جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا
مردی از مردستان تاریخ
تاریخ،جایگاه حضور همه مردمان روی زمین نیست. تاریخ، دفتر ثبت بزرگمردمان روزگار است، مردان و زنانی که عرض زندگی را بیش از طول آن پیمودند و سنگ سنگ آن را به نیروی فکر و توان و شهامت و راستی خویش صیقل دادند و بهاءالدین ادب یکی از این مردان تاریخ بود. کسی که حتی رنج جانفرسای سرطان نیز از اراده وی برای خدمت به خلق نکاست.
کسی که عمر طولانی نیافت اما کارنامهای به قدر دیرپاترین مردمان این دیار فانی در عرصه سیاست و فرهنگ و اقتصاد و انسانیت از خود بهجا گذاشت. حضور پر اثر و تأثیرگذار وی در کسوت نمایندگی مردم سنندج، کامیاران و دیواندره در دورههای پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی نمادی از قد برافراشتن این خطه محروم برای مشارکت در سرنوشت کشور خود بود. ادب به شهادت موکلین خویش یک نماینده تمام عیار بود. شجاعت وی در ابراز عقاید صائبش، ارادهاش در پیگیری مطالبات مردم کرد و تمام اقلیتهای قومی و مذهبی کشور، صراحت لهجهاش در گفتن ناگفتهها و شخصیت پرصلابتش او را بدل به چهرهای ممتاز در میان نمایندگان تمام ادوار کرده بود. دغدغه انسجام، اتحاد، تشکلگرایی و تحقق جامعه مدنی، جامعهای که در آن شهروندانش حاکمان راستین کشور باشند و صدای همه آنها به یک اندازه شنیده شود در مرکز آمال و افکار وی قرار داشت.
او با تمام وجودش در این راه تلاش میکرد. اگرچه بیماری وی در واپسین ماههای حیاتش چهره او را بسیار شکسته و رنجور ساخته بود اما نتوانست وی را لحظهای از تلاش و کوشش در راه اعتقاداتش باز دارد. وی تا آخرین لحظه هم با بیماریش جنگید و هم برای پیشبرد اهداف عالیهاش. ادب هیچگاه وجود تاریکخانهها و حیاطخلوتهای اقتصادی را برنتافت. او اولین کسی بود که - در کسوت عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران - با حاکمیت فردی و بی برنامگی این تشکل مهم به مخالفت برخاست و اگرچه این مخالفت به قیمت کنارگذاشته شدن او از این مجموعه تمام شد اما گام مهمی در ایجاد تحول در اتاق بود، تحولی که چند سال پس از به مخالفت برخاستن ادب و تنها اندکی پیش از پرواز ابدی او به بار نشست و او را در اوج بیماری شادمان نمود.
وی همیشه اتاق را به جهت نداشتن برنامه، فقدان مدیریت و سازماندهی صحیح مورد انتقاد قرار میداد. وی میگفت: <اتاق ایران تبدیل به حیاط خلوت یک گروه خاص شده است. هر ماه نمایندگان اتاقهای شهرستانها را به تهران میکشانند ولی حتی یک دستور جلسه مشخصی برای این جلسات وجود ندارد.> ادب مرد تلاش و سازندگی بود. آثار حضور وی در تمامی سازمانها تشکلها و مجموعههایی که وی در آنها مسوول و یا حتی عضو بود کاملا مشهود بود و این اثرات باقیات صالحاتی است که وی از خود بهجای گذاشته است. بهاء الدین ادب مردی بود از مردستان تاریخ؛ یاد و نامش همیشه ماندگار و راهش استوار و پر رهرو باد.
کسی که عمر طولانی نیافت اما کارنامهای به قدر دیرپاترین مردمان این دیار فانی در عرصه سیاست و فرهنگ و اقتصاد و انسانیت از خود بهجا گذاشت. حضور پر اثر و تأثیرگذار وی در کسوت نمایندگی مردم سنندج، کامیاران و دیواندره در دورههای پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی نمادی از قد برافراشتن این خطه محروم برای مشارکت در سرنوشت کشور خود بود. ادب به شهادت موکلین خویش یک نماینده تمام عیار بود. شجاعت وی در ابراز عقاید صائبش، ارادهاش در پیگیری مطالبات مردم کرد و تمام اقلیتهای قومی و مذهبی کشور، صراحت لهجهاش در گفتن ناگفتهها و شخصیت پرصلابتش او را بدل به چهرهای ممتاز در میان نمایندگان تمام ادوار کرده بود. دغدغه انسجام، اتحاد، تشکلگرایی و تحقق جامعه مدنی، جامعهای که در آن شهروندانش حاکمان راستین کشور باشند و صدای همه آنها به یک اندازه شنیده شود در مرکز آمال و افکار وی قرار داشت.
او با تمام وجودش در این راه تلاش میکرد. اگرچه بیماری وی در واپسین ماههای حیاتش چهره او را بسیار شکسته و رنجور ساخته بود اما نتوانست وی را لحظهای از تلاش و کوشش در راه اعتقاداتش باز دارد. وی تا آخرین لحظه هم با بیماریش جنگید و هم برای پیشبرد اهداف عالیهاش. ادب هیچگاه وجود تاریکخانهها و حیاطخلوتهای اقتصادی را برنتافت. او اولین کسی بود که - در کسوت عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران - با حاکمیت فردی و بی برنامگی این تشکل مهم به مخالفت برخاست و اگرچه این مخالفت به قیمت کنارگذاشته شدن او از این مجموعه تمام شد اما گام مهمی در ایجاد تحول در اتاق بود، تحولی که چند سال پس از به مخالفت برخاستن ادب و تنها اندکی پیش از پرواز ابدی او به بار نشست و او را در اوج بیماری شادمان نمود.
وی همیشه اتاق را به جهت نداشتن برنامه، فقدان مدیریت و سازماندهی صحیح مورد انتقاد قرار میداد. وی میگفت: <اتاق ایران تبدیل به حیاط خلوت یک گروه خاص شده است. هر ماه نمایندگان اتاقهای شهرستانها را به تهران میکشانند ولی حتی یک دستور جلسه مشخصی برای این جلسات وجود ندارد.> ادب مرد تلاش و سازندگی بود. آثار حضور وی در تمامی سازمانها تشکلها و مجموعههایی که وی در آنها مسوول و یا حتی عضو بود کاملا مشهود بود و این اثرات باقیات صالحاتی است که وی از خود بهجای گذاشته است. بهاء الدین ادب مردی بود از مردستان تاریخ؛ یاد و نامش همیشه ماندگار و راهش استوار و پر رهرو باد.
سلطانی
منبع : روزنامه اعتماد ملی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت سیزدهم
هلال احمر قوه قضاییه یسنا آتش سوزی تهران پلیس بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش سازمان هواشناسی دستگیری
قیمت خودرو بازار خودرو حقوق بازنشستگان قیمت طلا قیمت دلار خودرو دلار سایپا ایران خودرو بانک مرکزی کارگران تورم
فضای مجازی سریال شهاب حسینی تلویزیون نمایشگاه کتاب عفاف و حجاب مسعود اسکویی سینما فیلم سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا حماس جنگ غزه اوکراین چین نوار غزه ترکیه انگلیس یمن ایالات متحده آمریکا
استقلال فوتبال پرسپولیس علی خطیر سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید لیگ برتر بایرن مونیخ
هوش مصنوعی کولر تلفن همراه گوگل اپل آیفون همراه اول خودروهای وارداتی تبلیغات اینستاگرام ناسا
فشار خون کبد چرب بیمه دیابت بیماری قلبی کاهش وزن داروخانه رابطه جنسی