکرد. اگرچه بیماری وی در واپسین ماههای حیاتش چهره او را بسیار شکسته و رنجور ساخته بود اما نتوانست وی را لحظهای از تلاش و کوشش در راه اعتقاداتش باز دارد. وی تا آخرین لحظه هم با بیماریش جنگید و هم برای پیشبرد اهداف عالیهاش. ادب هیچگاه وجود تاریکخانهها و حیاطخلوتهای اقتصادی را برنتافت. او اولین کسی بود که - در کسوت عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران - با حاکمیت فردی و بی برنامگی این تشکل مهم به مخالفت برخاست و اگرچه این مخالفت به قیمت کنارگذاشته شدن او از این مجموعه تمام شد اما گام مهمی در ایجاد تحول در اتاق بود، تحولی که چند سال پس از به مخالفت برخاستن ادب و تنها اندکی پیش از پرواز ابدی او به بار نشست و او را در اوج بیماری شادمان نمود.
وی همیشه اتاق را به جهت نداشتن برنامه، فقدان مدیریت و سازماندهی صحیح مورد انتقاد قرار میداد. وی میگفت: <اتاق ایران تبدیل به حیاط خلوت یک گروه خاص شده است. هر ماه نمایندگان اتاقهای شهرستانها را به تهران میکشانند ولی حتی یک دستور جلسه مشخصی برای این جلسات وجود ندارد.> ادب مرد تلاش و سازندگی بود. آثار حضور وی در تمامی سازمانها تشکلها و مجموعههایی که وی در آنها مسوول و یا حتی عضو بود کاملا مشهود بود و این اثرات باقیات صالحاتی است که وی از خود بهجای گذاشته است. بهاء الدین ادب مردی بود از مردستان تاریخ؛ یاد و نامش همیشه ماندگار و راهش استوار و پر رهرو باد.
سلطانی
منبع : روزنامه اعتماد ملی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران حجاب رئیس جمهور رئیسی دولت سیزدهم ابراهیم رئیسی توماج صالحی سریلانکا دولت پاکستان کارگران مجلس شورای اسلامی
کنکور تهران سیل آتش سوزی هواشناسی سیستان و بلوچستان سازمان سنجش فضای مجازی پلیس شهرداری تهران سلامت اصفهان
قیمت خودرو خودرو قیمت طلا دلار بازار خودرو بازنشستگان قیمت دلار ارز بانک مرکزی مسکن ایران خودرو تورم
موسیقی رهبر انقلاب تلویزیون ترانه علیدوستی فیلم مهران مدیری سینمای ایران بازیگر تئاتر سینما
کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
آمریکا رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه جنگ غزه فلسطین روسیه حماس طالبان اوکراین طوفان الاقصی ایالات متحده آمریکا
پرسپولیس فوتبال استقلال بازی بارسلونا جام حذفی لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال ژاوی باشگاه پرسپولیس تراکتور فوتسال
هوش مصنوعی ناسا رونمایی مریخ تیک تاک اپل فیلترینگ
دندانپزشکی مالاریا کاهش وزن زوال عقل سلامت روان داروخانه