روزنه های روح

آدم ها براساس نیازها و توانایی هایی که در خود دارند آسمان قلب و ذهن شان گسترده می شود این که هر آدمی چند روزنه در روح و ذهن اش دارد چیزی است که نشانگر توانمندی ها و قدرت اوست.
هر چه بتوان بر وسعت روح روزنه هایی بیشتر به سوی آسمان آبی و حقیقت گشود بیشتر می توان از پرتوهای نورانی و گرمابخش انرژی بهره مند شد. آن وقت است که روح در تماس بیشتری با گرما و نور قرار خواهد گرفت و طراوت بیشتری خواهد یافت. برای این که روحمان را تازه کنیم باید جرأت یابیم که خود را از خیلی از مرزها عبور دهیم، قدم گذاشتن در این جاده ها به آسانی امکانپذیر نیست.
اگر بخواهیم به آسمان حقیقت نزدیک شویم باید از خیلی چیزها فاصله بگیریم.
فاصله از حسادت ها، کینه ها، دشمنی ها، دروغ گویی ها، بدبینی ها، بدطینتی ها و.‎.‎. همه روزنه هایی هستند که گشودن شان برای ما و آنهایی که در کنارمان زندگی می کنند، منبع خوبی خواهد بود.
نزدیک شدن به مرزهای مهربانی، دوستی، صفا، صمیمیت، آرامش و ‎.‎.‎. روزنه هایی هستند که اگر گشوده شوند هیچ گاه احساس تنهایی، کسالت ، بی کسی و غم در دل کسی به وجود نخواهد آمد.
باور کردن این که چقدر به این روزنه ها نیازمند هستید، آسان است اما وقتی بخواهیم پای در جاده و راه بگذاریم، بی تردید خواهیم افتاد زیرا روزنه های روح آنقدر با عظمت هستند که دلی به پهنای افق و روحی به پاکی آسمان طلب می کند، با این حال باید باور کرد که آسمان روحمان را از روزنه ها خالی نگذاریم.

فاطمه فیضی

منبع : روزنامه ایران