دعای باران

در یكی از سال های ولایتعهدی علی بن موسی الرضا (ع) خراسان را خشكسالی فرا گرفت و مدتی باران نبارید به طوری كه مردم هراسان بودند. مامون از امام رضا (ع) خواست كه نماز استسقاء بخواند و از خدا طلب رحمت كند. امام رضا (ع) پذیرفت و دستور داد كه مردم سه روز روزه بگیرند و روز سوم كه روز دوشنبه بود با جمعیت انبوهی به بیابان رفت، دست به دعا برداشت و عرض كرد: خدایا تو حق زیادی از ما اهل بیت بر مردم قرار داده ای و همان طور كه دستور داده ای آنها به ما متوسل شده اند و به فضل و رحمت تو امیدوار هستند و چشم به احسان و نعمت تو دارند. پروردگارا باران رحمت بر آنها نازل كن و در این عنایت تاخیر مفرما تنها به آن ها فرصت ده كه به خانه های خود برگردند.
بعد از مدتی آسمان دگرگون شد قطعات ابر نمایان شدند، صدای غرش رعد و برق برخاست باران بسیاری بارید و همه جا را سیراب كرد. (مناقب ابن شهر آشوب - ج ۴ ص ۳۷۰).

منبع : روزنامه جوان