دو انتخابات، نیروی مردم در برابر نیروی مالی- تجاری

ـ توضیح: این مقاله در ژانویه امسال در زمانی که انتخابات مجلس های نمایندگی ایالتی و ملی در کوبا جریان داشت و همزمان با آن انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری آمریکا در این کشور، با حضور کاندیداهای احزاب دموکرات و جمهوریخواه در شرف انجام بود، نوشته شده است.
هم اکنون دو پروسه کاملا متفاوت انتخاباتی در جریان است، اما اغلب خوانندگان احتمالا فقط در مورد یکی از آنها خوانده اند: انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، که آنچنان که مجله فوربز Forbes برآورد کرده است ، احتمالا در مجموع چیزی در حدود ۳.۳ میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت! اما در کوبا، که فقط ۱۴۵ کیلومتر از سواحل فلوریدا فاصله دارد، یک انتخابات بسیار متفاوت در جریان است.
کاندیداهای پیشنهادی برای مجالس ملی " قدرت خلق" و مجالس ایالتی کوبا (۱) ، بوسیله انجمن های شهری [نمایندگان منتخب مردم که در انجمن های شهری گرد آمده اند] ، برپایه گزینش محلی از سوی رای دهندگان کوبایی (بالای ۱۶ سال) در یک رای گیری بشکل مخفی، انتخاب می شوند. از ۶۱۴ تن از کاندیداهای مجلس ملی که از سوی انجمن های محلی و ایالتی ( که فیدل کاسترو هم عضو یکی از آنهاست) پیشنهاد می شوند، ۴۲ درصد زنان و ۶۱ درصد مردانی هستند که بعد از انقلاب ۱۹۵۹ بدنیا آمده اند و ۶۳ درصد هم از میان کسانی هستند که قبلا هیچگاه در مجلس ملی نبوده اند ( قبلا انتخاب نشده اند.) درضمن هیچکدام از آنها نیز مولتی میلیونر نیستند.
در عوض ، در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، هر کدام از رقبا بالغ بر دهها میلیون دلار ثروت خصوصی دارند (البته با یک استثنا در میان سه کاندید متقدم جمهوریخواهان و سه استثنا هم در میان کاندیداهای متقدم دمکرات ها) مورد استثنا، بنا بر گزارش واشنگتن پست، باراک اوباما است:" کسی که از شغل هماهنگ کننده به پروفسوری حقوق و از آنجا به سناتوری مجلس سنا انتخاب شد. مجموعه ثروت اوباما در سالهای اخیر بعلت موفقیت بزرگش در انتشار کتاب دومش، The Audacity of Hope، حاصل شده است. اوباما هنوز مولتی میلیونر نشده است اما بنا به تجارب قبلی او بزودی مولتی میلیونر خواهد شد، چه بازنده انتخابات باشد چه برنده این انتخابات.
واشنگتن پست در ماه مارچ سال گذشته گزارش کرده بود :" که رقبای صدر جدول کاندیدای ریاست جمهوری، به اشکال مختلف، در میان بالاترینِِ بالاترین های طبقه اجتماعی خود قرار دارند.
برای مثال میت رونی، Mitt Romney، قبل از این که در سال ۲۰۰۲ وارد پست فرمانداری ماساچوست شود، به مدت طولانی یکی از موفق ترین مشاغل مالی و پولی را داشته است .
هیلاری کلینتون ( با ثروتی مابین ۵۰-۱۰ میلیون دلار) سابقا هیچوقت ثروتمند نبود تا این که پس از پایان ریاست جمهوری همسرش، زمانی که شروع به نوشتن کتاب های پرفروش نمودند و بیل هم بابت سخنرانی هایش میلیونها دلار دستمزد گرفت، ثروتمند شد.(مترجم: اخیرا در جریان انتخابات کاندیداتوری حزب دمکرات آشکار شد که هیلاری کلینتون در زمانی که همسرش به فرمانداری آرکانزاس رسیده بود، از کمپانی عظیم وال مارت برای مشاوره هایش پورسانت های کلانی دریافت می کرده است.)
جان مک کین (با ثروتی مابین ۳۸-۲۵ میلیون دلار) بیشترین بخش ثروت خود را از طریق همسرش سیدنی که وارث یک کمپانی عظیم پخش آبجو است، بدست آورده است.
رودی گیلیانی، Rudy Giuliani ، از سمت شهردار نیویورک تبدیل به مشاور یک کمپانی عظیم و سخنگوی حرفه ای می شود.
شما می بایستی ثروتمند باشید تا در انتخابات ایالات متحده آمریکا برنده شوید. بنا بر گزارش مورخ ۱۶ ژانویه ۲۰۰۸ خبرگزاری فرانسه، در سال ۲۰۰۰ ، جرج دبلیو بوش انتخابات ریاست جمهوری را با هزینه ای بالغ بر ۱۹۳.۱ میلیون دلار برنده شد که فقط ۶۷.۶ میلیون دلار آن از بودجه فدرال بود. در سال ۲۰۰۴، بوش مبلغی بالغ بر ۳۶۷.۲ میلیون دلار ( بودجه فدرال هم ضمیمه بود) برای انتخاب مجددش در ریاست جمهوری جمع آوری کرد. در این انتخابات رقیبش جان کری نیز ۳۲۸ میلیون دلار جمع آوری کرده بود.
هیلاری کلینتون مدعی است که در مجموع مبلغ ۱۲۸.۱ میلیون دلار برای مبارزات انتخاباتی اش در سال ۲۰۰۷ فراهم کرده، که ۲۶.۷ میلیون دلار آن در ماههای آخر همانسال جمع شده است.
اوباما می گوید که او مبلغ ۱۱۴.۷ میلیون دلار در سال ۲۰۰۷ جمع آوری کرده است که ۲۵.۱ میلیون دلار آن در انتهای همانسال جمع شده است.
مبالغ ذکر شده تا انتهای سال ۲۰۰۷ است و در سال جاری ، بخصوص از زمانیکه انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری وارد مرحله بعدی شده است، کلینتون و اوباما برای مبارزات انتخاباتی شان میلیون ها دلار بیشتر جمع آوری کرده اند.
در مقایسه، انتخابات کوبا جائی است که شما احتیاج ندارید که ثروتمند باشید تا در انتخابات شرکت کنید. در این کشور، دولت هزینه های انتخابات را می پردازد و مردمی که به شما رای می دهند، شما را می شناسند چون همگی آنها همسایگان شما و همکاران شما هستند. به شما که نماینده مجلس می شوید، حقوقی پرداخت نمی شود، چون این یک خدمت به عموم است، نه مکانی برای بدست آوردن امتیازات اجتماعی. حتی با این وصف، شما می بایستی بطور دائمی در برابر رای دهندگان خود مسئول بمانید و آنها قادرند هر زمان که بخواهند به شما تذکر داده ورای خود را پس گیرند. اینطوریست که مجلس آنها « قدرت ملت» people’s power نامیده می شود.

پیتر بویل
گرین لفت
برگردان: المیرا مرادی
۱۸ ژانویه ۲۰۰۸
۱- Cuban People’s Power national and provincial assemblies

منبع : دنیای ما