طراحی الگوی سنجی تخمین CO۲ ناشی از مصارف انرژی در کشور

یکی از عوامل اصلی و دخیل در رشد اقتصادی جوامع پیشرفته، تکنولوژی و استفادهٔ بهینه از انرژی‌های تجدیدناپذیر (سوخت های فسیلی) است. استفاده از این انرژی‌ها از یک‌سو تسهیلات فراوانی برای جوامع بشری به ارمغان آورده و از سوئی دیگر منجر به تغییر شرایط اقلیمی، آثار گلخانه‌ای گرمایش جهانی، بارش باران‌های اسیدی، پراکنش مواد سرطان‌زا، دود و سایر مواد آلاینده گردیده است. تخریب محیط زیست در کشورهای توسعه‌یافته با رشد اقتصاد منطبق است اما در کشورهای در حال توسعه این موضوع مشاهده نشده و بهره‌برداری بی‌رویه از منابع زیست محیطی دستاورد اقتصادی عمده‌ای در این کشورها نداشته و کماکان این جوامع در چرخهٔ فقر گرفتار بوده و به تخریب محیط‌زیست خود مشغول‌اند. بنابراین توسعهٔ تولید، انتقال و استفاده از انرژی باعث تغییراتی در محیط زیست می‌شود. یکی از عوامل اصلی دخیل در تغییرات اقلیم، گازهای گلخانه‌ای هستند که مهم‌ترین آن گاز CO۲ می‌باشد که به تنهائی نیمی از آثار انسان‌ساختی تغییر در شرایط اقلیمی را به آن منتسب می‌کنند. براساس گزارش IPCC ثابت نگه‌داشتن مقدار گاز CO۲ در سال ۱۹۹۰ مستلزم کاهش میزان انتشار این نوع گازها بین ۶۰ تا ۸۰ درصد در مقیاس جهانی بود که در آن صورت تنها شامل کشورهای صنعتی نمی‌شد زیرا اطلاعات اولیه حاکی از آن بود که انتشار این گازها توسط کشورهای در حال توسعه پس از ۲۰۲۰ بیشتر خواهد شد.

مریم صادقی

منبع : مرکز آمار ایران