واقعیت سرما و انتخابات

هجوم برق آسا و غیرمنتظره سرما و یخبندان مشکلات گسترده یی برای شهرنشینان و روستانشینان در نقاط مختلف کشور ایجاد و مسوولان را در بخش های مختلف غافلگیر کرد. قطع گاز در استان های شمالی کشور و افت فشار آن در نقاط دیگر دامنه موضوع را به بحران نزدیک ساخت و آسیب پذیری سیستم های مدیریتی و لجستیک کشور را به خوبی نشان داد.
اگر مساله پیش آمده که نمایی واضح از شدت و گستردگی نقص ها و ناکارآمدی ها را به نمایش می گذاشت خلاصه یی از وضعیت در بخش های خرد و کلان دیگر بدانیم با آگاهی و استناد بیشتری می توانیم تحلیل کنیم و قضاوتی مقرون به صرفه و انصاف را به دست بدهیم. واقعیت آن است که متاسفانه در کشور ما مشکلات و معضلات ریز و درشت بسیاری وجود دارد که بعضی از فرط تکرار عادی شده اند و بعضی به صفت ترویج و بسط در زمان های میان مدت و بلندمدت آنچنان که باید احساس نمی شوند.
سرما و یخبندان نشان داد که مانند زلزله اگر اراده آمدن کنند توان دفاعی ما چندان نیست که مدیریت شوند و زحمت شان جراحت آسا نباشد. این معنا نشان داد که آسیب پذیری ما با مدیریت های انقلابی و آرمانی هم قابل رفع و رجوع نیستند و احتمالاً تمام منصفین مسوولی که تا پیش از این تصور می کردند مسائل کشور به صرف قاطعیت و سرعت حل شدنی هستند و عیب کار متوجه مسوولان ستادنشین و رفاه زده و بوروکراتیک است اکنون علامت سوالی بر آن زده اند و از عرش ذهنیات خویش به فرش واقعیات موجود نزول فرموده اند. اما از این حدیث مفصل یک حقیقت مجمل هم ظاهر می شود که باید به عنوان اصل بدیهی و بدون چون و چرا تا اعماق جامعه طنین انداز شود. اینکه در هیچ آستینی حل فوری و همیشگی و ریشه یی مشکلات وجود ندارد و هیچ مردمی نباید به چنین سراب های ایده آل گونه دل ببندند و از واقعیت راه های تدریجی و میان مدت کارشناسانه دور شوند.
سرمایه گذاری خارجی و داخلی که رواج تولید را سبب می شود و اشتغال را نتیجه می دهد نیازمند تلاش مستمر و مدبرانه در سایه ایجاد امنیت کامل روانی برای سرمایه و مالکیت است و ایجاد این امنیت بدون تشنج زدایی از ساحت سیاست داخلی و خارجی امکان پذیر نیست. آرامش هم جز با صبر و حوصله و تحمل و کار و تلاش حاصل نخواهد آمد.
در انتخاباتی که در پیش داریم باید مساله گاز به عنوان مشتی از خروار به همه نشان داده باشد که هیچ مجلسی حتی با هر میزان اقتدار و استقلال توان معجزه یک شبه را ندارد.
باید بپذیریم که مشکلات مختلف موجود کشور تنها با درایت و پذیرفتن واقعیات مختلف و از طرق کارشناسانه آن قابل حلند. بالاخره روزی کف تفکرات و ذهنیات همه گروه های سیاسی، اجتماعی و اقشار مختلف جامعه باید این نکته به ظاهر ساده و بدیهی را بپذیرد و روش های تدریجی و محتوم النتیجه را از جایی آغاز کند. نگاهی به تبلیغات انتخاباتی در کشورهای توسعه یافته نشان می دهد که دیگر هیچ کاندیدایی جرات دادن وعده گام های بلند و یک شبه را ندارد، حزبی هزار استدلال می آورد که مالیات را دو درصد کاهش می دهد و حزب دیگر با صدها کارشناس و مسوولان کارآزموده خود وعده ارتقای یک درصدی رفاه عمومی را خاطرنشان می کند.
واقعیت هم همین است که در هیچ کجای جهان با هر سیستمی و با هر میزان از سلامت و با هر مقدار از تجربه و آگاهی امکان تغییرات گسترده و ریشه یی و درست در کوتاه مدت ممکن نیست.
مسوولان ارشد دو دولت قبلی باید روی این معنا بسیار کار می کردند و اتفاقاً با میدان دادن به مدیرانی که جای تفکرات انقلابی را در مدیریت های دولتی خالی می دیدند معدل ذهنیات جامعه نسبت به واقعیات روزگار را بالا می بردند.
به هر حال اکنون که چنین مدیرانی خود را به کرسی های قدرت رسانده اند و در حال درک اوضاع دستورناپذیر زمانه هستند باید فرصت را غنیمت بشمریم و سطح همه آگاهی های جامعه را بالا ببریم.
احتمالاً در این صورت دیگر هیچ جناحی برای رسیدن به مناصب قدرت آسمان و ریسمان نخواهد کرد و در باغ سبز به مردمان نشان نخواهد داد و حرکت واقعی و کسب رای و نظر واقعی مردم را وجهه ارائه خود قرار خواهد داد. کسی که برنامه دقیق علمی و اجرایی و تجربه شده نداشته باشد خود نباید به قصد درو کردن آرای مردم به صحنه بیاید و اگر آمد مردم نباید سخنان بزرگ ولی بی پشتوانه را بپذیرند. در آن صورت مطمئناً جامعه ما گامی عمیق و عملی به جلو برداشته است و طلیعه حل تدریجی مشکلات و معضلات نمایان خواهد شد.
اگر نخواهیم بدیهیات زمانه را بپذیریم روزی غولی مثل سرما و یخبندان سر بر می آورد و سیلی می زند و ما را به گوشه یی روانه می سازد که کز کنیم و جدیت طبیعت را به شوخی نگیریم. خارج نشینانی که بیرون گود نشسته اند و فرمان لنگش کن را همواره سر می دهند هم باید به این بدیهیات رو آورند و در دنیایی واقعی ادراک کنند که اگر آنها هم بودند شاید واقعیت سرما خشک شان می کرد.

جعفر گلابی

منبع : روزنامه اعتماد