تحول در دانشکده خبر؛ پروژه یا اتفاق؟

دانشکده خبر در چند ماه گذشته محل تحولاتی بوده است که به‌گفته دانشجویان با اهدافی خاص صورت می‌گیرد.
در روز تاسیس بسیج اساتید دانشکده خبر که در میانه موج اعتراضات دانشجویی به نداشتن تشکل دانشجویی صورت گرفت، سخنرانان به رسانه بسیجی و بسیج رسانه‌ای اشاره کردند و رییس دانشکده نیز در سخنرانی‌های خود سیاست‌ها و برنامه‌های دانشکده خبر را در چاچوب اهداف دولت نهم عنوان کرده است.
بسیح اساتید بیانیه‌ای اهانت‌آمیز صادر کرد ودر آن به نحوی معترضان به این شرایط را واخورده داخلی و واداده داخلی دانست و آنها را با اتهاماتی دیگر روبه‌رو کرد که به واقع خود نیز اعتقادی به آنها ندارند. معاون پژوهشی دانشکده در مطلبی رسانه‌ را علوفه طویله، حیوانی و… خطاب کرد؛ مطلبی که در روزنامه «رسالت» و توضیخ درباره‌اش در روزنامه( فخش‌نامه) «کیهان» به جاپ رسید و اساتیدی از مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست‌جمهوری و مراکز دولتی به دانشکده خبر دعوت شدند که به اذعان بیشتر دانشحویان و حتی برخی از مسئولان، از شرایط و جایگاه یک استاد دانشگاه محروم بودند. فاطمه رجبی، همسر سخنگوی دولت، که با سایتش، رجانیوز، به فحاشی به گروه‌ها و افراد مختلف شناخته می‌شود به عنوان استاد درس ریشه‌های انقلاب به دانشکده خبر آمد و در کلاس، مصدق را جاسوس انگلیس عنوان کرد!
استادانی که حامی سرسخت دولت بودند به سر کلاس‌ها آمدند؛ استادانی که برخی‌هایشان به تازگی از دانشگاه امام صادق(ع) فارق‌التحصیل شده بودند. در گزینش ورودی‌های جدید دانشکده و در مصاحبه، افرادی که در رسانه‌های اصلاح‌طلب مشغول به کار بودند و همه سئوالات مصاجبه‌کنندگان را نیز پاسخ داده بودند رد شدند و از مصاحبه‌شوندگان دیگر نیز پرسش‌های عقیدتی پرسیده شد تا آنهایی که حتی گفتند، کتابی از شریعتی خوانده‌اند یا آنهایی که از رییس‌جمهور انتقادی کردند، رد شوند و اعتراضشان به دیوان عدالت اداری نیز به جایی نرسید. رییس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست‌جمهوری بدون هیج سابقه کار و تحصیل رسانه‌ای به عنوان مدیر گروه خبرنگاری به دانشکده خبر آمد تا زیر نظر یک رییس جوان کار کند و مسئول سابق بسیج دانشگاه علامه طباطبایی، معاون دانشجویی دانشکده شد.
این‌ها خبر از اتفاقی ناگوار برای جامعه رسانه‌ای کشور می‌دهد. تلقی ما این بود که رییس دانشکده فردی جوان و تندرو است و این اقداماتش هم از روی جوانی او‌است. هرچند که جوانی او در نوع انجام اقداماتش بی‌تاثیر نیست اما احمدزاده کرمانی بخشی از پروژه تربیت خبرنگار است.
دولت نهم که امیدوار است، در دوره بعد نیز بر سر کار باشد، نمی‌تواند تحمل کند که بعضا حتی در برخی رسانه‌های اصولگرا هم خبرنگارانی باشند که از او انتقادی می‌کنند.
خبرنگاران به‌واسطه قرار گرفتن نزدیک در جریانات و رخدادها، ماهیتی انتقادی به خود می‌گیرند و اکثر خبرنگاران به‌جز تعداد معدودی، با نگاه منتقدانه و با هدف آگاه‌سازی به موضوعات نگاه می‌کنند و این هرگز به مزاج دولتی که تحمل انتقاد به قول خود، خودی‌ها، را هم ندارد، خوش نمی‌آید. پس با مرور دوباره این اقدامات آنچه که مسلم به نظر می‌رسد، هدف تربیت خبرنگران متملق و «خودی» است تا در آینده‌ اگر رسانه منتقدی هم بود دیگر خبرنگار چندانی نباشد که در این رسانه‌ها کار کند.
«رییس مرکز تحقیقات استرتژیک ریاست‌جمهوری» که عضو هیئت علمی دانشگاهی دیگر است، با چه منطقی می‌تواند بپذیرد که هفته‌ای دو روز به‌طور کامل به دانشکده خبر بیاید؟ یا آمدن به دانشکده خبر بخشی از کار او در نهاد ریاست‌جمهوری است یا برای سرگرم بودن به این دانشکده آمده که چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد.
در این میان احمدزاده کرمانی که وظایفش به او دیکته شده از این فضا نهایت استفاده را می‌کند تا هم دوستان بی‌کار خود را به دانشکده خبر بیاورد و هم آینده کاری و پستی خود را تضمین کند. اما هر کسی جز او به دانشکده خبر می‌آمد، وظیفه‌اش همین بود که هم‌اکنون احمدزاده انجام می‌دهد، بنابراین انتقاد اصلی به او وارد نیست؛ چرا که او در واقع ابزاری است برای هدف کاهش اعتبار دانشکده با آوردن اساتید ناشناخته و ایجاد واحدهای استانی و تبدیل دانشکده به مکانی برای تولید خبرنگاران متملق برای آینده رسانه‌ای کشور.
در این شرایط دانشجویان دانشکده خبر نباید در اعتراضات خود تنها باشند و جامعه رسانه‌ای کشور باید نسبت به این وضعیت واکنش نشان داده و اعتراض کند؛ چرا که این تحولات در ارتباط مستقیم با رسانه است.

مهران فرجی

منبع : تریبون