یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا

کی اریک درکسلر


کی اریک درکسلر
كی اریك دركسلر در ۲۵ آوریل ۱۹۵۵ در اوکلند ایالت كالیفرنیای ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. پدرش آلن‌باری دركسلریك مدیر مشاور بود و مادرش هازل ادناگاسمن یك آئویدلوژیست (Oudiologist) و یك متخصص در رشته آسیب‌شناسی بود. . وی در پژوهشگاه فناوری ماساچوست (MIT) مشغول به تحصیل شد و لیسانش را در رشته علوم در سال ۱۹۷۷ و فوق لیسانسش را در رشته مهندسی در سال ۱۹۷۹ به پایان رسانید.
سپس دكترایش را با نظارت ماروین مینسكی (marvin Minsky) در همان پژوهشگاه آغاز نمود و درنهایت در سال ۱۹۹۱ موفق به اخذ دكترا در رشته فناوری نانومولكولی شد. وی در ۱۸ جولای سال ۱۹۸۱ با كریستین لوئیس پترسون كه یك مهندس فارغ‌التحصیل از MIT بود ازدواج كرد.
او مشهورترین شخصیتی است كه در زمینه شناساندن پتانسیل‌های فناوری نانو مولكولی به عموم جامعه كارهای اساسی انجام داده است.
دركسلر به شدت تحت تأثیر ایده "محدودیت‌های رشد" بود كه در ابتدای دههٔ‌ ۷۰ مطرح شد. عكس‌العمل او در اولین سال تحصیلش در MIT به این قضیه چنین بود كه به دنبال كسی بگردد كه بر روی منابع فضایی [منابع خارج از كره زمین] كار كرده باشد. در نهایت او دكتر گراندكی انیل (K.ONILL Geracd) را در پرینستون پیدا كرد.
وی فیزیكدانی مشهور بود كه بر روی شتاب دهنده‌های ذرات، بسیار تبحر داشت و كارهای برجسته‌ای در زمینه ایده "مهاجرت به فضا" انجام داده بود.
دكسلر در كنار كارهایی كه تابستان‌ها در ساختمان اُ‌نیل بر روی نمونه‌های آزمایشگاهی انتقال جرم انجام می‌داد، مقاله‌هایی نیز برای سه دوره كنفرانس "تولیدات فضایی" (كه برای اولین بار در پرینستون تشكیل می‌شد) تهیه كرد.
وی همچنین در سال ۱۹۷۷ و ۱۹۷۹ مقالاتی با همكاری كیت هنسون ((keith Henson منتشر كرد و اختراعاتی (patents) در هر دو زمینه تولید فاز بخار و تشعشع كننده‌های و گرم كننده‌ها یا خنك كننده‌های فضایی به ثبت رسانید.
در سال ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ در كسلر وارد مطالعات تابستانی ناسا شد. او توانست ورقه نازك فلزی كه تنها چند ۱۰ اتم ضخامت داشت را تولید كند و از آن به عنوان ایده‌ای برای ساخت بادبان‌های قایق‌های خورشیدی با بازده بالا استفاده كند.
وی همچنین در زمینه سیاست فضایی نیز فعالیت می‌كرد در سال ۱۹۸۰ به انجمن L۵ كمك كرده تا در انعقاد"معاهده ماه" پیروز شوند.
در اواخر دههٔ ۷۰ او ایده‌های مربوط به فناوری نانو مولكولی را بسط داد و سرانجام توانست به موضوع مورد بحث در سخنرانی معروف ریچاردفاینمن جامه‌عمل بپوشاند . دركسلر از زمانی كه در MIT مشغول گذرانیدن فوق لیسانس بود، به پیش‌بینی در زمینه آینده فناوری بسیار علاقه نشان می‌داد. او همچون سایر كسانی كه دنیای مدرن آینده را پیش‌بینی می‌كنند، همواره سعی در ایجاد تصاویری باورنكردنی از فناوری های مدرن داشت.
در سال ۱۹۸۶ وی كتاب موتورهای آفرینش را منتشر ساخت این اولین كتابی بودكه طرحی از پتانسیل‌های فناوری نانو مولكولی را ارائه می‌داد.
او اولین كسی بود كه دكترایش را در زمینه فناوری نانو مولكولی دریافت نمود او پس تصحیحاتی بر روی رساله دكترانیش آن را با نام "نانوسیستم‌ها محاسبات و ساخت ماشین‌های مولكولی" در سال ۱۹۹۲ منتشر كرد.
انتشار این كتاب توانست جایزه AAP را به عنوان بهترین كتاب در زمینهٔ علوم كامپیوتر در همان سال برای وی به ارمغان بیاورد. دركسلر و كریستین پترسون در سال ۱۹۸۶ پژوهشگاه فورسایت (Forsight Institue) را به منظور پیشرفت علوم و مهندسی تولیدات مولكولی پایه‌گذاری كردند.
منبع : ستاد ویژه توسعه فناوری نانو