یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

جهان در عصر ظهور امام زمان (ع)


جهان در عصر ظهور امام زمان (ع)
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم):
«والذی بعثنی بالحق بشیراً لولم یبق من الدنیا الا یوم واحد، لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیه ولدی المهدی، فینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه، وتشرق الارض بنور ربها، ویبلغ سلطانه المشرق والمغرب».
اكمال الدین، ص ۱۶۳.
سوگند به آن كسی كه مرا به حق برای بشارت (به رحمت خویش) مبعوث فرموده، اگر جز یك روز از عمر عالم باقی نماند، هرآینه خداوند آن روز را آن چنان طولانی سازد تا در آن روز فرزندم مهدی از پرده غیبت خارج گردد، سپس روح الله عیسی بن مریم نازل گردد و پشت سر او نماز گذارد، و زمین به نور پروردگارش (از ظلمتهای ظلم و تاریكیهای فساد و جهل) به روشنائی گرآید، و قدرت و حكومت او تا شرق و غرب عالم گسترش یابد.
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم):
«یا اُبی! طوبی لمن لقیه و طوبی لمن احبه و طوبی لمن قال به، ینجیهم من الهلكهٔ وبالاقرار بالله وبرسوله و بجمیع الائمهٔ یفتح الله لهم الجنهٔ، مثلهم فی الارض كمثل المشك الذی یسطع ریحه فلا یتغیر ابداً، و مثلهم فی السماء كمثل القمر المنیر الذی لایطفا نوره ابداً».
(عیون اخبارالرضا، ج ۱، ص ۵۹).
ای اُبی! خوشا به حال كسی كه با او دیدار نماید، خوشا به حال آنكه او را دوست بدارد، خوشا به حال آنكه به او معتقد باشد، خداوند آنان را از هلاكت نجات بخشد، و بواسطه اقرار و اعتقاد به خدا و به رسولش و به تمام امامان، خداوند درهای بهشت را برایشان بگشاید! آنان در زمین همانند مُشك اند كه بوی خوشش در فضا پخش و پراكنده گردد و هیچ گاه فاسد نشود، و در آسمان هم چون ماه درخشنده اند كه هیچ گاه خاموشی نمی پذیرد.
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم):
«یكون فی امتی المهدی، تنعم امتی فی زمانه نعیماً لم یتنعم مثله قط».
الزام الناصب، ص ۱۶۳.
مهدی در امت من است و امتم در عصر او از موهبت و نعمت فراوان برخوردار گردند بگونه ای كه هیچ گاه آن چنان بهره مند نشده باشند.
امیرالمؤمنین (علیه السلام):
«... ویذهب الشر و یبقی الخیر و یزرع الانسان مداً و تخرج له سبعهٔ امداد كما قال الله تعالی، و یذهب الزّنا و شرب الخمر، و یذهب الرّبا، و یقبل الناس علی العبادات، و الشرع والدیانهٔ، والصلاهٔ فی الجماعات، و تطول الاعمار، و تؤدی الامانات و تحمل الاشجار، و تتضاعف البركات، و تهلك الاشرار و تقی الاخیار ولایبقی من یبغض اهل البیت(علیهم السلام)»
(عقد الدرر به نقل از منتخب الاثر، ص ۴۷۴).
شرّ از جهان رخت بربندد و خیر و نیكی بجای ماند و انسان یك مدّ بذر كشت نماید و هفت مدّ برایش محصول دهد چنانچه خدای تعالی فرموده است. زنا و شراب و ربا از بین برود، و مردم به عبادت و دیانت و نماز جماعت روی آورند، عمرها طولانی، امانتها به صاحبانشان مسترد، درختان بارور، خیرات و بركات مضاعف گردد. اشرار از میان بروند و نیكان باقی مانند و از دشمنان اهل بیت(علیهم السلام)كسی باقی نماند.
امیرالمؤمنین (علیه السلام):
«ولو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها، ولا خرجت الارض نباتها، ولذهبت الشحناء من قلوب العباد».
(بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶).
وقتی كه قائم ما قیام نماید، آسمان قطرات بارانش را فرو بارد و زمین روئیدنیها و گیاهانش را برویاند و كینه و عداوت از دلهای بندگان زائل گردد.
امام باقر (علیه السلام):
اذا قام قائمنا وضع یده علی رووس العباد فجمع به عقولهم و اكمل به اخلاقهم
(بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶).
زمانی كه قائم ما قیام نماید، دست خویش بر سر بندگان گذارد و بدین وسیله نیروهای مردم را تمركز بخشیده و اخلاقشان را كامل سازد.
امام باقر (علیه السلام):
حضرت باقر (علیه السلام) در مورد رشد فرهنگی مردم در عصر ظهور فرمود:
«وتؤتون الحكمهٔ فی زمانه حتی ان المراهٔ لتقضی فی بیتها بكتاب الله تعالی و سنهٔ رسول الله صلی الله علیه و آله».
بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲.
علم و حكمت به همه شما در زمان مردی از خاندان ما آموخته شود، بطوری كه حتی زن در خانه اش بر طبق كتاب خدا و سنت رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) قضاوت نماید.
امام صادق (علیه السلام):
«لن تذهب الدنیا حتی یخرج رجل منا اهل البیت یحكم بحكم داود و آل داود لایسأل الناس بیّنهٔ».
كافی، ج ۱، ص ۳۹۷.
دنیا به پایان نرسد جز اینكه مردی از خاندان ما اهل بیت خروج نماید و به حكم داود و آل داود حكم كند و از كسی بیّنه و گواه نطلبد.
منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد مقدس جمکران


همچنین مشاهده کنید