آخرین نمایش لشگر شکست خورده

حداقل برای اینكه بدترین تیم نباشیم، به یك پیروزی احتیاج داریم. حداقل این كه نسبت به ۸ سال قبل هم بدتر نباشیم، باید تلاشی دیگر را به كار بگیریم و با حداقل آبروریزی جام را تمام كنیم. اما این حداقل در حال حاضر سخت تر از همیشه شده است.
۶ ماه قبل وقتی اسم آنگولا را شنیدیم تصور بر این بود كه سه امتیاز در جیب خواهیم داشت اما امروز شرایط كاملاً فرق كرده است، ما تیم بدون امتیاز هستیم و آنگولا با یك امتیاز چشم به بازی آخر دارد تا شگفتی هایش كامل شود. تیمی كه چند ماه قبل بدون داشتن تجربه بین المللی و سازماندهی مشخص قرار بود به ضیافت بزرگ بیاید، با حمایت و كمك های فیفا كار خود را شروع كرد. حداقل خواسته فیفا این بود كه تیم های حاضر ضعف و فقر خود را در آلمان نشان ندهند و خوب بازی كنند. اما امروز جایگاه تیم ها عوض شده است.
تیم ملی ایران تا به امروز جزء بد ترین تیم ها است ولی آنگولا با توجه به تمام شرایط موجود در گروه چهارم امیدواری های خود را حفظ كرده است، همان طور كه كارشناسان اروپایی بعد از دو بازی آنگولا، اعتقاد دارند كه آنها در بازی آخر شگفتی خود را كامل می كنند. شرایط سخت بازی پرتغال- مكزیك برای فرار از رویارویی با آرژانتین آنها را به جان هم می اندازد، تا فقط یك تیم برنده باشد و همین برای آنگولا كافی است تا مهم ترین بازی تاریخ فوتبالش را انجام دهد. آنها امیدوار هستند ولی تیم ایران بی انگیزه.
بازیكنان ایران از شرایط خود و تیمی می گویند كه تكه تكه شده است و حتی برای بازی سوم هیچ انگیزه ای ندارند. چه چیزی از سومین بازی گروه چهارم برای لذت بردن و تعریف كردن باقی می ماند؟ تیمی را كه تا چند هفته قبل نمی شناختیم امروز به عنوان حریف سرسخت پیش روی خودمان می بینیم و همین كافی است تا یك بار دیگر به دنبال توانایی ذاتی و شاید لحظه ای بازیكنان باشیم.
قرار بود در این جام جهانی علی كریمی ستاره ایرانی ها باشد اما نمایش ضعیف و خودخواهانه او در قالب تیمی كه هیچ تعریفی از پدیده شدن برای خود قائل نیست نشان می دهد كه حتی برای بازی با آنگولا هم نباید منتظر نمایش بزرگ بود. بداخلاقی های علی كریمی هم این نزول را شدت می بخشد و همین كافی است تا تیم آنگولا امروز امیدوارانه بازی كند.
حالا همه امروز می پرسند قرار است چه اتفاقی بیفتد تا خوشحال شویم و با رضایت به پایان این جام نگاه كنیم. لوئیس اولیویرا گونسالوس سرمربی تیم آنگولا می گوید: «ما باید گل بزنیم و طبیعتاً شكل بازی تیم خود را هجومی خواهیم كرد. ما مقابل سخت ترین تیم ها بازی می كنیم و اصلاً دوست نداریم كه فقط با یك امتیاز از آلمان برویم.» و ژوائو ریكاردو دروازه بان آنگولا می گوید: «مطمئن هستم كه بعد از بازی با مكزیك تصور بهتری از فوتبال كشورمان در ذهن تماشاگران فوتبال به وجود خواهد آمد و دوست داریم كه در آفریقا هم تیمی سرسخت و قوی باشیم.» آنها با خواست و اراده ای بهتر وارد بازی می شوند.
اما در اردوی ایران چه اتفاق می افتد؟ بعد از باخت مقابل مكزیك تمام نظر ها و ایده ها به این سمت می چرخد كه جوان ها وارد بازی شوند و فرصت برای بازی و تجربه ای جدید را فراهم كنیم. جوان هایی كه طی این یك سال كم ترین فرصت را داشته اند و حالا مقابل یكی از سرسخت ترین تیم هایی قرار می گیریم كه آرزویشان ثبت یك ركورد در جام جهانی است. همه چیز نسبت به چند ماه قبل فرق كرده است، حتی چند هفته قبل و همین نشان می دهد كه در متر و ارزیابی توانایی ها و قابلیت های فوتبالمان به كرات اشتباه كرده ایم و همیشه به دنبال جبران اشتباهاتی هستیم كه از قبل هم قدم های نامطمئن آن را به عینه دیده بودیم. حالا جام جهانی است و سومین بازی. آخرین بازی برای تمام شدن ماجرا. برای اینكه حداقل بازنده نباشیم و بد ترین تیم آسیایی نباشیم. فریدون زندی می گوید: «ما تلاش خودمان را به كار می گیریم تا بهترین بازی را انجام دهیم. دوست داریم كه با مقام سومی در گروهمان امروز را تمام كنیم اما این را هم می دانیم كه آنگولا حریف آسانی نخواهد بود.»
اردوی تیم ملی ایران با توجه به مصدومیت، محرومیت و اختلافات كمی شرایط متفاوت خواهد داشت و فقط این فرصت را به وجود می آورد كه چند جوان بازی كنند، فرصتی برای پدیده شدن آن هم در روز هایی كه بی انگیزگی و شكست وجود دارد و به چشم می آید. قرار بود علی كریمی پدیده باشد، اما امروز باید چشم به مسعود شجاعی داشت كه نسخه جدیدی از علی كریمی است اما جوان تر و بهتر از او. بعد از ماجرای علی دایی باید چشم به یك مهاجم دیگر داشت، كسی كه هیچ خصوصیت فنی مثل او نخواهد داشت و همین باعث می شود كه باور كنیم، بدون دایی شكل فوتبال ایران هم تغییر خواهد كرد.
آرش برهانی یا رسول خطیبی در كنار هاشمیان بار دیگر فوتبال ایران را به سمت فوتبال متعادل و متعارف دنیا پیش می برند، این بازی می تواند تفاوت های دیگری هم داشته باشد، اینكه مهدوی كیا برای اولین بار می تواند كاپیتان تیم ملی باشد و همین انگیزه خوبی است تا تجربه خودش را به جوان ها انتقال دهد، اما همین تیم برای اولین بار است كه بدون سرمربی باید بازی را شروع كند. ایوانكوویچ مدت ها است بازی را باخته است و دیگر تكلیفش مشخص است و فقط می آید تا تماشاگر آخرین بازی باشد. این سرنوشت فوتبالی است كه چند ماه قبل به چشم پدیده آن را نگاه می كردند و امروز شكست خورده است.
این فقط یك طرف ماجرا است. واقعیت های امروزی جام جهانی با تمام سروصدا هایی كه شنیده می شود و همه از آن خبر دارند. اما یك واقعیت درونی هم وجود دارد، به رغم هیاهوی آنگولا و خیز بلند آنها برای اولین پیروزی تاریخی، فوتبال ایران می تواند فقط به این امیدوار باشد كه خوب بازی كند. جوان های خود را بعد از این بازی سرزنش نكند- در صورت باخت- و آنها را در حد پدیده های جام بزرگ نكند- در صورت پیروزی- كه حداقل خواسته همه طرفداران است. این فقط یك بازی است برای بازی كردن و لذت بردن، آنچه كه به عنوان هیجان و حس طرفداری برای این تیم از خودمان خرج كرده ایم، منحصر به دو بازی قبل با مكزیك و پرتغال بود. آنجا همه طرفداران فوتبال از هر اتفاق و حركتی به هیجان می آمدند، اما بازی با آنگولا فقط می تواند اتفاقی باشد برای میدان دادن به جوان ها. آندرانیك، شجاعی، برهانی، خطیبی، معدنچی و حتی صادقی و طالب لو آخرین بازی بزرگ را تجربه خواهند كرد.
همه چیز تا ۴ سال دیگر تمام می شود و به فراموشی سپرده می شود و باید به فكر فوتبال بود كه باید با تمام این مشكلات زندگی خود را ادامه دهد و امیدوار باشد. حتی اگر مقابل آنگولا شكست بخوریم این امیدواری باید وجود داشته باشد و اگر هم این شگفتی ساز بزرگ را شكست دادیم، به دنبال جشن نباشیم. شاید این تنها بازی بزرگی است كه هیجان بزرگی را به همراه ندارد و فقط باید آن را تمام كرد. با تمام قلب و انرژی كه در جوان هایمان وجود دارد و با یك كاپیتان جدید كه می تواند سرآغاز ۴ سال آینده بهتری باشد، فقط امروز باید شجاعت به خرج داد و فرصت را به جوان ها داد.
● تركیب احتمالی (ایران): ابراهیم میرزاپور، حسین كعبی، رحمان رضایی، سهراب بختیاری زاده، محمد نصرتی، آندرانیك تیموریان، مهدی مهدوی كیا، علی كریمی (مهرزاد معدنچی)، مسعود شجاعی، فریدون زندی و وحید هاشمیان.
● آنگولا: ژوائو ریكاردو، لوكو، جامبا، كالی، دلگادو، زه كالانگا، روی ماركز، فیگوئردو، ماتیوس، مندونكا و آكوآ.

محسن ابراهیمی

منبع : روزنامه شرق