عدم امنیت شغلی در استقلال

▪ در استقلال امیر قلعه نویی مدیر فنی تیم است و من سرمربی!
▪ من و قلعه نویی هیچ مشكلی با هم نداریم، امیرخان كار خودش را در استقلال می كند و من هم كار خودم را !
▪ تا روزی كه باشم اجازه نخواهم داد در كار فنی تیم دخالت كنند.
▪ اگر باشم می دانم كه با سیاوش اكبرپور چگونه برخورد كنم.
اینها بخشی از صحبت های صمد مرفاوی سرمربی آبی پوشان است كه طی روزهای گذشته از زبان او خارج شده است. حرف هایی كه لزوم آن به هیچ وجه مشخص نیست. اصلاً معلوم نیست كه چرا مرفاوی این حرفها را به زبان آورده است، چراكه همه آنهایی كه دستی بر آتش فوتبال دارند، می دانند كه امیر قلعه نویی در استقلال مدیرفنی است و عبدالصمد مرفاوی سرمربی. فقط لازم است به هنگام بازی های استقلال نگاهی به نیمكت این تیم بیندازیم. روی این نیمكت این مرفاوی است كه حرف اول و آخر را می زند، اما چرا او اصرار دارد كه به نوعی موقعیت خودش را برای دیگران هم ترسیم كند، چیزی كه به نظر می آید، به خاطر ترس او باشد. ترسی كه احتمالاً نتیجه تفكرات او است.
چنین به نظر می آید، كه در این مدت مرفاوی همواره از زیر سایه دیگری قرار گرفتن فرار كرده است.وقتی امیر قلعه نویی هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده گرفت، سكان هدایت آبی پوشان به مرفاوی سپرده شد، تا او در تیمی نقش سرمربی را ایفا كند كه تا پیش از آن به عنوان مربی آن انجام وظیفه می كرده است.قلعه نویی رفت و مرفاوی همه كاره استقلال شد، اما این مربی جوان هم می دانست كه برای موفقیت در این تیم باید زیر سایه امیر قلعه نویی حركت كند، چراكه او قصد نداشت پل های پشت سر خود را ویران كند.
به همین دلیل مرفاوی در صحبت هایش به گونه ای عمل می كرد كه هم نقش خود را پررنگ نشان دهد و هم حرمت قلعه نویی را نگه داشته باشد. سیاستی كه طی این مدت به خوبی انجام شد. یعنی هم مرفاوی سرمربیگری اش را در استقلال انجام دهد و هم حرمت مدیرفنی آبی پوشان حفظ گردید، اما در تمام این مدت چنین به نظر می رسید كه او به نوعی از عدم ثبات امنیت شغلی در این تیم پرستاره رنج می برد.مرفاوی حتی در روزی كه تیمش با حساب ۳ بر یك مغلوب سایپا شده بود، نمی دانست كه آینده اش در این تیم چه می شود، به همین دلیل بسیار محتاط حرف زد و نتیجه گیری را به بعد موكول كرد، به بعدی كه وضعیت خود او را مشخص می كرد.
مرفاوی در پایان بازی با سایپا در پاسخ سؤالی كه از او درباره وضعیت سیاوش اكبرپور پرسیده شده بود گفت: اگر باشم می دانم كه چگونه با سیاوش اكبرپور برخورد كنم. این حرف قاطعیت همیشگی را نداشت، چراكه در وضعیتی مبهم به زبان سرمربی آبی پوشان آمده بود.مرفاوی مدت ها است كه اینگونه حرف می زند.
در حرف های او ابهام بسیاری به چشم می آید. صحبت هایش از قاطعیت لازم به دور است و تصمیماتش آن ضمانت اجرایی لازم را ندارد چراكه هنوز پس از گذشت این مدت عبدالصمد مرفاوی وضعیت خود را در استقلال نمی داند ، نمی داند كه سرمربی این تیم پرطرفدار هست یا نیست یا اینكه اگر هست میزان اختیاراتش تا چه اندازه است؟
و این وضعیت می تواند برای مرفاوی در آینده دردسرساز باشد.چنین به نظر می آید كه مرفاوی هنوز موقعیت خود را در استقلال به درستی متوجه نشده است. او نمی داند كه سرمربی است یا مربی. اگر سرمربی است پس چرا نمی تواند تصمیم گیری كند و چرا تصمیماتش ضمانت اجرایی لازم را ندارد و اگر مربی است پس چرا همه مسؤولیت ها در ظاهر متوجه او باید باشد. در تیمی كه مدیرعاملش هنوز وضعیت خود را صددرصد نمی داند و هر روز امكان وقوع یك حادثه جدید در آن می رود، باید كه سرمربی تیم نیز نتواند آن طور كه باید و شاید نقش خود را عیان نماید.
چنین به نظر می آید كه در استقلال هنوز عدم ثبات شغلی به چشم می آید. هنوز بازیكن جایگاه خودش را در این تیم نمی داند.
هنوز وظیفه كادرفنی و سرمربی این تیم تعریف نشده است، هنوز مدیرانش فاقد آن قدرت لازم برای تصمیم گیری هستند و این وضعیت باعث می شود كه در استقلال چنین هرج و مرج هایی به چشم بیاید. هرج و مرج هایی كه هرگز شایسته استقلال و استقلالی ها نبوده و نیست۸. بازیكن اخراجی در ۱۴ بازی گذشته استقلال بیانگر این واقعیت است كه عدم ثبات امنیت شغلی در این تیم پرطرفدار كار خود را برروی اعصاب بازیكنان كرده است. بازیكنانی كه حالا صمد مرفاوی قصد مقابله با آنها را دارد، كاری كه اگرچه اندكی دیر شده است، اما می تواند جلو ضرر و زیان های احتمالی آینده این تیم را بگیرد. به شرط آنكه مدیران استقلال برای یك بار هم كه شده به سرمربی جوان خود اختیار تام داده و دست او را برای انجام كارهای اساسی و بنیادی در این تیم باز بگذارند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی