میرزا محمدتقی بهار

جنسیت: مرد
نام پدر: حاج میرزا محمدکاظم صبوری
تخلص: بهار
تولد و وفات: (۱۲۶۶ -۱۳۳۰) شمسی
محل تولد: ایران - خراسان - مشهد
شهرت علمی و فرهنگی: اندیشمند ، نویسنده ، محقق ، روزنامه‌نگار ، استاد دانشگاه و شاعر
ملقب به ملک‌الشعراء. در مشهد متولد شد ، پدر وی ملک‌الشعراء آستان قدس رضوی بود. بهار تحصیلات مقدماتی را نزد پدر خود آموخت و علوم ادبی و عربی متداول زمان خود را از استادان مشهور خراسان چون ادیب نیشابوری فراگرفت. در نوجوانی پدر خود را ازدست داد و از همان اوان شعر می‌سرود. بعد از مرگ پدر ، به‌ فرمان مظفرالدین‌شاه ، لقب ملک‌الشعرائی آُستان قدس رضوی را یافت. وی در نهضت مشروطه‌طلبان مجاهدت‌ها کرد. در سال ۱۳۲۸ق ، "روزنامۀ نوبهار" و در سال ۱۳۲۹ق "هفته‌نامۀ بهار" را نشر داد. در سال ۱۳۳۳ق از طرف مردم مشهد به ‌نمایندگی مجلس شوراء ملی انتخاب شد و رهسپار تهران گردید. در سال ۱۳۳۶ق انجمن ادبی دانشکده را با "مجلهٔ دانشکده" که منتسب به همان انجمن بود ، تأسیس کرد و در همان سال به‌تجدید انتشار "روزنامۀ نوبهار" همت گماشت. در سال ۱۳۳۸ق مدیریت روزنامۀ "ایران" ، که نیمه‌رسمی بود ، به‌ وی محول گردید. از طرف مردم تهران دوبار به نمایندگی مجلس شوراء ملی انتخاب گردید و در سال ۱۳۲۴ش به وزارت فرهنگ برگزیده شد. در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران تدریس می‌کرد و تا پایان عمر در این خدمت باقی ماند. به‌منظور مداوا به سویس رفت و پس از چندی اقامت در آنجاف به‌تهران بازگشت و به تألیف و تحقیق و تصنیف پرداخت. وی واپسین قصیده‌سرای بزرگ فارسی است. در تهران وفات یافت و در گورستان ظهیرالدوله به‌ خاک سپرده شد. از او آثار بسیاری به‌جای مانده است ، از جمله: تصحیح "تاریخ سیستان"؛ "مجمل‌التواریخ والقصص" و "سبک‌شناسی" ، در سه مجلد؛ "تاریخ احزاب سیاسی"؛ "چهار خطابۀ منظوم"؛ " ترجمۀ احوال محمدبن جریر طبری"؛ "رسالۀ زندگی مانی"؛ "بهار و ادب فارسی" ، مجموعهٔ مقالات؛ تصحیح "جوامع‌الحکایات عوفی" و "تاریخ بلعمی"؛ "دیوان" اشعار ، در دو مجلد.

منبع : مطالب ارسالی