آیا پاریس می‌سوزد؟ - Paris Brule - T - Il?

سال تولید : ۱۹۶۶
کشور تولیدکننده : فرانسه و آمریکا
محصول : ماریان و ترانس کنتینانتال
کارگردان : رنه کلمان
فیلمنامه‌نویس : گور ویدال، فرانسیس فورد کوپولا، ژان اورانش، پی‌یر بوست، کلود بروله، مارسل موسی و بئاته فون مولو، برمبنای کتابی نوشته لاری کالینز و دومینیک لاپی‌یره.
فیلمبردار : مارسل گرینیون.
آهنگساز(موسیقی متن) : موریس ژار.
هنرپیشگان : ژان پل بلموندو، شارل بوایه لسلی کارون، ژان پی‌یر کاسل، جرج چاکریس، کلود دوفن، آلن دلون، کرک داگلاس، گلن فورد، آنتونی پرکینز، سیمون سینیوره، پی‌یر وانک، ایو مونتان، اورسن ولز و گرت فروبه.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۷۳ دقیقه.


آگوست سال ۱۹۴۴. در آستانه ورود نیروهای متفقین به پاریش اغلای، "هیتلر" به فرمانده جدید شهر "ژنرال دیتریش فون کولتیتس" (فروبه) دستور می‌دهد که در صورت ممکن نبودن حفظ پاریس، آن ا بسوزانند و ویران کنند. در عین حال نهضت مقاومت هم که دو سوم شهر را در اختیار دارد، در مورد استراتژی جدیدشان اختلاف دارند. "ژنرال ژاک شابان دلماس" (دلون)، یکی از طرفداران "شارل دوگل"، با کمونیست‌هائی که طرفدار یک شورش فوری‌اند، مخالف است چون بیم دارد که پاریس به ورشوی دیگری تبدیل شود. خبر می‌رسد که متففین قصد دارند بدون عبور از پاریس، مستقیم به راین بروند ولی گروه "فرانسه آزاد"، "سرگرد گاتو" (وانک) را می‌فرستند تا فرماندهی متفقین را به فرستادن حداقل یک واحد نظامی برای آزادسازی پاریس مجاب کند. "نوردلینگ" (ولز) سفید سوئد به "فون کولتیتس" وعده ثبت نامش را در تاریخ (به‌عنوان مردی که پاریس را نجات داد) می‌دهد و او هم به دستور جنون‌آمیز "هیتلر" عمل نمی‌کند. در ۲۵ آگوست سربازان فرانسوی و آمریکائی وارد شهر می‌شوند. "فون کولتیتس" زندانی می‌شود و پاریسی‌ها در خیابان برای خوشامدگوئی به "ژنرال دوگل" اجتماعی می‌کنند...
٭ براساس فیلم‌نامه‌ای از ویدال و کوپولا با اقتباس از اثر لاپی‌یره و کالینز. سه اقتباس قبلی از کتاب توسط سه فیلم‌نامه‌نویس فرانسوی بروله، اورانش و بوست با شکست مواجه شده بود. انتخاب‌های تحمیلی کمپانی پارامونت به‌عنوان تهیه کننده ـ به‌خصوص گردآوردان این همه بازیگر معروف فرانسوی و آمریکائی برای ایفای نقش قهرمان‌های دوران آزادی پاریس ـ به بازسازی بی‌مزه‌یا تبدیل شد. و در مجموع دل‌مشغولی کلمان نسبت به اشغال فرانسه پس از ساخت چهار فیلم درباره همین موضوع (نبرد راه آهن ـ ۱۹۴۵، پدر آرام ـ ۱۹۴۶، بازی‌های ممنوع ـ ۱۹۵۱ و روز و ساعت ـ ۱۹۶۳) چندان موفق از آب درنیامد.