حضرت مهدی(عج) و قرآن

الف) همپای قرآن:
اینكه پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در سفارش مشهور خویش فرمود: «انی تارك فیكم الثقلین كتاب اللّه و عترتی ما ان تمسّكتم بهما لن تضلّوا ابداً»( [۱۲] ) و بدین سان بر همپایی و همراهی خاندان خویش سلاماللّه علیهم با قرآن كریم، تأكید نمود، دلالت بر این دارد كه در زمان ما، كتاب خدا قرآن كریم جز در كنار مهدی آل محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) كه یگانه ذخیره و باقیمانده این دودمان پاك است، كتاب هدایت انسانها نتواند بود و از گمراهی و سرگردانی مردم، جلوگیری نتواند كرد.
و نیز اینكه رسول‌خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «علیّ مع القرآن و القرآن مع علیّ لایفترقان حتی یردا علی الحوض»( [۶] ) با توجه به اینكه دراین عصر، وصایت و وراثت حضرت علی(علیه السلام) در همه مقامات ولایتی و شئونات هدایتیاش تنها از آن حضرت مهدی (علیه السلام)می‌باشد، بر چنین همراهی و همپایی و معیّتی، بین او و قرآن نیز دلالت دارد.
ب) شریك قرآن:
همه ائمه بزرگوار، «شركاء قرآن كریم» شمرده شدهاند( [۷] ) چنانكه بطور ویژه در یكی از زیارتهای مخصوصه حضرت مهدی (علیه السلام) با تعبیر «السلام علیك یا شریك القرآن» از ایشان یاد شده است.
ج) تلاوت كننده و ترجمان قرآن:
از آن رو كه تلاوت آیات كتاب خدا بهترین وسیله انس باخداست، و برای مقرّبان درگاه حق هیچ لذّتی بالاتر از خواندن قرآن و تدبّر در آن نیست، حضرت مهدی (علیه السلام) كه در این دوران والاترین درجات انس و بالاترین مقامات قرب الی اللّه را داراست، شایستهترین كسی است كه به عنوانِ «یا تالِیَ كتابِ اللّه و ترجمانَه»( [۸] ) میتواند مورد خطاب قرار گیرد.
د) قرائت كننده و تفسیرگر قرآن:
برای قرائت و تفسیر قرآن كریم چه كسی شایستهتر از حضرت مهدی(علیه السلام)است كه در این زمان «چراغ هدایت» و «حامل علوم قرآن» و «نگاهبان گنجینه دانش الهی» و «حافظ سرّ خدا» تنها اوست و «امانات نبوّت» و «ودیعتهای رسالت» در این عصر تنها به او سپرده شده است؟( [۹] ) اوست كه قرآن را چونان كه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و علی (علیه السلام)قرائت میكردند، قرائت میكند و آنچنان كه خدای محمد و علی (علیهما السلام)میپسندد و مقرر فرموده است، تفسیر می‌نماید.
«السلام علیك حین تقرء و تبیّن»( [۱۰] ).
چه خوش است صوت قرآن زتو دلربا شنیدن***به رخت نظاره كردن، سخن خدا شنیدن
هـ ) تعلیم دهنده احكام قرآن:
... صاحب الزّمان و مُظهر الایمان و مُلقِّن احكام القرآن...( [۱۱] )
«سلام خدا بر صاحب الزمان و آشكار كننده ایمان و تلقین و تعلیم دهنده احكام قرآن.»
و) احیاگر قرآن:
در آخر الزمان كه سنّتهای قرآنی به فراموشی سپرده شده و بسیاری از معارف این كتاب الهی از سوی كژ اندیشان به تحریف و تبدیل كشیده شده و حیات و حیات آفرینی آیاتش، در حصار جهل و هوس دنیا پرستان نادیده گرفته شده است، مهدی (علیه السلام)میآید تا احیاگر این معجزه جاوید باشد و اسلام و مسلمین را در پرتو انوار فروزان آن جانی تازه بخشد.
«اللهمّ جدّد به ما امتحی من دینك و أحیِ به ما بُدّلَ من كتابك و أظهر به غُیّر من حكمك».( [۱۲] )
«خدایا از دینت آنچه به نابودی گراییده بوسیله او تجدید فرما. و از كتابت آنچه دگرگونی و تبدیل پذیرفته بوسیله او احیا كن. و از احكامت آنچه را كه تغییر یافته بوسیله او آشكار گردان.»
در قرآن، آیات بسیاری وجود دارد كه به شهادت روایات مستند و معتبر، در باره حضرت مهدی(علیه السلام) و قیام جهانی او نازل گردیده است.
در كتاب شریف «المحجّهٔ فی ما نزل فی القائم الحجّهٔ(علیه السلام)» كه توسط محدث بزرگوار، مرحوم سید هاشم بحرانی و با بهرهگیری از دهها جلد كتب تفسیر و حدیث، تألیف گردیده، مجموعاً (۱۳۲) آیه از آیات كریمه قرآن ذكر شده كه در ذیل هر كدام یك یا چند روایت در تبیین كیفیت ارتباط آیه با آن حضرت(علیه السلام) ، نقل شده است.
در اینجا به ذكر چند روایت در این مورد، بسنده می‌كنیم:
۱) امام صادق (علیه السلام) در باره قول خدای عزّوجلّ: «هو الذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدّین كلّه و لو كره المشركون( [۱۳] )» فرمود:
«به خدا سوگند! هنوز تأویل این آیه نازل نشده است و تا زمان قیام قائم (علیه السلام) نیز نازل نخواهد شد. پس زمانی كه قائم (علیه السلام)به پا خیزد، هیچ كافر و مشركی نمیماند مگر آنكه خروج او را ناخوشایند میشمارد.»( [۱۴] )
۲) امام باقر (علیه السلام) در باره آیه شریفه «و قل جاء الحق و زهق الباطل إن الباطل كان زهوقاً»( [۱۵] ) فرمود:
«زمانی كه قائم(علیه السلام) قیام نماید، دولت باطل از بین خواهد رفت.»( [۱۶] )
۳) امام صادق (علیه السلام) در بیان معنای آیه كریمه «و لقد كتبنا فی الزبور منبعدالذكر أنالأرض یرثها عبادی الصّالحون»( [۱۷] )فرمود:
«تمام كتب آسمانی، ذكر خداست، و بندگان شایسته خدا كه وارثان زمین هستند، حضرت قائم(علیه السلام) و یاران او میباشند.»( [۱۸] )
۴) امام باقر (علیه السلام) در باره قول خدای عزّوجلّ: «الذین إن مكّنّاهم فی الأرض اقاموا الصلوهٔ و آتوا الزكاهٔ...»( [۱۹] ) فرمود:
«اینآیه درحق آل محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) است در حق حضرت مهدی(علیه السلام)و یاران او كه خداوند شرق و غرب زمین را تحت سلطه آنان قرار میدهد و به وسیله آنان دین را پیروز گردانده و بدعتها و باطلها را میمیراند.»( [۲۰] )
۵) امام سجاد(علیه السلام) زمانی كه این آیه شریفه را قرائت نمود: «وَعَد اللّه الّذین آمنوا منكم و عملوا الصالحات لیستخلفنَّهم فی الأرض كما استخلف الذین من قبلهم و لیمكّننّ لهم دینهم الّذی ارتضی لهم و لیبدِّلنّهم من بعد خوفهم أمناً یعبدوننی و لایشركون بی شیئاً»( [۲۱] ) فرمود:
«به خدا سوگند! آنان شیعیان ما اهلبیت هستند، خداوند ـ آن خلافت در زمین و اقتدار بخشیدن به دین را ـ به وسیله آنان و به دست مردی از ما، كه مهدی این امت است، تحقق خواهد داد و هم اوست كه پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)در بارهاش فرمود: اگر از عمر دنیا جز یك روز باقی نمانده باشد، خداوند همان روز را آنچنان طولانی خواهد كرد كه مردی از خاندان من كه همنام من است فرا برسد و زمین را آنچنان كه از ظلم و جور پر شده باشد، از عدل و داد آكنده سازد.»( [۲۲] )
۶) امام صادق (علیه السلام) فرمود: «آیه «أمّن یجیب المظطرّ اذا دعاه و یكشف السّوء و یجعلكم خلفاء الأرض»( [۲۳] ) در باره قائم از آل محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) نازل شده است. به خدا سوگند، او همان مضطرّ درماندهای است كه چون در مقام ابراهیم دو ركعت نماز گزارد و فرج خویش از خدا بخواهد، خداوند دعایش را اجابت كند و بدیها را برطرف سازد و او را در زمین خلیفه قرار دهد.»( [۲۴] )

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد مقدس جمکران