اتحاد در حیاط خلوت آمریکا

انتخاب «رافائل كوره آ» نامزد چپگرای اكوادور به ریاست جمهوری، این كشور را نیز در جرگه كشورهای چپگرای آمریكای لاتین نظیر ونزوئلا، كوبا و برزیل قرار داده است. كشورهایی كه در تلاش برای رهایی همیشگی از سلطه سیاسی و اقتصادی آمریكا هستند، به خصوص آنكه «كوره آ» اعلام كرد برای مقابله با یكجانبه گرایی قدرت های سلطه طلب با دیگر كشورهای مستقل آمریكای لاتین هم پیمان می شود.
واقعیت این است كه دولت های جدید در آمریكای لاتین با موضع گیری های مستقل خود نقشه شكست آمریكا در منطقه را ترسیم كرده اند، این كشورها به این نتیجه رسیده اند كه مسئولیت هرگونه بی ثباتی سیاسی، عقب ماندگی، فقر و نابرابری در آمریكای لاتین به عهده آمریكا است زیرا تلاش می كند شرایطی را به وجود آورد كه باعث توسعه نیافتگی و عقب ماندگی این كشورها شود. نگاهی به تحولات، نتایج انتخابات مختلف و متعددی كه طی سال های اخیر در كشورهای آمریكای لاتین برگزار شده و فعالیت های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و اصلاحاتی كه دولت های چپ گرای این منطقه در میان خود و داخل كشورهای خود انجام داده اند نشان دهنده شكل گیری حركت های ضدآمریكایی و حركت به سمت همگرایی و یكپارچگی در این كشورهاست.
مردم این كشورها با انجام قیام های بزرگ و گسترده ثابت كردند كه از ظلمی كه بیش از ۵۰۰ سال بر آنها می رفت خسته شده اند و می خواهند طعم دموكراسی، مردم سالاری، عدالت و استقلال واقعی را بچشند. اقشار مختلف مردم اعم از كارگر، كشاورز، دانشجو، مردم عادی و... در تلاشند به سیطره غرب كه سال هاست بر زندگی آنها چنگ انداخته پایان دهند و فرهنگ بومی خود را جایگزین فرهنگ غرب كنند.
در واقع امید تازه ای در این كشورها برای رهایی از استعمار و امپریالیسم غرب ایجاد شده است.
به گفته «اوومورالس» رئیس جمهور منتخب «بولیوی»، مردم این كشورها فقط برای گاز و نفت و منابع طبیعی مبارزه نكرده اند بلكه برای مبارزه با نئولیبرالیسم غرب و برای بازگشت به جایگاه اصلی خود قیام كرده اند. مردمی كه سال ها زیر بار فقر، گرسنگی، بی عدالتی و حاشیه نشینی كمر خم كرده بودند اكنون رفاه و برابری را با تمام وجود خواستارند و برای حفظ این وضعیت حاضرند تا پای جان مبارزه كنند.
این واقعیتی است كه برخی سیاستمداران و اقتصاددانان غرب هم به آن رسیده اند چرا كه به اذعان برخی از مدیران شركت های نفتی آمریكایی، ناسیونالیسم در برخی از كشورهای آمریكای لاتین به ویژه كشورهای تولیدكننده نفت و گاز بیدار شده و این واقعیتی است كه باید آن را پذیرفت. در واقع دولت های جدید منطقه درصددند برنامه های خود را برخلاف نظر واشنگتن و بدون در نظر گرفتن طرح های دیكته شده صندوق بین المللی پول تنظیم و به مرحله اجرا گذارند.
به عقیده رهبران این كشورها، برای دفاع از حقوق مردم این منطقه باید كل سیستم و ساختار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی عوض و متحول شود و برای این كار اولین تلاش باید مبارزه جدی و همه گیر ملت های منطقه علیه امپریالیسم آمریكا باشد. به عبارت دیگر، آنچه كه در این منطقه جامه عمل به خود می پوشد زایش جنبش های ضدامپریالیستی یكی پس از دیگری است.
كاهش نفوذ آمریكا در این بخش از قاره آمریكا چنان شدت گرفته كه كاخ سفید سیاستمداران و تئوریسین های زبده خود را جمع آوری كرده و از آنان برای یافتن راهكارهای جدید غلبه بر این كشورها و همسو كردن آنها با منافع خود كمك خواسته است چرا كه این كشورها دیرزمانی به عنوان حیاط خلوت آمریكا به حساب می آمدند و استقلال آنها و ضدآمریكا شدن آنها برای سردمداران واشنگتن گران تمام می شود. از سوی دیگر، همراهی مردم كشورهای لاتین با دولت های خود به آنها قدرتی مضاعف بخشیده است و در این شرایط كه ملت ها نیز به مقابله با سیاست های توسعه طلبانه واشنگتن برخاسته اند اعمال سیاست های امپریالیستی با دشواری زیادی مواجه شده است.
با پیروزی «رافائل كوره آ» نامزد چپگرای اكوادور در انتخابات ریاست جمهوری بر تعداد دولت های مخالف آمریكا در آمریكای لاتین افزوده شد و دیری نخواهد گذشت كه همگرایی و یكپارچگی این كشورها زمینه را برای شكست كامل سیاست های امپریالیستی آمریكا در منطقه فراهم خواهد كرد.

فریده شریفی

منبع : روزنامه کیهان