از جوانی عاصی تا پدری میانسال

● نگاهی به كارنامه بازیگری امین حیایی
حیات سینمای هر كشور بسته به جوانان آن سینما است در حقیقت جایگزینی نیروهای جدید به جای هنرمندان قدیمی تر و معقول بودن این جایگزینی توسط مردم است كه باعث می شود كه صنعت سینما بتواند به حیات خود ادامه دهد.به راستی اگر مارلون براندو و جیمز دین جایگزین جان وین وگری كوپر نمی شدند و برادپیت و آل پاچینو جای نسل قبل از خود را نمی گرفتند امروز می توانستیم برای سینمای هالیوود اعتباری قایل شویم؟
سینمای ایران نیز از این قاعده مستنثی نیست، گرچه بسیاری از اصحاب سینما سالها با پافشاری بر روی چند چهره قدیمی و كاربلد، جوان گرایی را یكسره نفی كرده اند و حتی در دهه ۶۰ شمسی از ورود بازیگران جوان به سینما جلوگیری می كردند اما فشار خواستهای مخاطب سینما به این افراد اجازه نداد كه سینما را به چند چهره شناخته شده قدیمی محدود كنند. در واقع با ساخته شدن فیلم هایی چون: دبیرستان، گل های داوودی و... ضرورت حضور بازیگران جوان اما حرفه ای و كاربلد به سینمای ایران بسیار بیش از پیش احساس می شد. در اوایل دهه ۷۰ كه جامعه ایران بنا به دلایلی جمعیتی بسیار جوان شد و متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ به سن نوجوانی و جوانی رسیدند موج سینمای جوان گرا نیز متولد شد.
در این میان طبیعتا یكسری از بازیگران جوان وارد عرصه سینما شدند كه امروزه حتی نامی از آنها نیز در میان نیست اما برخی از آنان هستند كه از میان خیل بی شمار همگنان خود انگشت نما تر هستند، بی شك امین حیایی یكی از این چهره هاست. او كه در سال ۱۳۸۱ با روی پرده داشتن ۶ فیلم ركوردار حضور در سینمای ایران است در اوایل دهه ۷۰ همراه با موج جدید جوان گرایی وارد سینما شد.
او متولد ۱۳۴۹ است كه فعالیت هنری خود را در مركز هنرهای نمایشی عقیدتی سیاسی نیروی هوایی آغاز كرده است و در سال ۱۳۷۰ در یك تئاتر كودك به كارگردانی ثریا قاسمی بازی كرد اما در همان سال در فیلم «دو همسفر» ساخته اصغر هاشمی نقش بسیار كوتاهی را نیز پذیرفت و این روند ادامه داشت تا در سال ۱۳۷۵ با بازی در فیلم «براده های خورشید» ساخته محمد حسین حقیقی نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش دوم در جشنواره فیلم فجر شد كه البته آن را به دست نیاورد.
حیایی اكثرا در فیلم های ایرانی در نقش های مكمل ظاهر می شد تا اینكه در فیلم «سیب سرخ حوا» در نقش اول ظاهر شد كه چندان اجرای درخشانی هم نداشت و اواخر دهه ۷۰ را با بازی در فیلم های «هتل كارتون»، «بادامهای تلخ»، «دست های آلوده»، «تكیه بر باد» و «مزاحم» گذراند كه در این میان نقش آفرینی در فیلم «مزاحم» برایش تجربه ای خوشایند و متفاوت بود. بازی خوب او در این اثر باعث شد كه نگاه ها بیشتر از قبل متوجه وی شود؛ تا این كه در سال ۸۱ با حضور در فیلم های «رز زرد»، «عروس خوش قدم»،«تب»، «دختر ایرونی»، «مانی و ندا» و «اثیری» ركوردار حضور در یك سال در فیلم های سینمایی ایران شد.
وی در این سالها اكثرا در نقش جوان پر شر و شوری ظاهر می شد كه این منش رفتاری در بازی او و نقش آفرینی در دو فیلم «كما» و «زن زیادی» به اوج می رسد. در «زن زیادی» بازی حیایی به اوج پختگی رسیده است.بازی در نقش جوان پر شر و شوری كه علیرغم داشتن زن و فرزند دل در گرو مهر دختر دیگری دارد فصل جدیدی در بازی او محسوب می شد.
او در این نقش بیانگر عقده های فروخورده جوانی بود كه با زیر پا گذاشتن بنیاد خانواده به بیراهه می رود. در واقع حیایی گزینه مناسب برای پیش بردن یك درام روانشناسانه بود كه در كارنامه كارگردانش نیز اثری درخور توجه به حساب می آید. اما موفقیت او در این نوع از بازی در نقش های یاد شده كه در «كما» هم باعث رضایت مخاطب شده بود موجب نشد كه حیایی در این نقش در جا بزند؛ گرچه در فیلم ضعیف «آكواریوم» ساخته ایرج قادری تقریبا همان نقش سنتی را در ارائه جوانی عاصی بازی كرد اما حضورش در فیلم های متفاوت و جذاب سال های اخیر سینما مثل «میهمان مامان» ساخته مهرجویی، «ستاره ها» ساخته فریدون جیرانی و «شام عروسی» ساخته ابراهیم وحید زاده نشانه توانایی او در ارایه تیپ ها و شخصیت های متفاوت است.در فیلم «میهمان مامان» او در نقش یك فارغ التحصیل شیمی ظاهر شد كه علیرغم كم پولی و بی بضاعتی، اما در دنیای لوله های پیچ در پیچ و آزمایشگاه خود خوش است.
بازی خوب او و بیان درست دیالوگ ها در ایجاد حس بی تفاوتی و به اصطلاح الكی خوشی، نام او را دوباره به عنوان بازیگری توانا بر سر زبانها انداخت اما همان سال در جشن خانه سینما برای فیلم دختر ایرونی جایزه گرفت؛ در حالی كه نقش آفرینی او در آن اثر اصلا قابل قیاس با آثار خوب او در عرصه بازیگری نبود. او در فیلم «شام عروسی» كه اخیرا اكران آن به پایان رسید نقشی را برعهده داشت كه گویای یكی از بارزترین استعدادهای او در بازیگری است. نقش پدر میانسال دختری در حال ازدواج كه نقش كمدی بود نشان داد كه امین حیایی بازیگری مناسب برای ارایه نقشی در ژانر كمدی موقعیت است.
●● فیلم شناسی:
● فیلم های سینمایی:
«دو همسفر» (اصغر هاشمی- ۱۳۷۱)، «دو روی سكه» (محمد متوسلانی-۱۳۷۱)، «پرتگاه» (بهرام ری پور- ۱۳۷۲)، «حامی» (قدرت الله صلح میرزایی-۱۳۷۳)، «مونس» (حمید رخشانی- ۱۳۷۸)، «تكیه برباد» (داریوش فرهنگ-۱۳۷۸)، «عروس خوش قدم» (كاظم راست گفتار- ۱۳۸۱)، «شارلاتان» (آرش معیریان- ۱۳۸۳) و «سرود تولد» (علی قوی تن- ۱۳۸۳).
● مجموعه های تلویزیونی:
«آپارتمان» (اصغر هاشمی- ۱۳۷۲)، «روزگار جوانی» (شاپور قریب- ۱۳۷۷) و «همسایه ها» (محمد حسین لطیفی- ۱۳۷۹).

فرشته رمضانی

منبع : روزنامه ابرار