تکنولوژی ، رفاه و آرامش انسان

پیشرفت های علمی ، تکنولوژی و صنعت در چند قرن اخیر با سرعتی فزاینده ، باعث رفاه بیشتر انسان شده است.
ما در گرمای تابستان ، سرمای زمستان را به منزل می آوریم، در سرمای زمستان نیز گرمای تابستان.
بادر دست گرفتن کنترل تلویزیون ، می توانیم گوشه و کنار دنیا را بطور زنده به تماشا بنشینم.
ماشین، قطار، هواپیما و ... ،مفهوم فاصله را برای ما عوض کرده است.
جارو برقی، ماکروویو، لباسشویی ، ظرفشویی ، یخچال ، اجاق گاز ، کامپیوتر و اینترنت و هزاران وسایل برقی و الکترونیکی تمام اتوماتیک ، منجر شده است که هم کارها آسانتر گردند و هم در وقت صرفه جویی شود.
ولی با وجود تمام این رفاه و امکانات ، چرا روز به روز احساس آرامش و خوشبختی در ما کمتر می شود؟!
لطفاً خواندن این مطلب را همن جا متوقف کنید و با تمام هوش و اطلاعات خود به این سئوال پاسخ گوئید!
چرا هنوز وقتی می خواهیم به آرامش برسیم ، به کوه و دشت و دریا می زنیم و به روستا و طبیعت بکری می رویم که کمتر اینگونه رفاه ها در آنجا موجود است؟!
ـ آیا واقعاً تکنولوژی ، صنعت و رفاه ، موجب از بین رفتن آرامش انسان می شوند؟!
ـ آیا رفاه ، همان آرامش است؟
ـ آیا با رفاه به آرامش می رسیم؟
ـ آیا رفاه زمینه ساز آرامش است؟
ـ آیا رفاه با آرامش در تعارض است؟
ـ آیا اصولاً آرامش انسان با رفاه رابطه دارد؟
بدون پاسخگویی به سئوالات بالا قادر نیستیم ، آرامش را در آغوش بکشیم.
رفاه یک شرایط بیرون از ماست و اسباب و وسایل و امکاناتی است که در پاسخ به نیازهای بیشتر فیزیکی ما، کاربرد دارد.
لیکن آرامش یک دید و حس در درون ماست و برداشت ما از موقعیتی هست که داریم.
در حالیکه رفاه بیشر به جنبه سخت افزاری نظر دارد و به تکنولوژی و امکانات بیرونی وابسته است؛ آرامش جنبه نرم افزاری دارد و با اهداف ، طرز تفکر و احساس درونی فرد مرتبط است.
رفاه بیشتر با کیفیت مسیر زندگی مرتبط است در حالیکه آرامش وابسته به هدف و معنای زندگی است. شما اگر یک اتومبیل آخرین مدل داشته باشید ممکن است سفر راحتی انجام دهید ، ولی هدف سفر شما ممکن است یک جشن عروسی یا یک مراسم عزا باشد. و این هدف و مقصد است که روی حالات ، روحیه و آرامش شما تاثیر می گذارد، نه مدل ماشین شما( بخوانید رفاه).
اکنون به رابطه رفاه و آرامش بر می گردیم؛ با این وصف، امکانات، وسایل و رفاه ، مسیر زندگی را سهل و آسان می کنند ، ولی برای کسب آرامش باید روی معنا و هدف زندگی تامل کرد.
اگر وقت این افکار فلسفی را نداشته باشیم یا لزومی نبینم که هدف و معنای زندگی خود را جستجو کنیم؛ پس نمی توانیم آرامش را به آغوش بکشیم . ( در واقع نمی خواهیم که آرامش را تجربه کنیم)، چون بی هدف شده و سرگردان مسائل روزمره می گردیم.
تا وقتی که تمام انرژی خود را در مسیر و در امکانات و رفاه متمرکز کنیم ، سهم کمتری به آرامش می رسد. همواره لازم است ، بخشی از افکار ، انرژی و توان خود را صرف جهت یابی هدف و معنای زندگی خود بکنیم.
روانشناسی و مشاوره می تواند در این بعد اخیر به مراجعان کمک کند. یعنی کمک کند مراجعان اهداف و معنای زندگی خود را بیابند و به آنها کمک نماید تا موانع و مشکلات احتمالی مسیر را رفع نمایند.
مشاور و روان شناس برای مراجعان، هدف و معنای زندگی را تعیین نمی کنند ، بلکه به آنها کمک می کنند تا خود نسبت به معنای زندگی خود آگاهی و بینش بیابند و این فهم معنای زندگی ( صرفنظر از میزان رفاه مراجعان) ، به آرامش آنها کمک خواهد کرد.
▪ رابطه رفاه و آرامش در زندگی شما چگونه است؟!

منبع : همدردی