شب‌های قدر، تقدیر آینده

مومنان یک سال مالی دارند برای محاسبه خمس و زکات؛ یک وعده هم سالا‌نه با دل خودشان و خدایشان که حساب و کتاب پس بدهند. هرکاری ادواتی دارد و شرایطی. برای گذراندن این شب‌ها اول از همه باید دل را همراه برد. باید دل داد به این شب‌ها که ما را می‌برند تا روزهای مماس با آینه. باید به تماشا نشست تا کجا شب‌ناله‌ها به معراج می‌روند. آری! شب‌های قدر را باید قدر دانست. از بوی <بک یا اللّه> و <الغوث>، تبلوری تازه ریخته می‌شود در مسجدها و مأذنه‌ها. شب‌هایی که قرار است علا‌وه بر حساب و کتاب گذشته، تقدیر آینده هر کس را هم رقم بزندبه نام <شب‌های قدر>؛ شب‌هایی که آنقدر کشش و جاذبه دارد که نه فقط دل‌های خالص و مومن بلکه خطاکاران و خاطیان هم از جذبه‌اش بی‌بهره نمی‌مانند. در این شب‌ها است که آدم‌ها باز به خود می‌آیند و بیش از پیش عاشق می‌شوند.
عشق این شب‌ها از جنس دیگری است. پرتوی از تجلیات لا‌یزال الهی است که در دل بندگان خاص می‌افتد تا آنها را به نهانخانه اسرار بیاگاهاند و از تیرگی‌ها رهایی بخشد. و اینک بار دیگر شب‌های قدر فرا رسیده؛ شب‌هایی که در تیرگی شب، روشنی روز را نوید می‌دهند؛ شب‌هایی که سراسر مهر است و رحمت و امید و نعمت. عید اولیای الهی و بهار قرآن، گلستان دعا و بوستان مناجات با معبود. عاشقان کوی دوست ماه‌ها است‌ که در انتظار فرا رسیدن این ماه و شب‌هایش هستند. از رجب به استقبالش شتافتند تا با زلا‌ل عطوفت الهی غبار از جان و زنگار از قلب خویش بزدایند. آری، باز شب‌های قدر و ایام ضیافت الهی فرا رسیده و باز هم نفخات الهی وزیدن گرفته و رحمت و مغفرت خداوند بیش از پیش بر بندگان نازل می‌شود و آنها که لطف و عنایت خداوندی در این ماه مبارک شامل حالشان شده است بر خوان گسترده نعمتش می‌نشینند و روح و جان تشنه خویش را سیراب می‌کنند. راز و نیازها رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرد و درهای عفو و رحمت گشوده می‌شود. باید همه با چراغی که دست این شب‌ها است، روشن شویم. معلوم نیست چند <جوشن کبیر> دیگر می‌توان زیست.

سودابه رادفرد

منبع : روزنامه اعتماد ملی