سیطره « آیپک » بر ایالات متحده

صهیونیسم نام یک جنبش سیاسی است که خاستگاه اصلی آن در اروپا به خصوص ایالات متحده آمریکا می باشد. صهیونیسم مجموعه ای از یهودیان و غیر یهودیان است که به آرمان صهیونیسم معتقد هستند و با استفاده از نفوذ سیاسی ـ اقتصادی خود در نظام سیاسی کشورهای غربی علی الخصوص ایالات متحده بطور غیر مستقیم مداخله می نمایند تا زمینه ای برای رسیدن به اهداف خود مهیا سازند. در حقیقت راه میانبری که برای هر چه زودتر رسیدن به این اهداف انتخاب نموده اند تقویت و گسترش فعالیت های سازمان ها و لابی های صهیونیستی در این کشورهاست که از مهمترین و بانفوذترین این لابی ها « کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل موسوم » به « آیپک » است .
این کمیته با نفوذ بسیار و لابی قوی که در کاخ سفید و بخصوص کنگره آمریکا دارد منافع اسرائیل را با منافع آمریکا در هم آمیخته است و به نوعی از قدرت سیاسی آمریکا در جهان به نفع خود و بعنوان ابزاری برای اعمال استراتژی ها و سیاستهایش بهره می جوید و از طرفی نیز آمریکا اسرائیل را مهره اصلی خود در منطقه حساس خاورمیانه بحساب می آورد.
● رابطه صهیونیسم و اسرائیل
در دوران زایش اسرائیل از سوی صهیونیسم ابهامی در تمییز منافع این دو وجود نداشت . در آن زمان اسرائیل بعنوان یک رژیم کوچک و ناتوان که در حلقه محاصره اعراب بود بطور کامل حیات و ممات خود را وابسته به پشتیبانی سازمان های صهیونیستی می دانست و خدمات زیر را از آنها دریافت می کرد :
۱) تشویق و سازماندهی اقامت و سازماندهی یهودیان در اسرائیل
۲) تامین هزینه های اقامت وسازماندهی یهودیان در اسرائیل
۳) تامین هزینه های سنگین تسلیحاتی اسرائیل برای مقابله با مقاومت فلسطین
۴) مشروعیت بخشیدن به حاکمیت دولت یهود در فلسطین تحت عنوان « اسرائیل » در سازمانهای بین المللی .
یکی از مهمترین راهکارهای سران صهیونیست جهت حفظ گسترش و مشروعیت دادن به خود انسجام بخشیدن به جامعه یهودیان است . لذا در این موضوع اسرائیل و صهیونیسم هر دو وحدت نظر دارند که برای بهره گیری از یهودیان به یکدیگر نیازمند می باشند. به ویژه در امر یهودیزه تر کردن جوامع یهودی اروپا و آمریکا چرا که به تدریج این جوامع بااتخاذ روش هایی همچون ازدواج با غیر یهودیان و عدم پایبندی به اصول مذهبی یهود و همچنین عدم درک ضرورت و فلسفه مهاجرت به اسرائیل استوانه اصلی قدرت و مشروعیت اسرائیل و سازمان های صهیونیستی را با خطر مواجه می سازند حتی عده ای ازیهودیان در سال های اخیر از دین یهودیت دست کشیده اند که نمونه های آن را می توان در روسیه و پرتقال مشاهده کرد.
بطور کلی اسرائیل صرفا پایگاه و عامل و ابزار فوق استراتژیک صهیونیسم است . در حقیقت از طریق اسرائیل فرصت ها و امکاناتی برای صهیونیسم مهیا می شود. از جمله استفاده از اسرائیل برای :
▪ مشروعیت بخشیدن به فعالیت های سیاسی اقتصادی و فرهنگی سازمان های صهیونیستی
▪ سمبلی از وحدت یهودیان
▪ پایگاهی برای صهیونیست ها و اعمال تروریستی آن ها
▪ القای همسان بودن یهودستیزی با اسرائیل ستیزی و مظلوم نمایی برای مشروعیت بخشیدن به موجودیت خود
▪ تحقق وعده های صهیونیسم مذهبی
▪ وادار نمودن کشورهای اروپایی به پرداخت غرامت و دیگر کمک ها
▪ حضوری مغرضانه در منطقه حساسی همچون خاورمیانه از طریق ایجاد تنش همیشگی در این منطقه .
بنابر این ضامن بقای اسرائیل تقویت هر چه بیشتر سازمانها و لابی های قدرتمند صهیونیستی بویژه در ایالات متحده و کشورهای غربی و به خصوص قدرتمندترین آن ها « آیپک » است .
آیپک
جمعیت یهودیان آمریکا حدود ۶ میلیون نفر برآورد شده که کمتر از ۲ % کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهد . اما یهودیان آمریکا با ایجاد تشکل های مهم و ارتباط کامل بین منافع آمریکا و صهیونیسم به یکی از بانفوذترین گروه های تاثیرگذار در سیاست خارجی دولت آمریکا تبدیل شده اند . آن ها یکی از اهداف خود را نفوذ در کانون های قدرت ایالات متحده تعیین نموده اند . از میان ۲۸۱ سازمان یهودی و ۲۵۰ اتحادیه منطقه ای یکی از مهمترین لابی های یهودیان در آمریکا کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل موسوم به « آیپک » می باشد که از دهه ۱۳۲۹ شروع به فعالیت نموده و از همان بدو تاسیس هدف خود را تلاش برای تصویب قوانینی در جهت حمایت از اسرائیل اعلام کرده است . این کمیته دارای دفاتر و مراکز منطقه ای در سراسر آمریکا و بیت المقدس می باشد و هم اکنون در ۱۰ کشور دیگر دفاتر خود را تاسیس کرده است بخش های مهم این سازمان عبارتند از : حوزه قانونگذاری سیاست خارجی امور سیاسی بخش ارتباطات بخش توسعه و گسترش رهبری سیاسی .
مقر اصلی آیپک در مرکز هیل دی سی می باشد. آیپک اعضای خود را از بین صهیونیستها (یهودیان و غیریهودیان ) انتخاب می کند که در حمایت از اسرائیل و کانالیزه کردن سیاست خارجی آمریکا در راستای منافع این رژیم اتفاق نظر دارند. آیپک یک کنفرانس سالانه برگزار می نماید و در آن به تعیین خط مشی کلی کمیته می پردازد که در بیشتر مواقع رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر رژیم صهیونیستی یکی از سخنرانان مهم آن هستند . این کمیته اینک ۸۵ هزار عضو دارد که ۳۲ ۴ میلیون دلار بودجه آن را جهت تقویت و توسعه بستر روابط اسرائیل و آمریکا صرف می کنند.
آیپک بعنوان یک سازمان تحولاتی دارای سه دوره مختلف پس از تاسیس بوده است که این سه دوره را می توان در دوره های تغییر مدیران اجرایی آن جستجو کرد; کینان (ریاست آیپک ۱۳۵۳ ـ۱۳۳۰ ) موریس امیتی (۱۳۵۹ ـ۱۳۵۳ ) و تام دین (۱۳۶۲ ـ۱۳۵۹ ) . کینان قبل از تصدی ریاست آیپک یکی از اعضای هیات نمایندگی اسرائیل در داخل سازمان ملل بود . سپس او از این هیئت استعفا داد ولی باز هم در داخل خاک آمریکا باقی ماند و به فعالیتهایش به نفع اسرائیل ادامه داد وبالاخره نیز در سال ۱۳۳۰ بعنوان اولین رئیس کمیته آیپک انتخاب گردید. او در دوران ریاستش به برقراری روابط شخصی با تصمیم گیران سیاسی آمریکا و ایجاد مقبولیت و محبوبیت برای خود و سازمانش پرداخت . وی همچنین سعی کرد که سازمانش را بعنوان کارشناس در امور خاورمیانه بقبولاند.
در سال ۱۳۵۳ موریس امیتی به ریاست این کمیته منصوب گردید و پس از وی نیز تام دین در سال ۱۳۵۹ این دو تن جسارت و توانایی بیشتری در ادامه این تکاپوهای سیاسی داشتند. آن ها تلاش خود را روی جذب افراد غیر یهودی در این سازمان معطوف کردند تا هر چه بیشتر در بین غیر یهودیان حامی وطرفدار پیدا کنند و نیز منافع خود را با جامعه سیاسی آمریکا گره بزنند. هم اکنون نیز برنیس منوچهریان ریاست آیپک را بر عهده دارد . در حقیقت آیپک فعالیت رسمی خود را با بودجه ۵۰ هزار دلاری و تعداد بسیار کمی کارمند آغاز کرد . ولی باگسترش فعالیت هایش و همچنین حمایت ایالات متحده از آن این بودجه در سال ۱۳۷۱ به ۱۵۰ میلیون دلار همراه با ۱۵۰ کارمند رسید و هم اکنون نیز تعداد نمایندگان آن نسبت به سال های گذشته ۳۰۰ درصد افزایش یافته است .
در کنفرانس سالیانه این کمیته در سال ۱۳۸۴ مقامات سرشناسی همچون کاندولیزا رایس (وزیر امورخارجه ایالات متحده ) دنیس هسترت (سخنگوی مجلس نمایندگان ) بیل فرست (رهبر اکثریت سنا) هری راید (سناتور دموکرات ) نانسی پلوسی (عضو مجلس نمایندگان ) هیلاری کلینتون (سناتور دموکرات از نیویورک ) آریل شارون (نخست وزیر اسبق اسرائیل ) تسفی لیفنی (وزیر دادگستری اسرائیل ) ناتان شارانسکی (وزیر امور اورشلیم ) کن ملمان (رئیس کمیته ملی جمهوریخواهان ) هاوارد دین (رئیس کمیته دموکراتها) و بسیاری از شخصیت های مهم دیگر از سخنرانان این کنفرانس بودند.
یکی از عوامل اصلی موفقیت آیپک توانایی این کمیته در گزینش طرح هایی است که می توانند با دنبال کردن آن ها به موفقیت برسند. آیپک همچنین این توانایی را دارد که با تغییر وضعیت سیاسی اطراف روش فعالیت خود را نیز تغییر دهد. به معنای دیگر آیپک در فعالیت هایی وارد می شود که امکان دستیابی به موفقیت در آن تضمین شده باشد. در این جا به اهمی از فعالیت های آیپک در حمایت از اسرائیل می پردازیم :
۱) اتحاد میان سازمان ها و موسسات یهودی وکمک به یکپارچگی آنان در جهت حمایت از اسرائیل
۲) نفوذ در سازمان های تصمیم گیری آمریکا و تشکیل یک لابی مستحکم و هماهنگ
۳) جلب نظر افکار عمومی جهت حمایت از اسرائیل
۴) تربیت نسل آینده ای از حامیان اسرائیل
۵) آمیخته کردن سیاست خارجی آمریکا با سیاست خارجی اسرائیل
۶) توسعه روابط ایالات متحده و اسرائیل
۷) ارائه کمک های نظامی و نقدی حتی در برخی موارد بلاعوض برای تقویت هر چه بیشتر اسرائیل
۸) تلاش برای خارج ساختن اسرائیل از انزوا در سازمان ملل و تبدیل آن به یک نیروی محرک و موثر
۹) فشار به دولت آمریکا برای حمایت و دنبال کردن صلح خاورمیانه جهت تامین منافع اسرائیل
۱۰) حمایت همه جانبه مادی و معنوی از اسرائیل در مقابل تهدیدات
۱۱) حمایت از به رسمیت شناخته شدن بیت المقدس بعنوان پایتخت اسرائیل
۱۲) فشار به دولت ایالات متحده جهت حضور اسرائیل تحت پوشش شرکتهای تجاری در مناطق تحت اشغال آمریکا در خاورمیانه
● تسلط بر آمریکا
کمیته آیپک در شرایط کنونی که آمریکا و جناح جنگ طلب حاکم بر آن در پی بزرگنمایی تهدیدات امنیتی برای آمریکا هستند بر گستره تلاش های خود به شدت افزوده است . یکی از روش های کمیته در فرآیند تصمیم گیری در آمریکا این است که از طریق گروه هایی موسوم به « پک ها » در سراسر ایالات متحده به سیاستمداران بطور غیرمستقیم کمک نماید. در صورتیکه نماینده ای اظهار مخالفت نماید آن را در سطح وسیعی به اطلاع جوامع یهودی می رسانند تا وی را تحت فشار قرار دهند. روش دیگری که کمیته در پیش می گیرد استفاده از فشارهای عاطفی و روانی است و با ذکر گذشته یهودیان و عنوان نمودن این مسئله که این تصمیم عواقب خطرناکی برای یهودیان دارد فرد را تحت فشار قرار می دهند. آیپک در موارد گوناگونی برای دیدارها و ملاقات های اعضای کنگره فهرستی کامپیوتری تهیه کرده و از آن ها بعنوان برگ برنده استفاده می کند تا در صورت مخالفت افراد مذکور با اسرائیل در انتخابات بعدی از آنان حمایت نکند. تداوم این روند حتی در درون ساختار قدرت در آمریکا هم توام با خفقان و نوعی رفتار تحکم آمیز و حتی با حذف مخالفین و آزار معترضین مواجه بوده و هست . افراد و گروه هایی که نخواهند با روند مورد حمایت آیپک همراهی کنند تدریجا منزوی منفعل و حتی حذف می شوند. در واقع آیپک قدرت تاثیرگذاری بیشتری بر اعضای کنگره دارد تا مسئولان دولت آمریکا این مسئله بدان خاطر است که دولت آمریکا دستگاه عریض و طویلی برای سیاست خارجی خود دارد و گاهی تاثیرگذاری بر آن بسیار مشکل می شود. این در حالی است که تاثیرگذاری بر اعضای کنگره به سبب آن که از فشارهای عمومی و تبلیغاتی داخلی تاثیر بیشتری می پذیرند بسیار آسان تر می نماید. به همین سبب آیپک ترجیح می دهد که فشار خود را بر کنگره متمرکز کند.
آیپک سه قدرت رایزینی مستقیم طرفدار زیاد و پول را در کنگره در اختیار دارد. این کمیته هم به حزب دموکرات و هم حزب جمهوری خواه آمریکا کمک کرده است و در برنامه های انتخاباتی هر دو حزب نیز بطور فعال شرکت دارد. اعضای کمیته در ملاقات ها و مذاکرات متعدد با نمایندگان کنگره توانسته اند مصوبات متعددی را به نفع اسرائیل نهایی کنند. در سایت این کمیته اهدافی مانند مهار برنامه هسته ای ایران ـ تامین کمک ۳ میلیارد دلاری برای اسرائیل و تامین بودجه های لازم برای اقدامات مشترک آمریکا و اسرائیل برای مقابله با سلاح های کشتار جمعی و غیرهسته ای ذکر شده است . این کمیته نه بر پایه منافع آمریکا و مردم آن بلکه تنها بر پایه علایق و منافع اسرائیل فعالیت خود را تنظیم کرده است . از این منظر برخی اقدامات تلاش های اعضای آیپک نه در چارچوب منافع آمریکا بلکه علیه آن برآورد شده است .
انکار نمی توان کرد که دیپلماسی جهانی آمریکا بویژه در قلمرو خاورمیانه و دنیای اسلام در دست صهیونیست ها اسیر است و تقریبا موردی نیست که در این زمینه برخلاف نظر صهیونیستها اعلام یا اعمال شود. حمایت بدون قید و شرط از رژیم صهیونیستی اگرچه مورد اتفاق تمامی دولت های آمریکا در طول تاریخ ۶۰ ساله اخیر بوده است ولی بدون تردید جورج بوش چشم و گوش بسته ترین رئیس جمهوری آمریکا در اطاعت از دستورالعمل های آیپک و مراکز صهیونیستی دیگر شناخته می شود. علاوه بر این ها این گروه صهیونیستی علاقمند است که مسئله سیاست خارجی آمریکا در قبال خاورمیانه را به مسئله داخلی در آمریکا تبدیل کند. در واقع آیپک تلاش کرده است که نظر افکار عمومی آمریکا را همیشه به حمایت از اسرائیل جلب کند و فعالیت ضعیف اعراب در این عرصه آنان را در تحقق این هدف موفق تر ساخته است . آمریکا نیز در این میان بدلیل حمایت از منافع اسرائیل محتمل خسارتهای سنگینی شده که از مهمترین این خسارتها می توان به افزایش تنش ها میان آمریکا و کشورهای مسلمان اشاره کرد.
از دیگر موارد تنش زا می توان به رسوایی فردی بنام « جاتان پولارد » به اتهام جاسوسی آشکار برای اسرائیل و مهمتر از آن در سال ۱۳۸۴ رسوایی جاسوسی استیوزوزن (رئیس سابق سیاست خارجی آیپک ) و کیت ویزمن (تحلیل گر آیپک در مساله ایران ) با همکاری یکی از برجسته ترین تحلیلگران پنتاگون و عضو کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل لری فرانکلین در زمان دونالد رامسفلد در خصوص ربودن اطلاعاتی درباره ایران و عراق اشاره نمود. با این که همه مدارک و مشاهدات مبین جاسوسی آیپک علیه آمریکا و به نفع اسرائیل بود ولی مقامات آمریکایی تلاش گسترده ای برای سرپوش گذاشتن بر این قضیه آغاز کردند که چرا اسرائیل حاضر شده است بر ضد بهترین و نزدیکترین دوست و هم پیمان خود یعنی ایالات متحده آمریکا جاسوسی کند و از آن طرف این که چرا آمریکا در قبال آن واکنشی نشان نداده است و این روند تاثیر در روابط دوستانه اش با اسرائیل نداشته است بیشتر به یک لطیفه شبیه است تا واقعیت ! و دلیلی نیز جز این نمی تواند داشته باشد که آیپک تا مغز استخوان نظام سیاسی و اقتصادی حاکم بر آمریکا نفوذ کرده است پس منافع اسرائیل منافع آمریکاست .
● جهان اسلام هدف « آیپک »
بسیاری از منافع آمریکا و اسرائیل بر اهمیت نقش این کمیته در تنظیم روابط آمریکا و اسرائیل تاکید دارند و به ویژه با توجه به سیاست های آمریکا در قبال جهان اسلام آن را بسیار نافذ می دانند. این افراد آیپک را ابزار مناسب برای تاثیرگذاردن سیاست آمریکا در این زمینه تلقی می کنند. آنچه در این میان مشهود است ارائه تحلیل های جهت دار و خصومت آمیز علیه کشورهای پیش روی اسلامی و القای آن در مراکز تصمیم گیرنده در گوشه و کنار جهان از طرف این سازمان است .
با کنکاش در عملکرد سال های اخیر صهیونیست ها علیه اسلام و نهضت بیداری اسلامی بهتر می توان دریافت که مولفه های اصلی سیاست اسرائیل و صهیونیستها کدامند. این سیاستها در اجلاس اخیر « آیپک » در آمریکا هم دقیقا مورد تاکید قرار گرفت :
▪ معرفی ایران و انقلاب اسلامی بعنوان یک خطر برای جامعه جهانی و اعلام این که تنها راه مبارزه با آن بکارگیری تمامی امکانات از طریق تمامی کشورهاست .
▪ بزرگنمایی درباره اهداف و برنامه های به خصوص هسته ای ایران و تحریک افکار عمومی جهان با چسباندن برچسب حامی تروریسم بر ایران و دیگر مسلمانان جهان
▪ تشویق و حتی تهدید سایر کشورها و حتی شرکتهای تجاری ـ صنعتی و بانکها به تحریم ایران بخصوص در عرصه سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز و ایجاد و اعمال دیگر موانع و فشارهای سیاسی ـ اقتصادی ـ تبلیغاتی علیه ایران
▪ ایجاد یک حلقه محاصره سیاسی ـ تبلیغاتی ـ امنیتی پیرامون ایران و تلاش برای تنگ کردن این حلقه محاصره
▪ جلوگیری از فراگیری و آموزش و ارسال علوم و فن آوری های نوین بخصوص در زمینهای فضائی ـ موشکی ـ بیولوژیکی و هسته ای به ایران بخصوص از طریق کمپانی های خارجی
▪ فشار بر روسیه به خاطر همکاری با ایران
▪ فشار بر دولت آمریکا در خصوص چگونگی رفتار با ایران به معنی تعیین و تبیین خط مشی سیاسی کاخ سفید و بخصوص کنگره آمریکا در قبال ایران
البته تصادفی نیست که در جریان اجلاس سالانه آیپک این لابی صهیونیستی نه تنها به کشورهای دیگر برای محدودکردن مناسبات اقتصادی تجاری خود با ایران هشدار داد بلکه حتی سعی کرد صندوق های مالی و بازنشستگی آمریکا را هم در خصوص سرمایه گذاری در شرکتهای طرف معامله با ایران تحت فشار قرار دهد. مدیر اجرایی آیپک ادعا کرد از این طریق می توان اثرات مخربی را متوجه اقتصاد ایران کرد و خاطر نشان ساخت که « تحریم های شدید کانون توجه ما برای حفظ فشار بر روی ایران است . »
● نتیجه گیری :
این لابی هیچ گاه مانند سال های اخیر که « پل ولفویتس » « ریچارد پرل » « اسکاترلیبی » و « داگلاس فایت » پست های با اهمیتی را در واشنگتن در اختیار دارند قدرت تاثیر نداشته است . این اشخاص موتور تعیین کننده جنگ عراق بودند و همچنین به شدت بر طبل جنگ علیه سوریه و ایران میکوبند از طرفی اینکه امروز آمریکا ایزوله شده راه حل معضل اسرائیل و فلسطین برایش غیرقابل دسترس شده و تهدیدات تروریستی جهانی بیش از پیش بالا گرفته است از تاثیرات همین لابی اسرائیل است .
نفوذ روزافزون صهیونیستها در شبکه جهانی تبلیغات بویژه در آمریکا به حدی است که عموما خبر و گزارش قابل ذکری در خصوص « خفقان صهیونیستی » حاکم بر مراکز قدرت در آمریکا منعکس و منتشر نمی شود و در حقیقت کسی جرات ورود به این مقولات را به خود راه نمی دهد چرا که می دانند این میوه ممنوعه ایست که چشیدن آن به انزوا و حذف شدن منجر خواهد شد. حال با همه این اوصاف آیا نقش صهیونیست ها در کانون های تصمیم گیری آمریکا را می توان انکار کرد!
کمیته « آیپک » با نفوذ بسیار و لابی قوی که در کاخ سفید و بخصوص کنگره آمریکا دارد منافع اسرائیل را با منافع آمریکا در هم آمیخته است و به نوعی از قدرت سیاسی آمریکا در جهان به نفع خود و بعنوان ابزاری برای اعمال استراتژی ها و سیاستهایش بهره می جوید
مقر اصلی آیپک در مرکز هیل دی سی می باشد. آیپک اعضای خود را از بین صهیونیستها (یهودیان و غیریهودیان ) انتخاب می کند که در حمایت از اسرائیل و کانالیزه کردن سیاست خارجی آمریکا در راستای منافع این رژیم اتفاق نظر دارند
یکی از عوامل اصلی موفقیت آیپک توانایی این کمیته در گزینش طرح هایی است که می توانند با دنبال کردن آن ها به موفقیت برسند به معنای دیگر آیپک در فعالیت هایی وارد می شود که امکان دستیابی به موفقیت در آن تضمین شده باشد
آیپک سه قدرت رایزینی مستقیم طرفدار زیاد و پول را در کنگره در اختیار دارد. این کمیته هم به حزب دموکرات و هم حزب جمهوری خواه آمریکا کمک کرده است و در برنامه های انتخاباتی هر دو حزب نیز بطور فعال شرکت دارد
حمایت بدون قید و شرط از رژیم صهیونیستی اگرچه مورد اتفاق تمامی دولت های آمریکا در طول تاریخ ۶۰ ساله اخیر بوده است ولی بدون تردید جورج بوش چشم و گوش بسته ترین رئیس جمهوری آمریکا در اطاعت از دستورالعمل های آیپک و مراکز صهیونیستی دیگر شناخته می شود

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی