سازمان ملل و اینترنت

یك تصور غلط كه با موجی مشكل ساز به گوش می رسد، آن است كه سازمان ملل قصد دارد اینترنت را به دست گرفته، زیر نظر داشته باشد یا كنترل كند. این نمی تواند صحت داشته باشد. به دور از هر توطئه برای دستیابی به آن، سازمان ملل فقط می خواهد دسترسی جهانی به اینترنت را تضمین نماید. این تلاش سازمان ملل در مركز ثقل اجلاس ماه آتی قرار دارد.با گذشت زمانی كوتاه از عمر آن، اینترنت تبدیل به عامل تحولات بنیادی و حتی انقلابی از زمینه های بهداشت و آموزش گرفته تا روزنامه نگاری و سیاست شده است. در فعالیت های خود سازمان ملل برای توسعه، ما تنها در ابتدای بهره برداری از منافع اینترنت قرار داریم: برای قربانیان بلایا ارائه كمك های سریع تر و بهتر هماهنگ شده؛ برای مردم در نقاط دورافتاده ارائه اطلاعات پزشكی نجات بخش و برای مردمی كه در تله دولت های سركوبگر گرفتار شده اند دسترسی به اطلاعات سانسور نشده و مجرایی برای انتشار شكایات و درخواست كمك هایشان.همچنین ملاحظات قانونی درباره استفاده از اینترنت برای تحریك تروریسم و یا كمك به تروریست ها، اشاعه فحشا، تسهیل در فعالیت های غیرقانونی یا عظمت بخشیدن به نازیسم و سایر عقاید تنفرآفرین وجود دارد. اما سانسوركردن سایبر اسپیس، مطالعه كردن در مورد زیربنای فنی آن و یا تسلیم كردن آن در برابر بازرسی های سخت دولتی به معنی این است كه به بزرگترین ابزار پیشرفت پشت كنیم. دفاع از اینترنت دفاع از خود آزادی است.تا به امروز كنترل موضوعات مربوط به بهره برداری از اینترنت مانند Spam یا تخلفات مربوط به Cyber با روش متفرق و مجزا برخورد شده است، در حالی كه زیربنای اینترنت با همكاری دسته جمعی مؤثر اما غیررسمی بین مؤسسات گوناگون تحت رهبری بخش خصوصی تجاری، جامعه مدنی، دانشگاهها و جوامع فنی مدیریت شده است. اما كشورهای در حال توسعه در پیروی از این فرآیندها مشكل دارند و احساس می كنند در ساختارهای كنترل اینترنت عقب مانده اند.
آنچه ما شاهد آن هستیم آغاز گفت وگو بین دو فرهنگ متفاوت است: از یك سو جامعه غیردولتی اینترنتی با سنت های غیررسمی با تصمیم گیری های از پایین به بالا و از سوی دیگر جهان سازمان های بین دولتی و دولتی بیشتر رسمی. اینترنت برای اقتصاد و مدیریت هر كشوری بسیار مهم شده است به گونه ای كه بسیار ضعیف انگاشته خواهد شد اگر انتظار داشته باشیم كه دولت ها علاقه ای به آن نشان ندهند بویژه از آنجایی كه درخواست خدمات عمومی در مواردی مانند آموزش و مراقبت های بهداشتی حتی گسترده تر خواهند شد. دولت ها نیاز دارند تا سیاست های اینترنتی درست داشته و با یكدیگر و جامعه اینترنتی هماهنگی داشته باشند. اما دولت ها به تنهایی نمی توانند قوانین وضع نمایند. دولت ها باید بیاموزند كه با شركای غیردولتی همكاری نمایند، بعد از همه، آنها هستند كه نقش حساس در ایجاد و هماهنگی اینترنت ایفا می كنند و آنها به عنوان قوای محركه برای گسترش و ابتكار بیشتر باقی خواهند ماند.
در اجلاس قبلی كه در دو سال قبل در ژنو برگزار شد بحث ها در مورد كنترل اینترنت به بن بست رسید. بنابراین كشورهای عضو ملل متحد از من خواستند تا گروه كاری برای بررسی این مسأله ایجاد كنم. این «گروه كاری كنترل اینترنت» یافته های خود را در قالب گزارشی كه منعكس كننده نقطه نظرات اعضای آن است و نه عقاید سازمان ملل، ارائه داد. گروه كاری پیشنهاد ایجاد فضای جدید برای گفت وگو، ایجاد مجمعی كه تمامی شركا را برای سهیم شدن در اطلاعات و بهترین اقدامات گرد هم بیاورد و پیشنهاد بحث مسائل دشوار را داده است، اما گروه كاری توان تصمیم گیری ندارد.
گروه كاری همچنین چندین پیشنهاد برای ترتیبات بازرسی با درجه های گوناگون دخالت دولتی و روابط با سازمان ملل ارائه داده است. هیچ یك نمی گوید سازمان ملل باید اختیار كنترل اینترنت را از نهادهای فنی بگیرد كه اینك این كار را انجام می دهند، هیچ پیشنهادی در مورد ایجاد آژانس جدید سازمان ملل وجود ندارد و بعضی پیشنهاد ها می گوید مدیریت روزمره اینترنت باید به عهده مؤسسات فنی برای محفوظ نگهداشتن آن از سیاست زدگی گذاشته شود. این و سایر پیشنهادها در حال حاضر از سوی كشورهای عضو ملل متحد مورد توجه و بررسی قرار دارند.
همگان بر نیاز مشاركت بیشتر بین المللی در مباحث مربوط به مسائل كنترل اینترنت تأكید دارند. عدم توافق بر موضوع چگونه دست یافتن به آن است. بنابراین اجازه دهید نگرانی خود را از طرح سازمان ملل برای اینترنت كنار بگذاریم كه عدم اجرای آن خود باعث بازشدن جبهه دیگر حمله علیه سازمان ملل خواهد شد و ادامه این مجادله راه به جایی نخواهد برد. سازمان ملل می خواهد گفت وگو و اجماع را در میان شركا ترویج نماید و نهایتاً شاهد این باشد كه تمامی مردم در منافع اینترنت سهیم باشند.
جلسات مقدماتی اجلاس، حق انسان برای خواستن، یافتن و انتقال اطلاعات و عقاید از راه هر رسانه بدون حد و مرز را مورد تأكید قرار داد. من از تمامی شركا دعوت می كنم به گونه ای مهیا به تونس بیایند تا پلی روی شكاف دیجیتالی ایجاد كنند، آماده باشند تا جامعه ای باز و فراگیر اطلاعاتی بسازند كه تمامی مردم را غنی و توانمند سازد و آماده باشند تا این هدیه استثنایی را از قرن بیستم به قرن بیست و یكم انتقال دهند.

منبع : روزنامه همشهری