پرونده های تروریستی موساد

در پی حوادث تروریستی ۱۱ سپتامبر، سؤالات بیشماری پیرامون مسئولیت بالقوه سرویس های اطلاعاتی اسرائیل در ماجرا، برای بسیاری از مردم مطرح گردید.
در واقع، به خاطر می آوریم یهودیانی که در برج های دوقلوی «نیویورک» اشتغال داشتند، به هنگام این انفجارهای بی سابقه- که به بهای جان نزدیک به ۳ هزار تن تمام شد و عامل راه اندازی تهاجم آمریکا به افغانستان و سپس عراق و اشغال این کشورها گردید- در برج ها حضور نداشتند...
در جهان مالی نیز، گاه دامن زدن به افزایش بی رویه قیمت ها چندان بد و نادرست به نظر نمی رسد... بدینسان، پیش آمده که از اقدامی تروریستی در زیر «لوای دروغین» در جهت اعمال نفوذ و دستکاری در بازارهای بین المللی با هدف دستیابی سریع به سودهای کلان بهره جویی شده است. روزنامه «واشنگتن پست» در این ارتباط به ماجرای دو آمریکایی به نام های «جی اوبری الیوت» و «رولف دانبیر» اشاره می کند که در گذشته به این اتهام که قصد داشتند پل رودخانه «کافو» در زامبیا را- که تنها پل ارتباطی ایالت زامبیایی «کوپربلت» برای تامین نیازهای مردم منطقه بود- منفجر سازند، دستگیر شدند.
در همین زمان، تعدادی اسرائیلی نیز به نام های «ویولت الیوت»، «افرائیم رونن»، «بنیامین ادویی»، «اسحاق مارکوویچ» و «رافائل تزریانو»، پس از آن که «شین بت»، سرویس امنیتی اسرائیل و «اف بی آی» آمریکایی به توطئه آنان برای انفجار پل زامبیا به منظور افزایش نرخ جهانی مس پی بردند، در «تل آویو» بازداشت گردیدند. «جی الیوت» پیش از این به «تل آویو» رفته بود تا تعدادی کارشناس مواد منفجره برای انفجار پل زامبیایی استخدام کند. مقامات انتظامی زامبیا و آمریکا مجبور به ارائه اطلاعاتی در مورد این توطئه شدند.
با این که طرح توطئه اتباع اسرائیلی و آمریکایی بر ضد پل ارتباطی زامبیا اخیراً تیتر اول بسیاری از روزنامه ها را پر کرده است، اما این ماجرا در ۹ نوامبر ۱۹۶۶ در «واشنگتن پست» فاش گردید.
در سال ۱۹۵۴، «پینهاس لاوون» وزیر جنگ اسرائیل، مخفیانه حمله ای تروریستی را علیه کتابخانه سرویس اطلاع رسانی آمریکا در «قاهره» مصر تدارک دید... و آن نیز، به گونه ای که آمریکایی ها دولت «جمال عبدالناصر» را مسئول دانستند.
در نوامبر ۱۹۶۸، «شاه حسین» اردن کشف کرد که اسرائیل در پشت گروه کماندویی «کاتب النصر» قرار دارد که به سفارت آمریکا در «امان» حمله برده، موجبات مرگ ۲۹ غیرنظامی و مأمور امنیتی را فراهم آورده بودند. اسرائیل امیدوار بود که آمریکا مسئولیت این انفجار را به گردن اردن بیندازد.
«ایلیچ رامیرز سانچز» که به نام «کارلوس کفتار» نیز شناخته می شود، مدعی شد که «موساد» عامل مرگ دو مأمور پلیس فرانسوی و خبر چین لبنانی در سال ۱۹۷۵ بوده است. «ریمون دوس» و «ژان دوناتینی»، دو مامور فرانسوی و «میشل موخربل» لبنانی پیرامون حمله ای تروریستی علیه هواپیمای «ال آل ایرلاینز» در فرودگاه «اورلی» پاریس به تحقیق مشغول بودند. «کارلوس» اعلام کرد که «موساد» سعی داشته است توطئه ای به راه اندازد و وی را مسئول کشتار قلمداد کند.
در سال ۱۹۸۶، «محمد شرف الدین» وزیر اطلاع رسانی لیبی، اعلام کرد که عوامل «موساد» به انفجارهایی تروریستی در غرب اروپا علیه اهدافی آمریکایی اقدام کرده اند تا لیبی را متهم جلوه دهند. وی تصریح کرد که اسرائیل با این کار امید داشته است ناوگان ششم آمریکا در اقدامی تلافی جویانه به لیبی حمله کند.
به هنگام اقدامات تروریستی ۱۱سپتامبر۲۰۰۱»، برخی از مأموران اطلاعاتی اسرائیل که خود را «کارگران حمل و نقل مبلمان» جا زده بودند، در «نیوجرسی» و «نیویورک» دیده شده اند که از وقوع این انفجارها ابراز شادمانی می کرده اند. بعضی از آنان نیز خود را به شکل و شمایل اعراب درآورده بودند. «بل» همانگونه که در توطئه سال ۱۹۶۶ در زامبیا نیز عمل کرد، با معطوف ساختن توجهات به این موضوع که «شین بت» دیگر با سرویس های انتظامی غربی همکاری ندارد، اعلام داشت که مأموران «شین بت» که گذرنامه های کانادایی داشتند، در زیر لوایی دروغین درسال ۱۹۹۷ در اردن و درسال ۲۰۰۲ درغزه دست به تعدادی عملیات زدند. حاصل عملیات اردن خروج سفیر کانادا از تل آویو بود. موضوع ماجرای سال ۱۹۹۷ - با دخالت مأموران «موساد» که خود را کانادایی جا زده بودند- مسموم کردن «خالد مشعل»، رهبر حماس، در«امان» بود. اما، هنگامی که «شاه حسین» تهدید کرد با اقدامی تلافی جویانه به این حادثه پاسخ خواهد گفت، اسرائیل نیز مجبور شد پادزهر سم بکار رفته را ارائه دهد تا زندگی «مشعل» نجات یابد.
درسال ۱۹۹۱، «موساد» با تشکیل گروه چریکی لیبیایی درچاد و مسلح کردن آن، ردپای خود را در تلاشی که برای سرنگون ساختن «معمر قذافی» انجام گرفته بود، پنهان داشت.
«موساد» به گونه ای عمل کرده بود تا عربستان سعودی هزینه عملیات را تأمین کند. البته، این نه اولین بار بود و نه آخرین باری که «موساد» و سعودی ها در اقدامی خطرناک زیر لوایی دروغین با یکدیگر همکاری می کردند. و رویدادهای ۱۱ سپـتامبر خود شاهد این ماجراست.
درسال ۱۹۹۷، «یهودا گیل» یک مأمور ارشد «موساد» که مأموریش نظارت بر سوریه بود، درحالی کشف شد که گزارشاتی دروغین درباره«تهدید» سوریه ارسال می داشت و تبلیغات گسترده ای نیز در این زمینه به راه انداخته بود. و این گزارشات از سوی نخست وزیر «بنیامین نتانیاهو» نیز جهت واشنگتن و لابی صهیونیست که درپایتخت آمریکا عمل می کرد، تأیید شده بود. از دیگر سو کاشف بعمل آمد که «گیل» پولی را که «موساد» به یک مأمور سوری در «دمشق» اختصاص داده بود، تا مدت ها پس از مرگ این مأمور به جیب خود سرازیر می ساخت.
یک سند محرمانه «سیا» پیرامون «موساد» که به دست فعالان ایرانی که درسال ۱۹۷۹ کنترل سفارت آمریکا در تهران را به دست گرفته بودند، افتاد -و بعدها نیز به طورکامل انتشار یافت- بر فعالیت های «موساد» درسراسر جهان، به ویژه استراتژی های «زیرلوای دروغین» و تاکتیک های باج گیری مسئولان آمریکایی، صحه می گذاشت. «ایسرهارل»، رئیس سابق «موساد»، گزارش «سیا» را محکوم و آن را با اثری ضد یهودی متعلق به قرن نوزدهم به نام «پروتکل های ریش سفیدان صهیون»، مقایسه کرده است.

منابع: سایت های آنلاین جورنال وآلترانفو

منبع : روزنامه کیهان