ارتباط دوستانه اولویتی برای برقراری ارتباطات زندگی

انسان ها موجوداتی هستند که به طور گروهی و در کنار همدیگر زندگی می کنند. همین امر باعث رفع خیلی از مشکلا ت شان و نیز منجر به کمک رسانی ها و نوع دوستی نسبت به همدیگر می شود که امروزه آنها را رفتارهای اجتماعی می نامند. رفتارهای اجتماعی معمولا یاد گرفتنی است.
یکی از رفتارهای اجتماعی که انسان ممکن است در دوران زندگی اجتماعی خویش آن را تجربه کند ارتباط دوستانه است. یعنی دوست شدن با افراد خاص و مورد نظر. ارتباطات میان فردی با هدف دوستی عمدتا بر مبنای ویژگی های مشترک صورت می گیرد. در ارتباطات میان فردی افراد بسیار متمایل به برقراری ارتباط با افرادی مانند خودشان هستند.
یکی از مفاهیم مهم در برقراری ارتباطات دوستانه هویت فرهنگی گروه های فرهنگی است. هویت فرنگی یک زمینه تاریخی دارد و سیستم وضع شده ای از نمادها معانی و هنجارهاست که یک گروه از مردم در آن سهیم شده اند.
اعضای گروهی که دارای یک هویت فرهنگی هستند درک مشترکی از تاریخ تماس های اجتماعی و محدوده هنجارها در یک زمینه خاص دارند.
در برقراری ارتباط دوستانه و صمیمانه هر بار مساله ای باعث شد که کدورتی پیش آید، فکر کنید که بهار نزدیک است و ما باید خانه تکانی کنیم و همان گونه که برای استقبال از سال نو، خانه و سرای خود را از گرد و غبار پاک می کنیم، سرای دلمان را نیز از غبار کدورت ها پاک کنیم و اجازه ندهیم لذت هم صحبتی و دوستی بایک دوست را به خاطر کدورت جزیی از دست بدهیم.
حضرت علی «ع» می فرماید: «دوست (در حقیقت) دوست نیست مگر آنکه رعایت نماید دوست خود را در سه وقت در رنج و گرفتاری (به جان و مال همراهی کند) و در نبودن او (از گفتن و شنیدن سخنان ناروا حفظش نماید) و در وفات و بدرود زندگی (به دعا و استغفار یادش کند).» و در نکوهش به رنج انداختن دوست فرموده است: بدترین دوستان کسی است که شخص برای او به رنج افتد و درباره از دست دادن دوست می فرماید: هر گاه مومن دوست خود را به خشم آورد و یا شرمنده سازد امکان جدایی با او را فراهم نموده است.
ارتباط دوستانه یکی از ارتباط های بی غل و غش و صاف و بی ریا و از نظر کیفی خیلی عمیق است که خداوند برای هر انسانی اعطا نموده است همانطور که انسان اولین ارتباط خود را با خودش برقرار می کند هیچ گونه کلکی هم به کار نمی برد و در این مورد نیز با خودش رو راست است، رابطه های دوستانه و صمیمی نیز بدین صورت می تواند باشد.
اما امروزه بنا به کمی وقت و مشغله فراوان این گونه ارتباط کم رنگتر شده است اما نیاز شدیدی به این گونه ارتباط ها احساس می شود.
وقتی از بازی های خسته کننده و شکننده روزگار سیر می شوی، وقتی با سختی ها و مشکلا ت، نارسایی های زندگی به خصوص در ملک غربت دست و پنجه نرم می کنی، و در زیر بار سنگین مسئولیت شانه های قدرتمندت خم می شود، وقتی با وجود بدترین شرایط و وضعیت ها، تلا ش های شبانه روزی خود را درصدد تحقق اهداف خود نشانه می گیری اما بنا به دلایلی همه تلا شست بدون بهره مطلوب از بین می رود و ... هزاران موردهای دیگر دقیقا این جا نیاز به یک دوست واقعی احساس می شود تا غم واندوه بی شماری را از دل محزونت بزداید، دوستی باشد که بر شانه های استوارش تکیه زده و با هم با تلا ش بیشتر از پیش از موانع پیشرفت و ترقی به سلا مت بتوان عبور کرد.
ارتباط دوستانه به عنوان یکی از رفتارهای اجتماعی در اولویت برقراری ارتباطات در زندگی روزمره انسان ها قرار دارد. زیرا این نوع ارتباط یا رفتار اجتماعی ضمن برخوردار نمودن ارتباطگر از ویژگی ها و منفعت های آن از آثار منفی که ممکن است در صورت عدم به وجود آمدن این نوع رفتار اجتماعی شکل گیرد مثل تنهایی و منزوی شدن و یا در انزوا به سر بردن و حتی احتمال دارد که توانایی های بالقوه فرد تبدیل به فعلیت نشود جلوگیری می کند و این در صورتی برای اجتماع زیان آور می تواند باشد که شخص مورد نظر استعدادهایی برای شکوفا شدن در زمینه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، هنری و عقیدتی داشته باشد.

نویسنده : شهرام مظفریان

منبع : روزنامه مردم سالاری