شنبه, ۲۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 11 May, 2024
مجله ویستا
رقصنده در طبقهٔ بالا - THE DANCER UPSTAIRS
سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : اسپانیا و آمریکا
محصول : جان مالکوویچ و آندرس بیسنته گومس
کارگردان : مالکوویچ
فیلمنامهنویس : نیکلاس شکسپیر، برمبنای رمانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : خوزه لوییس آلکاین
آهنگساز(موسیقی متن) : آلبرتو ایگلسیاس
هنرپیشگان : خاوییر باردم، خوآن دیهگو بوتو، لورا مورانته، الویرا مینگس، الکساندرا لنکاستر و آلیور کاتن
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۳ دقیقه
̎اگوستین رخاس̎ (باردم) وکیل سابقی است که چون میخواسته بدون واسطه با مقولهٔ بزهکاری و عدالت سروکار داشته باشد، کارآگاه پلیس شده است. به ̎رخاس̎ مأموریت دادهاند تا دربارهٔ عدهای تروریست تحقیق کند که مصمماند به هر ترتیب شده دولت حاکم را ساقط کنند: از شیطنتهای آشفتهکننده (مثل رها کردن جسد حیواناتی که رویشان شعارهای انقلابی نوشته شده در اطراف عمارت کنگره) تا بمبگذاری و سوءقصدهای سیاسی. ̎رخاس̎ چیز زیادی دربارهٔ تروریستها نمیداند و هیچکس هم در نیروهای پلیس از هویت یا مخفیگاه رهبر تروریستها خبر ندارد. در حالیکه ̎رخاس̎، اطلاعات بیشتری دربارهٔ تروریستها کسب میکند، آنان نیز بر شدت عملیات خود میافزایند، و تحقیقات و جستوجوهای ̎رخاس̎ را ضروریتر میکنند. ̎رخاس̎ دختری دارد که نزد زنی به نام ̎یولانندا̎ (مورانته) آموزش رقص میبیند. ̎رخاس̎ و ̎یولاندا̎، آرام آرام شیفتهٔ یکدیگر میشوند ولی پس از مدتی، ̎رخاس̎ متوجه میشود زنی که دوستش دارد ظاهراً برای تروریستهائی کار میکند که او مصمم است ریشهکنشان کند.
● بسیاری از بازیگران تمایل دارند که وقتی خود پشت دوربین قرار میگیرند، حکایتهائی مجلسی تعریف کنند که حرف اصلی را در آنها شخصیتها و شخصیتپردازی میزند. اما در رقصنده در طبقهٔ بالا، نخستین فیلم مالکوویچ بهعنوان کارگردان ـ که پروژهٔ جاهطلبانهای نیز هست ـ او به درامی پیچیده و پر شاخ و برگ پرداخته که بیش از آنکه به فیلمسازان آمریکائی مدیون باشد، وامدار کنستانتین کوستا ـ گاوراس است ـ دینی که با نایش تکهای از حکومت نظامی (۱۹۷۳) بر آن صحه گذاشته است. فیلمنامهٔ شکسپیر که برمبنای رمان خودش و ملهم از اسارت رهبر چریکهای ̎پرو̎ئی، ابیمائل گوسمان در بالای یک استودیوی باله در لیما، نوشته شده، به بازی خارقالعاده و به شدت کنترل شدهٔ باردم مینازد. اگرچه فیلم میتوانسته مختصر و مفیدتر حرفش را بزند و محکمتر به ارتباط اصلی داستان شکل بدهد ولی به هر حال درام جذاب و هوشمندانهای است که متأسفانه، آشفتهکنندهترین جنبهاش انگلیسی حرف زدن بازیگران اسپانیائی/ آمریکای لاتینی آن است. در حالیکه لهجهٔ غلیظ بعضی از بازیگران را گاه نمیتوان درک کرد، ولی ̎زبان̎، حرف اصلی را نمیزند و کارگردان برای رسیدن به هدف خود و غرق کردن تماشاگر، بیشتر به حس و حال و فضای داستان پرداخته است؛ حال و هوای کشوری آمریکای لاتینی که در آن، فساد سیاسی و بیتفاوتی مردم چنان ریشهدار است که حتی وقتی انقلابی خشن در آن صورت میگیرد، توجه هیچکس را جلب نمیکند.
کشور تولیدکننده : اسپانیا و آمریکا
محصول : جان مالکوویچ و آندرس بیسنته گومس
کارگردان : مالکوویچ
فیلمنامهنویس : نیکلاس شکسپیر، برمبنای رمانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : خوزه لوییس آلکاین
آهنگساز(موسیقی متن) : آلبرتو ایگلسیاس
هنرپیشگان : خاوییر باردم، خوآن دیهگو بوتو، لورا مورانته، الویرا مینگس، الکساندرا لنکاستر و آلیور کاتن
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۳ دقیقه
̎اگوستین رخاس̎ (باردم) وکیل سابقی است که چون میخواسته بدون واسطه با مقولهٔ بزهکاری و عدالت سروکار داشته باشد، کارآگاه پلیس شده است. به ̎رخاس̎ مأموریت دادهاند تا دربارهٔ عدهای تروریست تحقیق کند که مصمماند به هر ترتیب شده دولت حاکم را ساقط کنند: از شیطنتهای آشفتهکننده (مثل رها کردن جسد حیواناتی که رویشان شعارهای انقلابی نوشته شده در اطراف عمارت کنگره) تا بمبگذاری و سوءقصدهای سیاسی. ̎رخاس̎ چیز زیادی دربارهٔ تروریستها نمیداند و هیچکس هم در نیروهای پلیس از هویت یا مخفیگاه رهبر تروریستها خبر ندارد. در حالیکه ̎رخاس̎، اطلاعات بیشتری دربارهٔ تروریستها کسب میکند، آنان نیز بر شدت عملیات خود میافزایند، و تحقیقات و جستوجوهای ̎رخاس̎ را ضروریتر میکنند. ̎رخاس̎ دختری دارد که نزد زنی به نام ̎یولانندا̎ (مورانته) آموزش رقص میبیند. ̎رخاس̎ و ̎یولاندا̎، آرام آرام شیفتهٔ یکدیگر میشوند ولی پس از مدتی، ̎رخاس̎ متوجه میشود زنی که دوستش دارد ظاهراً برای تروریستهائی کار میکند که او مصمم است ریشهکنشان کند.
● بسیاری از بازیگران تمایل دارند که وقتی خود پشت دوربین قرار میگیرند، حکایتهائی مجلسی تعریف کنند که حرف اصلی را در آنها شخصیتها و شخصیتپردازی میزند. اما در رقصنده در طبقهٔ بالا، نخستین فیلم مالکوویچ بهعنوان کارگردان ـ که پروژهٔ جاهطلبانهای نیز هست ـ او به درامی پیچیده و پر شاخ و برگ پرداخته که بیش از آنکه به فیلمسازان آمریکائی مدیون باشد، وامدار کنستانتین کوستا ـ گاوراس است ـ دینی که با نایش تکهای از حکومت نظامی (۱۹۷۳) بر آن صحه گذاشته است. فیلمنامهٔ شکسپیر که برمبنای رمان خودش و ملهم از اسارت رهبر چریکهای ̎پرو̎ئی، ابیمائل گوسمان در بالای یک استودیوی باله در لیما، نوشته شده، به بازی خارقالعاده و به شدت کنترل شدهٔ باردم مینازد. اگرچه فیلم میتوانسته مختصر و مفیدتر حرفش را بزند و محکمتر به ارتباط اصلی داستان شکل بدهد ولی به هر حال درام جذاب و هوشمندانهای است که متأسفانه، آشفتهکنندهترین جنبهاش انگلیسی حرف زدن بازیگران اسپانیائی/ آمریکای لاتینی آن است. در حالیکه لهجهٔ غلیظ بعضی از بازیگران را گاه نمیتوان درک کرد، ولی ̎زبان̎، حرف اصلی را نمیزند و کارگردان برای رسیدن به هدف خود و غرق کردن تماشاگر، بیشتر به حس و حال و فضای داستان پرداخته است؛ حال و هوای کشوری آمریکای لاتینی که در آن، فساد سیاسی و بیتفاوتی مردم چنان ریشهدار است که حتی وقتی انقلابی خشن در آن صورت میگیرد، توجه هیچکس را جلب نمیکند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
انتخابات انتخابات مجلس مجلس شورای اسلامی انتخابات مجلس دوازدهم ایران مجلس ستاد انتخابات کشور مجلس دوازدهم رهبر انقلاب دولت دولت سیزدهم رئیس جمهور
تهران هواشناسی فضای مجازی سیل شهرداری تهران سازمان هواشناسی پلیس قتل آتش سوزی آموزش و پرورش ازدواج افزایش حقوق بازنشستگان
قیمت خودرو قیمت دلار چین گاز خودرو قیمت طلا نمایشگاه نفت مالیات بانک مرکزی پالایش و پتروشیمی مسکن دلار
نمایشگاه کتاب کتاب نمایشگاه کتاب تهران سینما تلویزیون سینمای ایران دفاع مقدس حضرت معصومه (س) مهران مدیری سریال
فناوری مغز اینترنت
فلسطین اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه آمریکا جنگ غزه روسیه حماس رفح اوکراین سازمان ملل نوار غزه
فوتبال پرسپولیس سپاهان استقلال لیگ برتر رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ باشگاه پرسپولیس لیگ برتر ایران بازی باشگاه استقلال
هوش مصنوعی اپل ناسا گوگل فیبرنوری ایلان ماسک سامسونگ
وزارت بهداشت سازمان غذا و دارو تخم مرغ توت فرنگی آسم هندوانه کبد چرب