میرزا ابوالقاسم کلانتری تهرانی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمدعلی بن هادی نوری
تولد و وفات: (۱۲۳۶ -۱۲۹۲) قمری
محل تولد: ایران - تهران - تهران
شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی و فقیه اصولی
اصل او از نور مازندران است. به دلیل انتساب به دائی خود ، محمود خان کلانتر (کلانتر تهران که در سال قحطی ، ۱۲۸۸ق ، به امر ناصرالدین‌شاه مصلوب شد) ، به کلانتری شهرت یافت. فراگیری مقدمات را در تهران آغاز کرد و در خلال سفر چند ساله با عمویش به اصفهان مقدمات را تکمیل کرد. در بازگشت به تهران به عراق عزیمت نمود تا دروس عالیه را در آنجا فراگریرد ولی به علت عدم امکانات مالی به تهران بازگشت و در مدرسهٔ مروی معقول را در محضر ملاعبدالله زنوزی و فقه و اصول را نزد شیخ جعفر کرمانشاهی خواند. آن‌گاه برای ادامهٔ تحصیلات به عراق رفت. فقه و اصول را از سید ابراهیم قزوینی صاحب "ضوابط" و شیخ انصاری به طور کامل فرا گرفت. وی مدت بیست سال از حوزهٔ شیخ انصاری استفاده نمود و بیانات استاد را تقریر کرد و یکی از ارکان حوزهٔ شیخ انصاری و از جانب او به دریافت اجازه نایل شد. در ۱۲۷۷ق به تهران آمد و به انجام وظائف دینی و افتاء و تدریس فقه و اصول پرداخت. در محضر درس او ، فرزندش ، علامه میرزا ابوالفضل تهرانی و امیر سید حسین ابن صدر الحفاظ قمی از شاگردان برجسته به حساب می‌آمدند. ملا فتحعلی نهاوندی نیز از شاگردان اوست. وی درتهران درگذشت و در مقبرهٔ شیخ ابوالفتوح رازی ، در شهر ری به خاک سپرده شد. او در فقه و اصول صاحب تألیفات است. از آثارش:"مجموعهٔ رسائل" ، در فقه؛ "مطارع‌الانظار" ، در اصول فقه ، تقریرات درس شیخ انصاری؛ "الاستصحاب" ، از مباحث اصول فقه؛ "الرسالهٔ فی‌المشتق"؛ رساله‌ای در "ارث".

منبع : مطالب ارسالی