طرب‌نامهٔ نظامی گنجوی، چیده‌شده از شرف‌نامه و اقبال‌نامه

چه فرخ کسی کو به‌هنگام دی / نهد پیش خویش آتش و مرع و می
بتنی نار پستان به‌دست آورد / که در نار بستان شکست آورد
از آن نار بُن تا به گاه بهار / گهی نار گیرد گهی آبِ نار
برون آرد آنگه سر از کنج کاخ / که آرد برون سر شکوفه ز شاخ
جهان تازه گردد چو خرم بهشت / شود خوب صحرا، و بیغوله زشت
بگیرد سر زلف آن دل‌ سِتان / ز خانه خرامد سوی گلستان
گل‌آگین کند چشمه قند را / به شادی گزارد دمی چند را

منبع : تاریخ و فرهنگ ایران زمین