این ده نفر

۱) سیدیاسر خمینی
«ان شاءالله آقای خاتمی می آیند»؛ این گفته سیدیاسر خمینی در پاسخ به آدم هایی که بر آن بودند تا نظر یکی از اعضای بیت امام(ره) را درباره انتخابات سال آینده ریاست جمهوری بدانند. سیدیاسر خمینی هفته گذشته در شرایطی به یکی از چهره های مهم سیاسی بدل شد که در کنگره سازمان مجاهدین انقلاب شرکت کرد. گرچه درباره شرکتش در این کنگره سخنی نگفت، اما خیلی ها گفتند او به نمایندگی از سیدحسن خمینی در این مراسم شرکت کرده است، به ویژه اینکه سیدیاسر دوشادوش آیت الله موسوی بجنوردی، پدر همسر سیدحسن خمینی، در این کنگره شرکت کرد. اما چیزی که نام سیدیاسر خمینی را بر سر زبان ها انداخت همان موضعی بود که درباره انتخابات سال آینده گرفت. او در شرایطی از علاقه اش به سیدمحمد خاتمی پرده برداشت که تاکنون کمتر پیش آمده بود یکی از اعضای خمینی ها در مسائل سیاسی اینچنین موضع بگیرد اما شرایط کشور سبب شده که خانواده امام(ره) هم وارد انتخابات آینده ریاست جمهوری شود.
۲) محسن آرمین
اما تنها اتفاق کنگره سازمان مجاهدین موضع گیری سیدیاسر خمینی نبود، بلکه استقبال چهره های سیاسی از این کنگره، که از سیدمحمد خاتمی تا ابراهیم یزدی را شامل می شد، سبب شد بحث های متفاوتی پیرامون دوازدهمین کنگره سازمان مجاهدین انقلاب پدید بیاید. یکی از این بحث ها هم مثل همیشه به روزنامه عزیز کیهان مربوط می شد که برادر دلسوزی در سرمقاله اش به حضور ابراهیم یزدی در این کنگره اعتراض کرده و نوشته بود، هیچ عکسی از حضرت امام خمینی(ره) در این مراسم نبوده است.
در پاسخ به این روزنامه محسن آرمین سخنگوی سازمان مجاهدین گفت؛ «کنگره سازمان در سالن اجتماعات مسجد امیرالمومنین برگزار شده است و عکس امام و رهبری در این سالن به صورت ثابت نصب شده است. طرح مسائل بی پایه یی از این دست نشان دهنده میزان عصبانیت آقایان از برگزاری موفق کنگره سازمان مجاهدین انقلاب بوده است. به نظر می رسد زاویه دید جناب شریعتمداری به کنگره مجاهدین انقلاب به گونه یی بوده که تصویر امام به رغم وضوح در میدان دید ایشان قرار نگرفته است.
۳) اسفندیار رحیم مشایی
مثل اینکه این آقای مشایی به هیچ وجه حاضر نیست از موضعش در مورد مردم امریکا و اسرائیل کوتاه بیاید؛ «ما با مردم امریکا و اسرائیل دوست هستیم. برای هزارمین بار و قوی تر از گذشته اعلام می کنم که ما با همه مردم دنیا دوستیم، حتی مردم امریکا و اسرائیل.» او پا را از این هم فراتر نهاد و گفت؛ «بنده پیش از این نیز گفته ام که مردم امریکا از نظر ارتباطات از برترین ملت های دنیا هستند. با افتخار می گویم که این اظهارات را ضرب در هزار کنید؛ این اظهارات را هیچ گاه خلاف نمی دانم؛ خط دوستی با امریکا در دولت نهم از دولت پیشین بیشتر است.» بلافاصله پس از این اظهارات علی لاریجانی رئیس مجلس در جمعی گفت؛ ما هیچ رفاقتی با مردم اسرائیل نداریم.کار تا جایی پیش رفت که نمایندگان مجلس یکی یکی به این گفته رحیم مشایی اعتراض کردند و حتی از او خواستند که برای پاسخگویی به مجلس برود. هنوز فضا آرام نشده بود که مشایی با گفته یی دیگر حاشیه ساز شد؛ «ما نیازی به خشونت در دنیا نداریم، کسی که جیبش پر است نیازی به شلوغ کاری ندارد. خوشگل ها با هم دعوا نمی کنند، اما سر خوشگل ها دعوا می شود، ایران یکی از این خوشگل ها است.» (،)
۴) محمدرضا باهنر
مثل اینکه پروژه عبور از احمدی نژاد نزد اصولگرایان کلید خورده است. محمدرضا باهنر پس از موفقیت هفته گذشته در به کرسی نشاندن علی کردان بر وزارت کشور، در گفت وگویی با روزنامه سرمایه گفت؛ «احمدی نژاد تنها نامزد انتخاباتی اصولگرایان نخواهد بود.» او با اشاره به اینکه آنها (منظور راست سنتی) تا آخرین روز ریاست جمهوری احمدی نژاد باید از او حمایت کنند و چوب لای چرخ نگذارند، ادامه داد؛ «اما برای دوره دهم به ایشان نیز حداکثر به عنوان یکی از کاندیداهای اصولگرا توجه شود نه به عنوان کاندیدای علی الاطلاق، بدون حرف، بدون رقیب و بدون بحث و فکر می کنم اشکالی هم ندارد. آقای احمدی نژاد به صورت طبیعی یک یا شاید دو سه رقیب اصلاح طلب خواهد داشت. در درون خودمان (اصولگراها) نیز من با وجود آنکه اعتقادم این است که باید یک کاندیدا داشته باشد اما این مساله را که آن یک کاندیدا از همین الان آقای احمدی نژاد است و لاغیر قبول ندارم...» او همچنین در اظهارنظری جالب گفت تا دو روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری نمی تواند بگوید چه کسی رئیس جمهور آینده ایران است.
۵) پرویز مشرف
از پارلمان پاکستان تا ایمن الظواهری نفر دوم القاعده همه به دنبال آن هستند که پرویز مشرف را از کرسی ریاست جمهوری پایین بکشند. این در حالی است که مشرف در برابر درخواست های موافقان برای استعفا و تهدیدهای مخالفان برای استیضاح مقاومت می کند. پارلمان پاکستان چند روز قبل جلسات خود را برای برکناری رئیس جمهور آغاز کرد. به موازات پارلمان، ایمن الظواهری که امریکا برای اطلاعات منجر به دستگیری او ۲۵ میلیون دلار جایزه گذاشته است، از مردم پاکستان خواست علیه مشرف جهاد کنند. الظواهری، مشرف را هم پیمان امریکا می داند که به این کشور کمک کرده تا عملیات هایی را علیه نیروهای طالبان و دیگر گروه های بنیادگرا نظیر القاعده اجرا کند. با این همه هنوز پرویز مشرف سرجایش نشسته است اما به نظر نمی رسد او بتواند مقابل ائتلاف حاکم دوام بیاورد.
۶) شهرام ناظری
سال گذشته که جریان کنسرت های بزرگ آغاز شد، شهرام ناظری غایب این کنسرت ها محسوب می شد. اما امسال ناظری کنسرت خود را در قالب یک تور تعریف کرده است که قرار است در ۱۱ شهر اجرا شود. هرچند تا این لحظه برنامه این اجرا ها به شکل قطعی اعلام نشده است، اجرای شهر قزوین و تهران برگزار شد ولی اجرای شهر های یزد و خوی که برنامه های بعدی این تور محسوب می شد هنوز قطعی نیست. ناظری کنسرت خود را در زمین فوتبال کاخ نیاوران تهران با حضور چهار هزار نفر در چهار شب برگزار کرد که در مجموع ۱۶ هزار نفر به تماشای اجرای او نشستند. کنسرت ناظری یک مهمان ویژه نیز داشت و حافظ ناظری که در نیویورک مشغول تحصیل در رشته رهبری ارکستر بود به ایران بازگشت و این بار از میان تماشاگران شاهد اجرای پدر بود. گفته می شود که او در تدارک اجرای سمفونی رومی است که گویا کار متفاوتی روی اشعار مولوی است. گروه ناظری در این چهار اجرا یک ستاره ویژه نیز داشت و شروین مهاجر(نوازنده کمانچه) در گروه ناظری بسیار خوش درخشید. از جمله مهمانان این کنسرت می توان به بهرام بیضایی، همایون شجریان و البته عزت الله انتظامی اشاره کرد. انتظامی روز سوم کنسرت روی صحنه رفت و اعلام کرد جوانی محکوم به اعدام شده و برای رضایت خانواده مقتول نیازمند تهیه مبلغ دیه است. او اعلام کرد به همراه پرویز پرستویی و کیومرث پوراحمد رضایت خانواده مقتول را جلب کرد ه اند و حالا تصمیم دارند برای تهیه مبلغ دیه از کمک های مردمی استفاده کنند. شماره حسابی اعلام شد و صندوق هایی هم در محیط قرار گرفته بود که مردم کمک های خود را به صندوق ریختند.
۷) محمدمهدی عسگرپور
از روزی که محمدمهدی عسگرپور سکان مدیریتی خانه سینما را در دست گرفت، برگزاری دوازدهمین دوره جشن سالیانه این نهاد مهم صنفی به عنوان نخستین آزمون جدی مدیریتی او از سوی تمام افراد و دست اندرکار مرتبط با هنر هفتم مطرح شد و خود او هم در شروع کار برگزاری این جشن همواره پرحاشیه را به عنوان اولویت اول فعالیتش عنوان کرد. عسگرپور که در یک انتخابات آرام و هدایت شده با بیشترین رای به عضویت هیات مدیره جدید در آمد و بعد هم به سرعت ریاست هیات مدیره و مدیرعاملی را به دست آورد با تجربه دوره های گذشته جشن خانه سینما از همان ابتدا بر برگزاری بدون حاشیه این رویداد سالیانه تاکید کرد چه آنکه با در نظر گرفتن شرایط فعلی کمترین بی احتیاطی می تواند به نتایج غیرقابل پیش بینی منتهی شود. تغییر دبیر منصوب شده قبلی جشن و انتخاب یک سینماگر شناخته شده و مطمئن در همین راستا بود، اما در همین شرایط هفته قبل با برگزاری نخستین نشست رسانه یی دوازدهمین دوره جشن خانه سینما اعلام شد که در این دوره برای بهرام بیضایی، سیف الله داد، جمشید مشایخی و کاظم فریبرزی بزرگداشت برگزار می شود و از این سینماگران در برنامه یی جداگانه تقدیر به عمل می آید. انتخاب نام هایی چون بیضایی و داد برای برنامه بزرگداشت که هر کدام بنا به ویژگی ها و سوابق خاصشان جزء سینماگران حساسیت برانگیز کشور به شمار می روند از جسارت مدیران جدید حکایت می کند. هر چند که البته آن قدر جسور نیستند که وارد حوزه های ملتهب تری چون شرکت فیلم های بدون پروانه نمایش یا دارای مشکل شوند و در همین جلسه اعلام کردند صرفاً فیلم های دارای پروانه نمایش را در جشن شرکت می دهند. با این همه بسیاری هم انتظار چنین انتخاب هایی را نداشتند به ویژه آنکه عسگرپور و همکارانش از برگزاری پنج برنامه جداگانه درباره جشن امسال و همچنین رایزنی هایی برای برپایی مراسم در برج میلاد صحبت کردند.
۸) محمود درویش
جوانان رام الله روز شنبه خود را با شمع هایی در دست و قطرات اشک بر صورت به شب رساندند. شاعر محبوب آنها، محمود درویش، که چند سالی را به اجبار در تبعید زیسته بود، دیگر عاشقانه یی برای شاخه زیتون و آزادی نخواهد سرود، شاعری که با ابیات درخشانش، ابیاتی سرشار از انسانیت، مقاومت و نبرد علیه اشغالگران کشورش، نام خود را بلندآوازه کرده بود. درگذشت درویش، دوست و دشمن را به واکنش واداشت، از روزنامه هاآرتص اسرائیلی که نتوانست ارزش های ادبی شاعر را نادیده بگیرد تا نیکلا سارکوزی. محمود عباس رهبر دولت خودگردان فلسطین، به این مناسبت سه روز عزای عمومی اعلام کرد و در کنار او بسیاری از چهره های فرهنگی به مناسبت درگذشت درویش، بیانیه صادر کردند. خاموشی شاعر در ایران هم بدل به نقطه اشتراک بین جریان های متفاوت ادبی و فرهنگی شد، چنانچه سیمین بهبهانی، غلامعلی حدادعادل، موسی اسوار، موسی بیدج، عبدالجبار کاکایی و بسیاری دیگر از اهالی فرهنگ و هنر، به ذکر آرایه های انسانی و شاعرانه درویش پرداختند. درگذشت محمود درویش، که بسیاری او را نماد مقاومت مردم فلسطین و حتی در گامی بالاتر نماد ایستادگی شاعرانگی در برابر حرکت های قهرآمیز خوا نده اند، با همه اخبار ریز و درشتی که هفته پیش در رسانه ها جریان داشت، بازتاب خبری وسیعی داشت.
۹) علی دایی
علی دایی حتی اگر در کنفرانس مطبوعاتی شوخی کند، مزه بپراند و اصلاً اثری از عصبانیت های همیشگی نداشته باشد، باز هم حرف هایی می زند که برای دو سه روز فوتبال ایران را به هم بریزد. اگر پیش از این دایی بابت دعوت پنج بازیکن از سایپا و تعطیلی دو بازی تیم در آستانه ورود پی یرلیت بارسکی انتقادات زیادی را تحمل کرد، در کنفرانس مطبوعاتی دوشنبه صبح کنایه هایی به امیر قلعه نویی زد که باعث شد سرمربی استقلال در چند مصاحبه حسابی از خجالت سرمربی تیم ملی در بیاید. البته این بحث تند با گفت وگوی تند قلعه نویی علیه دایی پس از باخت به پگاه شروع شده بود که البته با حرف های قلعه نویی هم ختم شد. دایی در کنفرانس مطبوعاتی به او کنایه زده بود که وقتی تیمش می برد آن را به بدنسازی خوب در ترکیه ارتباط می دهد و وقتی تیمش می بازد، بحث تضعیف استقلال از سوی دایی را پیش می کشد. دایی در بخش دیگری از کنفرانس خودش که چند تیتر یک به مطبوعات تقدیم کرده بود، در دفاع از دعوت بازیکنان معمولی به تیم ملی گفت؛ «اگر می خواستم محبوب ها را به تیم ملی دعوت کنم، که محمدرضا گلزار را می آوردم.» البته دایی با این کنفرانس مطبوعاتی ثابت کرد آستانه عصبی بالاتری نسبت به گذشته دارد که این هم اتفاق کوچکی نیست.
۱۰) حمید سوریان
وقتی حمید سوریان در سه سال گذشته، سه مدال طلای مسابقات جهانی را به گردن می اندازد، زمانی که کشتی گیر فرنگی ۵۰ کیلوگرم در سه نبرد سابق خودش با ونکوف بلغار دو کشتی را به نفع خودش تمام کرده و هنگامی که او بهترین شانس کاروان ورزشی ایران لقب می گیرد و در اولین کشتی خودش می بازد، دیگر باید شک کرد که در سازمان تربیت بدنی یک جای کار می لنگد. اگر در تمام دنیا همه به دنبال رساندن ورزشکاران به سقف آمادگی در مسابقات المپیک هستند، در ایران اگر پیش از اعزام کاروان ورزشی به پکن بابت آمادگی حمید سوریان از کارشناسان کشتی پرس وجو می کردید، قطعاً می شنیدید که «سوریان چندان وضع خوبی ندارد.» سوریان حتی به مدال برنز المپیک ۲۰۰۸ هم نمی رسد تا سوپراستار سه سال گذشته کشتی فرنگی با کسب مقام پنجم المپیک، دست از پا درازتر به تهران برگردد. با ناکامی حمید سوریان در رسیدن به مدال المپیک نگرانی مردم ایران بابت انداختن مدال زرین به گردن ورزشکاران بیش از گذشته شد. هرچند شاید بتوان در کشتی آزاد و تکواندو در انتظار کسب طلای المپیک بود.

منبع : روزنامه اعتماد