جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

ماجرای نسیم ‌بصره‌


ماجرای نسیم ‌بصره‌
شناور فوق مجلل ساخته شده در خفا برای صدام حسین، دیکتاتور معدوم عراق چنان با بی‌سلیقگی با انبوهی از سنگ مرمر ، طلا و مخمل تزئین شده که به گفته دلال‌هایی که مسوولیت یافتن مشتری برای آن را به عهده گرفته‌اند به بودجه‌ای معادل ۲۰ میلیون دلار قیمت تعیین شده از سوی دولت عراق برای نوسازی و تغییر دکوراسیون نیاز دارد.
این قایق تفریحی که نسیم بصره نام دارد مملو از طاق‌هایی به سبک بناهای عربی، کنده‌کاری‌های روی چوب، فرش‌هایی با رنگ‌های تند و قالیچه‌هایی است که روی آنها تصاویر اماکن مقدس مذهبی نقش بسته است.
کارگران کارگاهی در دانمارک که مسوولیت ساخت این شناور را برعهده داشت قبل از شروع به کار تعهدنامه‌هایی را باید امضا می‌کردند که براساس آن تا قبل از به آب انداخته شدن این شناور در سال ۱۹۸۱ میلادی برای جلوگیری از اطلاع یافتن عراقی‌ها از این که رهبر کشورشان چطور درآمد نفت را حیف‌ومیل می‌کند باید از سخن گفتن درباره روند پیشرفت کار خودداری می‌کردند.
روی عرشه این شناور یک باند فرود و پرواز هلیکوپتر تعبیه شده و تزئینات داخلی این شناور تلفیقی از بدترین سلیقه‌هایی است که در دهه ۱۹۸۰ وجود داشته است. در اطاق خواب اصلی فرش‌های آبی رنگ با تختی به رنگ صورتی تکمیل شده‌اند و در سایر اتاق‌ها هم ترکیب رنگ‌ها به گونه‌ای است که هیچ سنخیتی با قایق‌های تفریحی کنونی ندارد.
این شناور پس از مشاجره حقوقی طولانی‌ای بین دولت عراق و یک شرکت به ثبت رسیده در جزایر کیمن که بخشی از سهامش در تملک ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن است در معرض فروش قرار گرفت. این شرکت ادعا داشت قایق مورد اختلاف توسط صدام که در دسامبر سال ۲۰۰۶ میلادی به‌دار مجازات آویخته شد به ملک عبدالله دوم هدیه شده بود. دادگاه در غیاب اسناد و مدارکی که موید این ادعا باشد، به نفع دولت عراق رای داد و قایق تحویل طرف عراقی شد.
نسیم بصره در طول دوره‌ای که پرونده تملکش در حال بررسی بود در یکی از لنگرگاه‌های ویژه کشتی‌های مجلل در تفرجگاه سن‌ژان کپ‌فرات واقع در جنوب فرانسه لنگر انداخته بود اما گمان می‌رود در حال حاضر جایی در سواحل یونان باشد.
دلال‌هایی از موناکو گرفته تا هنگ‌کنگ طی چند روز اخیر در تلاش بوده‌اند تا مشتری‌ای برای این شناور بیابند اما به ظاهر وخامت بازارهای مالی بر خرید و فروش اقلام لوکس هم تاثیر خود را گذاشته است. با این حال برخی از دلال‌ها بر این باور هستند که پیشینه این قایق موجب خواهد شد عاقبت مشتریان خوبی برایش پیدا شوند.
این شناور در ابتدا قادسیه صدام نامگذاری شده بود که با سقوط حاکمیت او در سال ۲۰۰۳ میلادی به نسیم اقیانوس تغییر نام داد و در نهایت با انتقال مالکیت آن به دولت عراق، نسیم بصره نامگذاری شد. این قایق در طول دوران حاکمیت صدام وقتی مورد استفاده قرار می‌گرفت ۳۵ خدمه داشت و به دستور صدام یا پسرانش خدمه باید به فاصله ۲۴ ساعت پس از احضار سر پست خود حاضر می‌شدند.
دولت نوری مالکی، نخست‌وزیر عراق پس از پیروزی در پرونده تملک نسیم بصره اعلام کرد تعریفی برای استفاده از این قایق ندارد و خواستار فروش آن در بازارهای بین‌المللی شد. دولت مالکی چنان سرگرم حل و فصل مشکلات متعدد عراق است که نیازی به این قایق و سالن اجتماعات ضدگلوله‌اش که گنجایش ۲۰۰ میهمان را دارد و به ظاهر برای برگزاری میهمانی‌های دولتی طراحی شده است را ندارد.
گفته می‌شود صدام هیچ‌گاه قدم به این کاخ شناور نگذاشت. او که پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۷۹ میلادی همیشه نگران وقوع کودتا در کشور بود جز چند مورد معدود و آن هم در خفا از عراق خارج نشد. به جز سفرهای کوتاه او به مصر برای دیدار با حسنی‌مبارک، رئیس‌جمهور این کشور و وقت‌گذرانی در اقامتگاه تفریحی شرم‌الشیخ و دیداری از کوبا که در آن برای چند ساعت پشت درهای بسته با فیدل کاسترو، رهبر پیشین این کشور به رایزنی پرداخت علاقه‌ای به خروج از کشور نداشت.
توجه بیش از اندازه صدام به سلامتی‌اش موضوعی است که به سادگی می‌توان از امکاناتی که در نسیم بصره پیش‌بینی شده به خوبی دریافت. در این قایق اطاقی برای حضور دو پزشک تدارک دیده شده و حتی اطاق عمل کوچکی با تجهیزات به نسبت کامل هم در آن ایجاد شده است. وحشت جنون‌آمیز صدام از توطئه موجب شده بود طراحان این شناور به درخواست او راهروی مخفی را از اطاق‌خواب او به آن‌سوی قایق در فاصله ۷۰ متری پیش‌بینی کنند که در انتهایش قایقی تندرو برای فرار تعبیه شده بود.
هرچند دلال‌هایی که برای نسیم صحرا دربه‌در دنبال مشتری می گردند حاضر به افشای تمامی مشخصات این شناور نیستند اما به ظاهر در طراحی اولیه حتی برای نصب سامانه‌های موشکی ضدهوایی بر روی عرشه این شناور هم پیش‌بینی‌های لازم صورت گرفته بود اما دلال‌ها که ترجیح می‌دهند بی‌سر و صدا معامله را جوش داده و سهم خود را به جیب بزنند حاضر نیستند در این مورد اطلاعات چندانی به رسانه‌ها بدهند.
منبع : روزنامه جام‌جم