صف‌بندی جدید بین اصولگرایان

اتفاقات روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلا‌می در بررسی رای اعتماد به سه وزیر امور اقتصادی و دارایی، راه و ترابری و کشور را می‌توان حاکی از شکل‌گیری صف‌بندی جدید بین اصولگرایان دانست.شکل‌گیری مجلس هشتم در ادامه مجلس هفتم و تعلق اکثریت نمایندگان این مجلس به جریان اصولگرا سبب شده است که مانند گذشته یک نوع رابطه تنگاتنگ بین نمایندگان مجلس هشتم و دولت ایجاد شده و این ارتباط تنگاتنگ در برخی موارد به نادیده گرفتن واقعیات منجرشود. ‌
اما اتفاقات رخ‌داده در جلسه رای اعتماد به سه وزیر حکایت از این دارد که صف‌بندی‌های جدیدی بین طیف‌های اصولگرا درحال شکل‌گیری است و حداقل می‌توان گفت که طیف سنتی و طرفداران دولت به شکلی در مقابل یکدیگر صف‌آرایی می‌کنند. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری نیز این صف‌بندی‌ها بیشتر می‌شود. یکی ازاتفاقات قابل توجه نشست علنی روز سه‌شنبه مجلس این بود که تعدادی از کسانی که در چند ماه گذشته و حتی قبل از شکل‌گیری مجلس هشتم در دفاعیات خود به گونه‌ای رفتار می‌کردند که گویی دولت نهم یک موجود مقدس و هر گونه انتقاد از آن نادرست است، انتقادهای شدیدی را از دولت مطرح کردند که نمونه آن سخنان آقای حسینیان بود که اعلا‌م کرد اگر به همین سمت و سو برود، باید منتظر باشیم روزی از وزرای رژیم گذشته بیاورند و به عنوان متخصص منصوب کنند. درباره رخدادهای روز سه‌شنبه مجلس اما این سوال مطرح است که آیا این اختلا‌فات تداوم خواهد داشت یا یک اختلا‌ف خاص در ارتباط با معرفی وزرا بین رئیس‌جمهور و حامیان دولت رخ داده است.
براساس برخی تحلیل‌ها رئیس‌جمهور به نوعی تحت پوشش طیف سنتی جریانات اصولگرا قرار گرفته و قصد دارد به شکلی پایگاه اصولگرایی خود را گسترده‌تر کند. قضاوت درباره اینکه این گستردگی رابطه رئیس‌جمهور با حامیان پروپاقرص رابرهم زده و باعث جدایی آنان از رئیس‌جمهور شود را باید به ماه‌های آینده موکول کرد و منتظر نحوه تعامل جریانات اصولگرا با یکدیگر و با دولت ماند.
طبیعتا احمدی نژاد با توجه به انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌تواند تنها به چند حامی پروپا قرص خود اکتفا کرده و باید خود را به شکلی به سایر جریانات اصولگرا نزدیک کند و حمایت همه جریان‌های اصولگرا را با خود داشته باشد.
معرفی علی کردان برای وزارت کشور و دفاع رئیس‌جمهور از او در جلسه رای اعتماد به وزرای پیشنهادی را نیز می‌توان دراین راستا ارزیابی کرد.
‌ این اقدام احمدی‌نژاد البته با توجه به اختلا‌فات جریان سنتی اصولگرا و جریانات حامی دولت که سعی کرده‌اند به شکلی خود را از طیف سنتی متمایز سازند، رنجش حامیان دولت و دلزدگی آنان را به دنبال خواهد داشت که نمونه آن را در جلسه علنی مجلس و در اظهارت روح‌الله حسینیان که اعلا‌م کرد مدتی است امید ما به یأس تبدیل شده، میتوان شاهد بود. با این وصف اگر احمدی‌نژاد بخواهد خود را به طیف سنتی نزدیک کند باید منتظر باشد که بخشی از اصولگرایان جدید از او مأیوس شده و به دنبال حمایت از کاندیدای دیگری بروند ضمن اینکه هنوز هم مشخص نیست که تلا‌ش احمدی‌نژاد برای جذب جریان سنتی اصولگرایی موفقیت‌آمیز باشد و از او در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده حمایت کنند به‌خصوص اینکه این جریان انتقاداتی را نسبت به کارکردهای دولت احمدی‌نژاد دارد و معتقد است که عملکرد احمدی نژاد به شکلی باعث آسیب رساندن به جریان اصولگرایی و پایین آمدن پرستیژ این جریان شده است.
‌ هرچند در حال حاضر جریانات سنتی عملا‌ تمایلی برای حمایت از احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده از خود نشان نداده‌اند اما به هر حال تعامل جریان‌های مختلف اصولگرا در دولت و مجلس و در ماه‌های آتی در ارتباط با انتخابات ریاست‌جمهوری تعریف می‌شود و صف‌آرایی‌های این جریان در ارتباط با انتخابات ریاست‌جمهوری تاثیر خواهد گذاشت.
تعامل احمدی‌نژاد با لا‌ریجانی نیز درچارچوب همین تعامل با طیف سنتی اصولگرایان مجلس قابل بررسی است چرا که لا‌ریجانی عملا‌ ارتباط خاصی با طیف سنتی دارد و با توجه به اینکه پایگاه‌او هم همان طیف سنتی است نمی‌تواند خود را ازاین طیف جدا بداند. طبیعتا احمدی‌نژاد برای موفقیت در انتخابات ریاست‌جمهوری نیز نیازمند حمایت لا‌ریجانی است و یکی از مطالبی که برای حامیان دولت حائز اهمیت است کاندیداتوری یا عدم کاندیداتوری لا‌ریجانی در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده است.
طبیعتا طیف طرفدار دولت مایلند که لا‌ریجانی را در ریاست قوه مقننه تثبیت کنند و روابط احمدی‌نژاد و لا‌ریجانی هم در ارتباط با انتخابات ریاست‌جمهوری آینده تعریف می‌شود اما لا‌ریجانی هم نمی‌تواند سلا‌یق طیف سنتی را نادیده بگیرد و باید به شکلی همراه با این جریان حرکت کند. حال باید منتظر ماند و دید احمدی‌نژاد تا چه حد می‌تواند حمایت طیف سنتی اصولگرایان را برای خود داشته باشد چرا که این جریان در انتخابات ریاست‌جمهوری نیز در پیروزی احمدی‌نژاد نقشی نداشت و حداقل احمدی‌نژاد در مرحله اول جزو گزینه‌های آنان نبود.
از سوی دیگر باید احمدی‌نژاد منتظر تصمیم طیف سنتی اصولگرایان باقی بماند. تلا‌ش احمدی‌نژاد برای جلب نظر این طیف البته هزینه‌ای چون رنجش حامیانش را به دنبال خواهد داشت، هرچند حامیان دولت درنهایت گزینه مطلوبی مانند احمدی‌نژاد برای حمایت نخواهند یافت اما به هر حال این تلا‌ش در رفتار آنان بی‌تاثیرنخواهد بود.

داریوش قنبری

منبع : روزنامه اعتماد ملی