بازی با مردم چرا؟

در حالی که تنها ۴ روز تا برگزاری مرحله دوم از انـتـخـابـات مجلس هشتم باقی مانده است سوژه سازی‌های خواسته و ناخواسته، شرایط مساعدی برای بعضی از سیاستمداران فراهم نموده است تا از ارائه برنامه به مردم فرار کنند. هم اکنون عده‌ای مشغول بحث بر سر این موضوع هستند که تعویض وزیران به نفع کشور است یا به ضرر مردم؟ عده‌ای دیگر در قالب‌های گوناگون، سخنان رئیس جمهور در قم را مورد ارزیابی قرار می‌دهند. گروهی از سیاستمداران هم برای آنکه خود را با مردم همراه نشان دهند، از وجود تورم و گرانی و غیرقابل تحمل شدن آن سخن می‌گویند.
مجموعه اظهار نظرهای روزهای گذشته، نشان می‌دهد که نه تنها اعتراض‌های اصلاح طلبان در سه سال اخیر به حق بوده است، بلکه بسیاری از اصولگرایان، از نظر مخالفت با برنامه ریزی‌های اقتصادی، سیاسی و مدیریتی دولت نهم با <اصلاح طلبان> همراه بوده‌اند. اما مصالح جناحی مانع افشای مواضع راستین آنها شده است. شاید هم به ادعای بعضی از سران جبهه اصولگرایی، حاکمیت آن جناح، یک نعمت بزرگ برای ملت بوده است که تداوم این حاکمیت بر هر چیز – حتی مقابله با اقدامات هزینه ساز و مشکل آفرین دولت – ترجیح داشته است. ‌ ‌
الـبته اکنون شرایط متفاوتی ایجاد شده است که تظاهر به وحدت اصولگرایان یا کوتاهی سایر سیاستمداران در مقابله با برخی موضع گیریها و اقدامات دولت نهم، چیزی جز <بازی با مردم> نخواهد بود. در حال حاضر از یک سو برخی سیاستمداران موسوم به اصولگرا به صراحت اعلام می‌کنند که <از اول با برخی برنامه‌های اقتصادی دولت، مخالف بوده ایم> و از سوی دیگر رئیس جمهور ادعای نفوذ برخی افراد فاسد در روند قانونگذاری کشور و هدایت قوانین در راستای منافع مفسدان اقتصادی را مطرح می‌کند و به مردم وعده می‌دهد که دستان نفود کنندگان را یکی یکی قطع خواهد کرد.
‌ ‌قاعدتا هم رئیس جمهور می‌داند و هم میلیون‌ها مخاطب او در سخنرانی اخیر تردیدی ندارند که در چهار سال گذشته، اختیار قانون گذاری در اختیار کسانی بوده است که اکنون هم از <تداوم روند حاکم برمجلس هفتم در مجلس هشتم > ابراز خوشحالی می‌کنند. در دوره چهار ساله پیش از مجلس هفتم هم اگر چه اکثریت مجلس در اختیار اصلا ح طلبان بود اما آنچهبه عـنـوان قـانـون مصوب در اختیار دولت قرار می‌گرفت قبل از تایید برخی مراجع دیگر – که همه اعضای آن از اصولگرایان هستند – قابلیت اجرا نداشت. پیش از مجلس ششم هم به مدت ۸ سال اکثریت مجلس در اختیار کسانی بود که امروز به نام اصولگرا شناخته می‌شوند.
‌ ‌در این صورت مشخص نیست که در بهار سال ۹۱ مردم باید در انتظار چه چیزی باشند؟ آیا اصولگرایانی که با صراحت بر تداوم روش مجلس هـفتم تاکید می‌کنند، بازهم قوانینی تصویب خواهند کرد که رئیس جمهور اصولگرا، تلویحا بـرخـی از آن قوانین را متاثر از نفوذ مفسدان اقتصادی در مراکز قانونگذاری خوانده است؟
آیا در یک سال آینده که از دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد باقی مانده است، عرصه مدیریت کشور کماکان دستخوش تغییراتی خواهد بود که بسیاری از اصولگرایان، آن را باعث تزلزل در مدیریت‌ها و بلا‌تکلیف ماندن کار مردم می‌دانند؟
اصولگرایان که بدون ارائه برنامه، حمایت از دولت اصولگرا را از وظایف اصلی خود بر می‌شمارند آیا در چهار سال آینده هم تنها به اظهار تاسف می‌پردازند و حداکثر واکنش آنها به برخی اقدامات غیرقانونی، <زشت دانستن> آن اقدامات خواهد بود؟ آیا در دوره هشتم مجلس هم به جای استفاده از اختیارات قانونی در برابر تلا‌ش دولت برای انعقاد قراردادهای چند ده میلیارد دلا‌ری با چین و هند،‌تنها به این افشاگری‌های نه چندان جدی اکتفا خواهد شد که <چین،‌ایران راوجه المصالحه با آمریکا قرار می‌دهد> و <تا ده سال آینده گاز برای صادرات نداریم و باید مصارف داخلی در اولویت قرار گیرد>؟
مردم به خوبی می‌دانند که لیست انتخاباتی اصولگرایان، توسط گروهی به تایید رسیده است که دو تن از صمیمی ترین یاران رئیس جمهور در آن حضور داشته‌اند و حتی برای کسب موافقت یاران احـمـدی نـژاد، نـام برخی چهره های شاخص و پرسابقه جناح اصولگرایان ، در لیست انتخاباتی قرار نگرفته است. در این شرایط، تقریبا می توان مطمئن بود که اگر چاره ای اندیشیده نشود، مردم باید حداقل یک سال با وضعیت فعلی بسازند و تنها در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ ، شاهد افشاگریهای انتقادآمیز اما بی خاصیت گروهی از اصولگرایان نسبت به برخی از اقدامات دولت باشند. اگر هم با تکرار وضعیت انتخابات مجلس هشتم، اصولگرایان بتوانند با آرای ۱۵ تا ۲۰ درصدی ، حاکمیت خود بر قوه مجریه را تداوم بخشند، وضعیت تاسف انگیز و فرصت سوز فعلی تا آستانه تبلیغات انتخابات مجلس نهم ادامه خواهد یافت.
چند روز قبل در سرمقاله <دیرهنگام اما لا‌زم> به این نکته اشاره شد که اگرچه ترکیب مجلس هشتم تا حدودی مشخص شده است اما اعلا‌م صریح مواضع اصولگرایان به ویژه نحوه تعامل آنها با برخی اقدامات دولت نهم، می تواند راه را برای مردم بازکند تا با چشمان بازتر به انتخاب از میان گزینه های نه چندان متنوع باقیمانده برای مرحله دوم انتخابات بپردازند. اما پس از اظهارات اخیر رئیس جمهور، این ضرورت بیش از پیش احساس می شود. در شرایط جدید، ورود به انتخابات بدون موضع گیری صریح پیرامون برخی ادعاها و اقدامات دولت نهم را نمی توان چیزی جز بازی با مردم و خریدن وقت برای ساماندهی درونی اصولگرایان تا انتخابات ریاست جمهوری دانست. در حالی که فرصت ۱۴ ماهه باقیمانده تا انتخابات سال ۸۸ ، زمان کوتاهی نیست که بتوان سرنوشت مردم در این مدت را فدای <حفظ وحدت اصولگرایان> تا زمان انتخاب رئیس جمهور دهم کرد.

منبع : روزنامه آفتاب یزد