مسجد سنگی (یا آتشکده آذرخش) ، داراب

در «كوه پهنای» شهر داراب، محوطه‌ای وسیع وجود دارد كه آن را در دل كوه تراشیده‌اند و به آن مسجد سنگی می‌گویند. گفته می‌شود كه این بنا همان «آتشكده آذرخش» است كه در دوره ساسانیان و هخامنشیان اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته است.
این محوطه، شامل راهروی پهن است كه از طریق رواقی، به فضای شاه‌نشین‌‌هایی كه در دل كوه تراشیده‌اند و در وسط آن حوضی قرار گرفته است، منتهی می‌شود. این بنا به دوران ساسانیان تعلق دارد و نقشه آن كمی به تالار كاخ بزرگ شاپور اول كه در ویرانه‌‌های شهر شاپور كشف شده شبیه است. این بنا در دوران اسلامی به مسجد تبدیل شد و در شاه‌نشین آن یك محراب احداث شد. در كتیبه‌ای كه بر دیوار سمت چپ رواق حجاری شده،‌ تاریخ 652 هجری كه مقارن با زمان اتابك ابوبكر سعد بن زنگی است به چشم می‌خورد.